Karneleri almış hep birlikte otogara gelmiştik. Damla ve Nil bugün Bursa'ya gidiyordu. Biz de onların gelmesini bekliyorduk. Kendileri ayrı gelmek istemişlerdi. Eşyaları varmış vs. Elimdeki çiçeğe bakıp gülümsedim. Tam benlik bir şeydi. " Şimdi bu elimdeki çiçek buketinden bir tane daha olsa, neyse devam etmeyeceğim." Dedi Mete sesli bir şekilde nefes alarak. Bugün Öykü okula gelmemişti bile. Mete de Nil için benimle birlikte çiçek almıştı. -" Lan yeter artık! Şu tatili de boka çevirme! Eğlen gül anasını satayım." Dedim omzunu sıkarak. Şu 2 gün 2 ay gibi geçmişti onun için. Uyumuyordu bile. " Tamam. Hayat bitmedi sonuçta anasını satayım. Kendi kaybeder ayöl." Dedi sonlara doğru sesini incelterek. Tam ona cevap verecektim ki bizim kızların sesi duyuldu. Hemen elimdeki çiçeği arkama saklayıp Damla'nın gelmesini bekledim. Büyük ihtimalle söve söve geliyordu. Şuna bak ya al cebine gezdir. " Ya kızım sen gerizekalı mısın sen ya! Motorcu dedin dedin getirdin çocuğu götüm dondu lan!" Dedi Damla Nil'e çemkirerek. " Sus Damla! Fena mı oldu ha?" Dedi Nil salak salak sırıtarak. " Bir çarpıcam şimdi! Sabır Allah'ım ya sabır ya!" Dedi Damla cıklayarak yanıma kadar geldi. Yav germeyin benim yavrumu! Allah Allah! -" Hoş geldin." Dedim ve eğilip yanağına bir öpücük kondurdum. Valizinden elini çekip kollarını boynuma doladı. Ben de tek kolumu ince beline sarıp saçlarının kokusunu içime çektim. Vedalardan nefret ediyordum. Geri çekildiğimizde elimdeki çiçeği uzattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaya'nın aldığı çiçek!
-" Bu kütüğün de" dedim kendimi göstererek ve devam ettim. -" Kalbi çiçek açmış sana." Dedim kollarımı iki yana açarak. Dolan gözleriyle bana tekrar sarıldı ve ağlamaya başladı. -" Ştttt!" Dedim ve kollarımı sıkı sıkı beline sardım. " Seni çok seviyorum." Dedi iç çekerek...
NİL'DEN DEVAM
Gideceğim için hiç üzgün değildim. Çünkü yanında Damla vardı. Onunla olsam bana yetiyordu. Damla ve Kaya birbirine sarılırken ben de kollarımı Mete'ye doladım. Bugün çok mutsuzdu. Haklıydı da. -" Belki beklediğin kişinin sıcaklığını ve sevgisini sana hissettiremem ama her zaman yanındayım." Dedim sakin sesimle. " İyi ki varsın." Dedi kollarını belime dolayıp. Birkaç dakika böyle kaldıktan sonra ayrıldık. " Al bakalım bu da benden." Dedi ve elindeki çiçeği bana uzattı. -" Ohaaa!" Dedim gözlerimi büyülterek ve çiçeği elime alarak. Bu tepkime gülmüştü. ' Bari alışık olmadığını bu kadar belli etme aptal! '
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
