Yine omzumda adam gibi durmayan çantama sövmekten okula varmıştım. Kıçı kırık gibi sürekli kıvırtıyordu şerefsüz! Oğlum ailesel problemlerim var diyorum neden anlamıyorsun ya! Diye kendi kendime espiri yapıp gülmeye başladım. Okul bahçesindeki birkaç kişinin bakışları bana dönse de ben de onlara itici bir şekilde bakıp önüme döndüm. Deli fişekler bu soğukta dışarıda duruyorlardı! Allah'ım herkes mal herkes! Bir istisna benim cidden! Diye diye sabır çekerek bizim kata ilerledim. Ömrüm burada çürüyüp gidecekti. Çünkü bu merdiven geleceğimden daha da uzundu. Bok vardı değil mi bunu bu kadar uzun yapmaya! Hiç bizi düşünen yok! Sonra neden eğitim sistemi kötü? Neyse ya sabah sabah gerilmeyelim. Sınıfın kapısı şak diye açıp içeriye girdim. Biraz sert açmış olmalıyım ki birkaç kişinin bakışı bana dönmüş, daha sonra geri önlerine dönmüşlerdi. Tabi biz okulun popüler çocuğu değiliz. Bakan takılı kalmıyor abi! Gerçi bizim okulda popüler kimse yok da neyse. Hızlıca yerime ilerledim, ceketimi ve çantamı çıkarıp sıraya bıraktım. Sonrasında sırama geçip oturdum. Bu sefer köşeye oturmuştum. Damla gelince kalkardım tabi. Telefonumu Çıkarıp istegramı açtım. Şimdi de bizim tatlı şeye bakacaktım. ( Sevdiği kıza)... Saçmalamayın tabiki de normal hesabımdan yapamam bunu. 4 tane fake hesabım var birinden birine bakarız. Hemen fake hesabıma girip, arama butonuna bastım. Zaten her gün bakmamdan alışkanlık haline gelmiş ki direkt olarak ismi çıkıyordu. Yeni bir fotoğraf paylaşmasıyla hemen girip baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çıtırın instası ( Ola.evangelista )
Kumru Akyüz Elçin❤️
Attığı fotoğrafa dikkatlice baktım. Saçlarını kestirmiş, sevimliliğine daha da bir sevimlilik katmıştı. Tatlılıktan öleceksin be kızım! İç çekip yorumlara baktım. Etiketlediği kişi en yakın arkadaşıydı. 300 tane yorum atmışlardı. Gidip tabiki de hepsine manyak gibi bakacaktım! Saçmalamayın! Yarısı erkekti. Buna şaşırmamıştım çünkü hesabı herkese açıktı. Saçma sapan şeyler yazan olmadığı için içim rahattı. Takipçi sayısına girip baktığımda 10 kişi birden arttığını gördüm. Daha 2 gün öncesi hesabını kısıtlamıştı. Yani bir şeye bakmak için takip isteği atman gerekiyordu ve ben takip ediyordum. Onu takip edenlere baktığımda 6 tanesi erkekti. Hepsinin de mi bir gideri olur arkadaş ya! ' Yok aga yok! Senin bu kız yakında elden gidecek. Sen anca burda oturmaklayetin. ' Diyen iç sesimin haklılığı ile oturduğum yerden kalktım ve sınıfın kapısına vardım. Kapıda Damla ile karşılaştığımızda ona göz kırptım. Nil'e de aynısını yaptım. Kısa bir selamlaşmanın ardından alt kata ilerledim. Yani onuncu sınıfların katına...
5 dakika boş boş dolandım ama hâlâ daha yoktu. Merdivenlere doğru yöneldim. Onu görmemle biraz yavaşladım. Telefonumla ilgileniyormuş gibi yaptım. Bana iyice yaklaştığında adımlarımı hızlandırıp ona çarptım. Bilerek kolundan tutup düşmesini engelledim. Öküz olmam bir şeyi değiştirmiyor aga! Seviyoruz işte. Offf ergene bağlama Atakan! Kendine gel oğlum! Ürkek bakışları bana döndüğünde ben de onun gözlerinin tam içine baktım. Birkaç kere gözlerini kırpıştırıp hâlâ bana bakmaya devam etti. Ona biraz daha yaklaştım ve -" Özür dilerim güzelim." Dedim. Dediğim şeye gözlerini büyütüp suratıma bakmaya başladı. " Aaa şey, ben de özür dilerim." Diyerek biraz geri çekildi ve baş selamı verip tebessüm ederek hızla yanımdan uzaklaştı. Arkama dönüp baktığımda hızlıca sınıfına girmişti. Heyecanlandı mı o? ' he he aynen kanka! ' diyen iç sesime sövüp evine yolladım. Gülerek bizim kata doğru adımladım. O neydi gıı? Neden utanmıştı ki o? Ben bunları düşünürken yaptığım salaklık aklıma geldi. Oğlum ben kıza güzelim dedim ya lan! Güzelim dedim! Ahhh salak Atakan! Mal Atakan! Kendime uzunca sövüp sınıfa girdim. Hoca daha gelmemişti. Hızlıca Damla'nın yanına gidip oturdum. Nefes nefese kalmıştım. Allah'ım! Şuan bağıra bağıra ağlamak istiyorum normal mi?
