Geçmişten Kalan

31

Tuğkan - Geçer

Geçer geçer daha öncekiler gibi buda geçer..

--------------------------------------------------------

Kendime biraz da olsa geldiğimde yerden kalktım ve üstümü sirkeledim.

Daha sonra da duamı okuyup, yavaşça ayrıldım oradan.

Yeni evime gitmek için eski evimin yolundan gidecektim.

Eski evimin oraya tekrar geldiğimde kaangilin evine baktım. Bahçede de annesi oturuyordu.

Gitsem mi? Konuşsam mı?diye düşünmeye başlamıştım.

Gitsem ne diyecektim ki?

Vazgeçtim ve yoluma devam ettim. Ama hala aklımda Kaanın  annesi ile konuşma fikri vardı.

Yolun ortasında durdum ve geri Kaanın annesinin yanına gittim.

Konuşacaktım.

Bahçeye geldiğimde annesi  sandalyede oturuyor. Çiçeklerle ilgileniyordu.

" Merhaba." dedim karşımdakine bakarak.

Adını bile bilmiyordum ki.

" Merhaba kime bakmıştın?" dedi. Bitki ile uğraşmayı bırakıp bana bakarak.

Ne diyecektim ki? Başta gelmeyecektim zaten.

Ben bir şey diyememiştim ve yüzüne bakmıştım. O da bana baktıktan sonra hiçbir tepki vermeden sandalyeye oturmamı işaret etti.

Sandalyeye geçtim ve teyzenin karşısına oturdum.

Benden kafasını çevirdi ve bitki ile ilgilenmeye devam etti
Sessizliği teyzenin "nasılsın?" sorusu bozmuştu.

"İyiyim, siz nasılsınız?" dedim teyzeye bakarak.

"Ne için geldin buraya?" dedi.

Gerçeği söylemeli miydim? Kaan için demeli miydim? diye düşünürken demeye karar vermiştim.

"Eski evime gelmiştim. Bir de sizi görünce belki Kaan buradadır diye bakmak istedim." dedim.

Bunları duyunca hafif tebessüm etmişti.

Daha sonra ne düşündüysem bir anda ciddileşti.

Nereden gelmişti bu cesaret bilmiyordum ama "Kaan nerede? nereye gitti?" demiştim annesine.

"Bilmiyorum. Kafa dağıtmaya gitti. Ne zaman gelir bilmiyorum." dedi.

"Oğlumu çok üzdün!" dedi teyze. Onun da morali bozulmuştu.

"Çok pişmanım." diyebildim sadece.

"Bir gün yanıma geldi. Başını omzuma koyarak seni anlattı. Öyle güzel anlatmıştı ki gerçekten sevdalandığı anlaşılıyordu. Yazık ettin sevdanıza!" dedi.

"Çok haklısınız." diyebildim. Öyleydi de.

" Tamam." Şimdi git dedi ve oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi. Kolumdan tuttu ve beni kaldırdı.

"Ben kalkardım aslında." dedim.

"Hadi git!" dedi ve omzumdan beni itti.

Gerçekte başka biri böyle yaparsa haddini bildirirdim ama bu kişi özeldi.

"Peki iyi günler." dedim ve arkama bakmadan evimin yolunu tuttum.

Zaten neden konuşmuştum ki. Yine hata yapmıştım hata üzerine hata.