Don't be, Ice • Promise#3

chapter 25: When?

"Aicel." Napataas ang kilay ko nang marinig ko ang boses ni kuya.

"What are you doing?" tanong pa nito.

"Sitting," tipid kong sagot dito. Wala naman kasi akong gagawin ngayong araw. Wala rin akong kasamang aalis kahit gusto kong gumala.

Ewan ko kung bakit andito si kuya.

Wala naman siyang alam sa nangyayari sa akin dahil minabuti kong 'wag ng ipaalam sakanila. Ayoko ng ituring nila akong bata, duh magkaedad lang kami ni kuya tapos parang bata pa akong magsusumbong sakanya. Kapag kasi sinabi ko sakanya, I'm sure kakausapin niya si Eiyen at ayoko nang mangyari yun.

"This is your invitation, p'wede ka raw magsama ng friends mo," sabay abot sa akin ng pink na envelope. Minabuti ko nalang na ibaba muna iyon at mamaya na tingnan.

Tinatamad pa akong maging tao ngayon dahil sa nangyayari sa buhay ko.

Hayss

"Fill me up." tumabi si kuya sa akin, tumingin lang ako rito. Alam kong busy siya sa business pati sa family niya kaya siguro wala na siyang time para alamin niya mag-isa ang nangyayari sa akin.

But still, I don't want to tell him what happened between me and Eiyen.

"Nothing happened, kuya. Ano bang ginagawa mo rito?" Tanong ko nalang dito.

"I missed my twin sister that's why I want to see her" ani nito. Napaismid naman ako rito. "Masama ba?"

"Cringe," sabi ko nalang dito at binalik na ang tingin ko sa pinapanuod ko.

Minsan lang gumanito si kuya at hindi ako sanay sa mga ganyang asal niya. I know he really missed me.

"I just want to know what's happening to my twin's life," napatingin ako sa sinabi neto.

His eyes looked he really cares about what I am into now. I want him to know about what happened, pero like what I said earlier ayoko because he will ask Eiyen or p'wede din niyang awayin 'yong tao.

"Do you remember your promise to me?" Tanong ulit neto sa akin. "You don't need to keep your secret Ice, I'm your kuya, I can help you," dagdag pa nito.

"Always," at naramdaman ko pa ang paghalik niya sa ibabaw ng ulo ko.

Naramdaman ko naman ang pag init ng sulok ng mata ko. He's right pero hindi ko pa kayang sabihin sakanya.

Tuluyan namang tumulo ang luha ko ng binukas niya ang bisig niya sa harap ko.

"Kuya I can't, I'm not ready to tell you what's happening." dirediretso kong sabi rito at siya na ang lumapit sa akin para mayakap ako. Ako naman ay tuloy lang ang pag iyak ko. My kuya is the best, he is the perfect definition of perfect kuya kahit hindi ko sabihin na may problema ako, mararamdaman niya na kailangan ko ng isang taong magcocomport sa akin.

"It's okay princess, I just want to tell you that I'm always here for you no matter what," sabi pa neto habang tinatapik ang balikat ko. "You're a grown woman now Ice, I know you can make it all right."

Humiwalay na ako ng yakap sakanya at pinunasan ko ang luha ko. Yeah his right I'm a woman now I can handle this pain.

Ngumiti ako rito kahit alam kong hindi ito umabot hanggang sa aking mata.

"Make your day busy, Ice," ani neto at may dinukot sa bulsa. "Here." May inabot itong tseke sa akin.

"I have my own money kuya," ani ko rito. Sabay irap sa kanya. Nakita ko namang napangiti ito.

"I missed you," sabi nito. Then he kissed my forehead. Napanguso nalang ako rito.

I need to be strong, para rin sa mga taong nakapaligid sa akin ayokong mag-alala sila sa akin.