SIZI 👊🏻

İLAÇ

Bu şarkı da burda kalsın...

Başlangıç tarihi ve saati💙

NİL'DEN DEVAM

Damla'nın çekip gitmesi ile eve döndüm.
Dolan gözlerim umrumda değildi.
Damla'nın o tavrı yüzünden, kanımın çekildiğini hissettim. Güçsüzce kapının arkasına çöktüm.
Anılarımız birer birer aklıma geliyordu. Belki de onu kaybetmekten korktuğum içindi.

İlk yurtta kalmaya başladığım günler Damla bana çok destek olmuştu. Ailemden ilk defa ayrı kalmıştım ve kendini çok yalnız hissediyordum.
Aklıma geldikçe de ağlıyordum.
Gece gündüz fark etmiyordu.
Damla uykuya ne kadar aşık biri olsa da, benim için kalkıp beni teselli ediyordu. Yalnız biri olduğumu unutturup,her zaman güldürüyordu.
Ben ise ona hiç moral vermedim. O hep güçlüydü ve üzülse bile hep gizlerdi.

Daha fazla burada oturup kendimi üzmek istemedim. Elbet barışırdık.
Akan göz yaşlarımı silip, oturduğum yerden kalktım. Mutfağa geçerek hazırladığım masaya bakıp, burukça gülümsedim.
En sevdiği pankekten bile yapmıştım.
Üzerimdeki kırgınlık bedemi esir aldı. Ama eminim ki Damla daha fazla kırgındı.
Gerçeğin yüzüme tokat misali çarpması ile boğazımdaki yumruyu zar zor yutarak sabah jet hızı ile hazırladığım kahvaltıyı şimdi aynı yavaşlık ile toparlamaya başladım.

Yaklaşık bir saate kahvaltıyı toplamış, bulaşıkları yıkamıştım. Moralim bozuk olduğu için kahvaltı yapmamıştım. Karnımın guruldaması ile daha fazla dayanamıycağımı anladım. Oturduğum sandalyeden kalkarak buz dolabından kaşar ve sucuk aldım.
Ekmekleri koyduğumuz sepetten, pazar ekmeği alarak kendime tost yaptım.
Ketçap bittiği için, ekmeğin arasına domates doğradım. Kendimi domates gibi hissediyorum. İkinci plana atılan gibi...
' Sen de iyice arabeske bağladın mk kendine gel! '
İç sesimin böğürmesi ile kendime geldim.
Cidden saçmaladım iyice.

Tost hazır olunca, küçük tost makinemizin fişini çekerek masaya oturdum.
Tostumun yarısını yemiştim. Susayınca kalkıp büyük bir bardağa su doldurdum.
Geri oturduğumda telefonum çaldı.
Masadaki telefonumu alarak aramayı yanıtladım.
Annem arıyordu...
Annem ve babamla hem konuşup, hem de yarım bıraktığım yemeğimi yedim.
1 taşta 2 kuş...

Telefonu kapattıktan sonra evi toplamaya karar verdim. Zaten 2+1'di.
Salon ve mutfağı süpürdükten sonra kendi odama geçtim.
En çok oyalandığım yer burasıydı. Köpek bağlasan durmazdı.
Sonunda kendi odamı bitirince dikkatlice Damla'nın odasını süpürmeye başladım.
Aslında gerek de yoktu. Çünkü odası çok temizdi.

Ev küçük olduğundan süpürge işi çabuk bitmişti. Sıra toz almaya gelmişti.
Bir yandan yerleri silip bir yandan da toz alıyordum.
İyice kafayı yemiştim! Evet!
Sorgulamayın...

Damla'nın odası hariç diğer odaları silip tozunu almıştım.
Sıra Damla'nın odasına geldiğinde,  yavaş ve temkinli hareket ediyordum.
Titizdi ve genellikle kendi odasını kendisi temizlerdi. 1 tane eşyanın yerini değiştirince fıttırıyordu.
Takıntılı manyak!

Aklıma yurtta kaldığımız ve İlk temizliği birlikte yaptığımız gün geldi.
Masanın köşesinde bulunan çerçeveyi, 1 karış yanına kaydırıp orada unutunca!
Tabiri caizse ağzıma sıçmıştı.
O günden bu güne hep Damla'nın odasını temizlerken, diken üstünde gibi hissediyordum.
Sonunda temizlik bitince, ellerimi yıkayarak salona geçip kendimi koltuğa attım...
Karnım aç değildi. Zaten yemek hazırlasam Damla yemezdi. Bu konuda adım kadar emindim.
Artık acıkınca ekmek arası bir şeyler atıştırırdım.

Birkaç saat sonra...

Üzerime bir şey örtülmesi ile hafifçe kıpırdandım.
Ama gözlerimi açamayacak kadar yorgundum.
O kadar temizlik ve iş narin bedenime ağır gelmişti.
Yaklaşık yarım saat kadar aynı pozisyonda kalmıştım. Daha fazla uyuyamayacağımı anlayarak gözlerimi araladım.
Üzerime pike örtülmüştü. Damla'nın örttüğünü anlamam uzun sürmedi.
Gülümseyerek yattığım koltuktan kalktım.
Banyoya ilerleyerek elimi yüzümü yıkadım.
Karnımın guruldaması ile mutfağa doğru ilerledim.