Geçmişten Kalan

35

Nahide Babaslı - Zifiri

Ölüm olsa götür beni de..

--------------------------------------------------------

Selin'in isteği üzerine pazara gelmiş onun isteklerini alıyorduk. 
Nermin teyze bütün pazarı gezmişti. En iyisini arıyordu her zaman.

Artık ben yorulmuştum. Nermin teyze bunu fark ettiğinde artık birinde durdu ve Selin'e 5kilo çilek aldı.

Evin diğer kalan  eksiklerini de almaya başlamıştık.

Herşeyi aldığımızda 2saat geçmişti. Bu saate kadar çoktan kaçmış olmaları lazımdı.

Hızlıca bir pastaneye girdim ve Seline pasta aldım.

Eve doğru yol aldığımızda artık dinlene dinlene gidiyorduk yolun kenarında.

Uzun bir zaman sonra artık eve gelmiştik ve Nermin teyze çantasında anahtar arıyordu.

Anahtarı bulduğunda kapıyı açtık ve içeri girdik.

Seline, Nermin teyze bağırsa da ses gelmemişti.

" Uyuyor heralde. Gel kızım biz senle eşyaları yerleştirelim. Sonra sofrayı hazırlayalım. Selini de öyle uyandıralım." dediğinde bende kabul etmiştim ve mutfağa yönlenmiştim.

Ben aldıklarımızı yerleştirirken Nermin teyze de sofrayı hazırlıyordu.

20 dakika gibi bir süre uğraştıktan sonra herşey hazırdı.

" Ben kaldırıp geliyorum kızım. Sen çayları koy." Dedi Nermin teyze.

Selin kaçmış mıydı? Bunu başarmış mıydı?
Çayları koymuştum ve kapı çalmıştı.
Kapıyı açtığımda Ömer gelmişti.

" Hoşgeldin." dedim.

" Hoşbuldum sana birşey söylemek istiyorum İrem." dedi Ömer

" Evet söyle." dedim.

Nermin teyze çok sesli bir çığlık atmıştı. Ömer ile birbirimize bakıp hemen yanına gitmiştik.

Selinin odasına gelmiş kapıda bağırıyordu Nermin teyze.

" Ben giremem oraya!" dedi ve bağırarak ağlamaya devam etti.

Odaya hızlıca girdiğimde Selin yerde yatıyor diğer yanda da silah vardı.

İntihar etmişti.

Bu nasıl olurdu? Hani kaçacaklardı.
Yiğit kabul etmişti? Neden böyle birşey yapmıştı ki Selin?

Öldüğüne kabul edemeyip hızla yanına gittim ve nabzına baktığımda atmıyordu.

Ölmüştü.

Çoktan ağlamaya başlamıştım ve saçlarımı çekiyordum. Etrafımda ne varsa yere atıyordum. Kendimi tutamıyordum.

Nermin teyzeye baktığımda yere çömelmiş ağlıyor , Ömer de hem ağlıyor hem de Nermin teyze ile ilgileniyordu.

Hepimiz kötü bir haldeydik. Peki bundan sonra neler olacaktı?

&

Zar zor sabah etmiştik ve biraz olsa kendimize gelmeye çalışıyorduk. Çok yıkılmıştık haliyle. En sevdiğim en yakınımı kaybetmiştim. Babası da hala ortada yoktu. Kaybolmuştu bir anda. Başına neler gelmiş kimse bilmiyordu. Selin'in ablasını aramıştık ve o da eve gelmişti.

Herkes ağlıyordu..

3 saat sonra

Biri öldüğünde ne yapılması gerekiyorsa hepsini yapmıştık. Nermin teyze en çok perişan olandı.

Ne kadar da kötü. Bir annenin evladını elleri ile koyup üzerine toprak atması.

İlla ki herkes ölecekti ama çok zordu canını toprağa vermek.

Herkes cenaze evine gelmişti. Ben, Gaye ve Selin'lerin tarafından bir kız pide ve ayran dağıtıyorduk. (Gaye: Selin'in ablası)

Kadınlar içeride otururken erkeklere de bahçede yer yapmıştık.

Kadınlara dağıttıktan sonra sıra erkeklere gelmişti ve pideleri alıp erkeklerin bölümüne gittim.

Yiğit, Berk gelmişti ve okuldan daha birçok kişi. Hatta Kaan da gelmişti ama konuşmaya fırsatımız olmamıştı.

Yemekleri dağıtırken Kaanın önüne koydum. Bana baktıktan sonra geri önüne döndü.

Şimdi hiç sırası değildi ama ona çok sarılmak istiyordum.

Bütün yemekleri verdikten sonra kendimi Selinin odasına attım.
Kendimi çok kötü hissediyordum.

Selinin odasına geldiğimde kokusu geldi burnuma. Çok güzel kokuyordu güzelim.

Dolabından eşyasını aldım ve içime çektim kokusunu. Ağlamaya çoktan başlamıştım yine.

O sırada masada bir not gördüm. Selin'in yazısıydı. Telaştan fark edememiştim.

Notu aldım ve okumaya başladım.

Ben yapamadım. Ben böyle olsun da istemezdim aslında ama yaptım işte.
Annecim tek başına kahvaltı yapmayı hiç sevmessin ama o sofradan bir kişi eksildi anne. İki mi demeliydim bilmiyorum. Artık sabahları Ömer ile kahvaltı yapacaksın anne. Bana çok yardım ettin her zaman yanımda oldun. Benim bir hatamda sırtını dönmediğin için çok teşekkür ediyorum ve iyiki varsın annem.

Ömer'e gelirsek Ömer kuzenim canım. Lütfen kahvaltı masasında annemi yalnız bırakma bilirsin hiç sevmez tek yemeyi. Seni çok seviyorum kuzen. Bana çok yardımın dokundu. İyiki varsın. Hani küçükken söz vermiştik ya beraber yaşayacağız aynı evde kalacağız diye ben sözümü tutamadım lütfen affet.

İrem, seni çok seviyorum. Sen bana kızgın olsan da sırtını dönmedin bana. Evini açtın bana. Sen gerçekten çok iyi bir dostsun. Kıymetini çok iyi biliyorum. Lisede iken aynı üniversite kazanmak için çok çalıştık hep aynı yerlere tercih yapmıştık. Sonuçların açıklanacağı gün aynı yer çıktığında nasıl sarıldığımızı ve bağırdığımızı hatırlıyor musun? Hatta herkes bize bakıyordu ama yine de gülmüştük.
Sende iyiki varsın.

Baba derken artık yutkunamıyorum. Evet çok hata yaptım ama sen böyle biri değildin baba. Evet haklısın ben de böyle birisi değildim. Yinede seviyorum seni.

Son kişiye geldim Yiğit. Evet yiğit.
Sana hiçbir şey söyleyemiyorum. Hayatını artık başkası ile devam edersin zaten öyle de yapıyordun.
Hep yanında olacağım diyordun ya şimdi anladım yalan olduğunu. Elveda.

                                            Selin

Mektubu okumam bittiğinde bağırmaya başlamıştım. Elime ne gelirse deviriyor, duvarlara vuruyordum.

Kapı açılma sesini duyduğumda hiç takmadım ve ağlamaya devam ettim.

" Üzülmene. Dayanamıyorum yapma bana bunu." dedi bir ses.

Arkama baktığımda odaya Kaan gelmişti.

" Kaan." dedim ve ona sarıldım.

O da bana sarıldığında en azından biraz olsa huzurda hissetmiştim kendimi.

--------------------------------------------------------

Evet arkadaşlar kısa oldu kusura bakmayın.

Hikayeden biraz sıkılanlar olmuş özel mesajlarda gördüm de ayıp etmeyin len 😂

Mektupta duygulanan var mı?

Kaanı gördüğüne sevinen var mı?

Peki Selin neden intihar etmişti? Neden yiğit ile kaçmamışlardı?

Selin'in babası nerelerde?

Birdahaki bölüm tahmini alayım.

Görüşmek üzere.🌸

Hesabımı da buraya bıraktım. Balkanrem

--------------------------------------------------------