extremus

9 1 0
                                    

    Yeniden uzattığı dalgalı saçlarını tepeden gevşekçe toplamış olan kadın, usul adımlarla denize bakan uçurumun ucunda oturan iki sarışın adama doğru yürüdü. Çimler ıslaktı, günün son ışıkları kadının ayağının altında ezilen çimlere değerek su damlalarını altın tozu değmiş gibi parlatıyordu.

Bakışlarını güneşin denize gömülürken boyadığı turuncu gökyüzünden çekmeden iki adamın omuzlarına elini değdirdi. Sağ tarafta oturan adam bakışlarını kadına çevirmedi ama kim olduğunu elbette biliyordu, bunun yerine sağ eliyle uzanıp omzunda sabit duran eli yakaladı ve parmaklarını birbirine geçirdi. Diğeriyse başını kaldırıp kadına tebessüm etti, gözleri tıpkı şimdi güneşin boyadığı okyanusun rengi gibiydi.

Ilık rüzgar kadının topladığı saçlarını savururken kadım bir anlığına gözlerini kapattı. Biraz sonra, aynı sükunetle parmaklarını kendisininkilere geçirmiş olan adamın yanına oturarak başını onun omzuna yasladı.

Martının biri, denize doğru üstlerinden geçerek alçaldı.

    Narin yapılı, uzun boylu bir kadın; arkasında adımlarını takip eden gri bir kediyle üçünün oturduğu yamaca yaklaştı. Yüzünde tatlı bir tebessüm vardı, bakışları varlığını hissetmişçesine kendisine dönen ve bakışlarını ayırmadan attığı her adımı dikkatle izleyerek ona gülümseyen adama değdi.

    Kedi, birkaç adım gerilerinde kendini çimenlere bıraktı ve mırlayarak patilerini toprağa sürttü.

    Kadın oturur oturmaz, koyu renk gözleri olan adam onu kendine doğru çekti. Düşünerek planlanmış bir hareketten ziyade bir alışkanlık olduğu dalgın bakışlarından yansıyordu. Kadın da aynı alışkanlığın verdiği rahatlıkla omzunda hareketsizce duran eli tuttu.

"Acaba var olan tüm paralel evrenler arasında size sahip olmadığım bir dünya var mıdır?" diye mırıldandı başını çevirerek omzuna başını yaslamış kızın saçlarına burnunu değdiren adam. Fırtınadan sonra bir ilkbahar sabahına uyanmayı hatırlatırcasına neredeyse açık bir mavi tonuna bürünen gözlerini yanında oturan kuzenine çevirdi.

"Buna bir cevabım yok, Draco," dedi okyanus rengi bakışları dingin olan diğer adam, kuzenine. "Ama bu boyutta, asla yalnız olmayacaksın."

"İstesen de istemesen de," diye onayladı soruyu soran adamın elini tutan uzun saçlı kız. "Nereye gidersen git, biz de orada olacağız."

-
a thankful end to a never-ending chapter of my childhood.🫶🏻

constellations | malfoyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin