Don't be, Ice • Promise#3

chapter 29: Father

Eiyen's POV

It's been a Month when I last saw her. Ang balita ko ay bumalik siya ng New Zealand.

Isinandal ko ang katawan ko sa inuupuan ko at pinikit ko ang aking mata.

Tangina kasi, sana hindi na ako pumayag. Pero alam kong kailangan niya 'yon. Tangina, hindi ko na alam kung ano p'wede kong gawin.

Gusto ko siyang puntahan.

Gusto ko na siyang makasama.

Pero gusto kong sundin ang gusto niya.

Alam kong nasaktan siya sa ginawa ko pero hindi ko naman alam. Sana alam ko. Sana hindi siya nasasaktan ngayon. Sana hindi na ako umalis ng gabing 'yon. Sana hindi ko siya hinayaan.

Fuck!

I hate this feeling, again.

Sana masaya na kami ngayon.

Kung hindi lang ako buong gago eh.

"Punta ka na ng New Zealand." Napadilat naman ako nang may marinig akong nagsalita.

"Umalis nga muna kayo rito," asik ko sa tatlong gago.

"Gago, sa'yo lang bang building ito?" Tanong ni Owen sa akin.

"Hindi, but this is my office, fucker," ani ko rito at sumadal na sa upuan at ipinikit ang mata ko.

He's right hindi lang sa akin ang building na ito dahil meron kaming apat na company na kaming apat lang ang magkaka-share. It's a Omicron House.

May meeting daw kasi ako ngayon kaya andito ako, kung wala nga sana pupunta nalang ako sa Lake na pinupuntahan namin ni Ice. Pero 'yong tatlong gago rito eh dapat ako raw ang magmeet.

"Ano na bang balita kay Ice?" Dumilat ako, sabay tingin kay Acel.

"Use your tiny brain, para malaman mo 'yong balita," sagot lang nito.

Tangina pala.

Ang sinabi niya lang sa akin na tungkol kay Ice ay bumalik ito ng New Zealand. Araw araw ko namang tinatanong ang gago hindi man lang magkwento.

"Puntahan mo kasi," napabaling naman kaming lahat ng magsalita si Troy.

Tangina kung p'wede lang baka hindi umabot ng isang buwan 'to.

"No, she need space," ani ko rito at pinaikot ang upuan ko para sa salamin ito humarap kaya kitang kita ko ang langit.

Fuck.

I miss her everytime I look at this.

"She needs you," narinig ko pang sabi nito.  Pero minabuti kong hindi na sumagot.

I know she needs me pero mas kailangan niya ng space like what she said, kailangan niya munang buuin ang sarili niya bago siya bumalik sa akin.

And I am willing to wait.

Even it takes forever.

"I need to go," ani ko rito dahil ngayon ang oras ng meeting ko. Mas gusto ko pang makipagmeeting kesa makipag usap sa tatlong 'to, wala man lang akong makuhang matinong sagot.

"Kami ang ka-meeting mo gago," napahinto naman ako ng batuhin ako ng unan ni Owen.

"Why?!" Nakataas ang isang kilay na tanong ko rito.

Tangina 'yon na nga lang ang dahilan para makalayo ako sa tatlong gagong ito tapos sila pa pala ang ka-meeting ko.

"Because we love you," nakangising sagot ni Owen.