Geçmişten Kalan

37

Yiğit mahzuni- Sevmem

Sevmem yeniden çağırsan gelmem.

--------------------------------------------------------

Ömer hem Yiğit'i hem de Ali amcayı vurmuştu.

Kısa  bir sürede Nermin teyze'nin hayatı mahvolmuş. İlk önce kocası bırakmıştı, terk etmişti evi. Ona zaten yeterince üzülmüştü çünkü yaklaşık 30-40 yıllık bir hayat arkadaşı onu  bırakmıştı.

Daha sonra kızını kaybetti ve daha doğmamış olan torununu kaybetti.
Kızının okumasını çok istiyordu. Her şeyden çok " kızım oku kendi ayaklarının üzerinde dur kocana muhtaç olma!" derdi..

Nermin teyze, ülkemizde ki saçma sapan algıları kızı ile beraber yıkmak istiyordu. Mesela " Kadın çalışamaz." algısı.  Aşırı saçma bir algı. Bu algıyı yıkmak istiyordu kızı ile ama malesef ikiside başaramadı.

Kızını kaybettikten sonra şimdi 40 yıllık hayat arkadaşını kaybetti tamamen.  Belki de çok zor unutacak   akşam, yatağa yattığında aklına gelecek. Güldüğü, eğlendiği, ağladığı günler aklına gelecek. Perişan olacak belki de  hastanelere düşecek.

Şimdi de yeğeni,Ömer.

Yani kısacası evde 4 kişi iken 1 kişi kaldı Nermin teyze.

Yalnızlık...

Selin'in dediği gibi Nermin teyze kahvaltıyı tek başına yapmayı asla sevmez.

Sevmediğin bir şeyi her gün yapmak kadar beter bir şey var mı? (Okulu sevmiyorum ama hergün gidiyorum derseniz söverim)

Çok mutlu bir aile yaşamı varken bir anda çok berbat bir hale gelen bir ölüm. Hayatında  herşeyi değiştiren bir ölüm Ailenin dağılmasını sağlayan bir ölüm. 

" Ömer ne yaptın sen!" Dedi Nermin teyze ve Ömer'in yanına yaklaşıp ona tokat attı. Aslında o tokat kızmaktan değil onu kendine getirmeye çalışmasıydı.

" Pişman değilim yenge." dedi ve yengesine sarıldı.  Son kez sarılması mıydı?

Nermin teyze ağlıyordu ölülere  bakarak.

İleriden polis sirenleri duyuyordum.  Biri aramış olmalıydı.

Telaşla Ömer'e baktığımda sakindi.

" Hadi Ömer kaç!" dedim ve Ömer'i itiyordum.

" Pişman değilim ben İrem!" dedi.

" Hadi oğlum kaç kurtar kendini!" dedi Nermin teyze ve Ömer'i itiyordu.

" Nereye kadar böyle kaçacak ki? Teslim olsun belki cezası hafifler!" dedi Kaan sakince.

" Haklısın Kaan. Nereye kadar böyle devam edebilirim ki?" dedi.

Polis arabasının sesini duyuyordum ama daha görüntü yoktu. "Hadi Ömer git!" dedim ve ittim. O da ne yapacağını şaşırmıştı. Eğer ona bıraksak teslim olacaktı ama Nermin teyze bunu istemiyordu ki Nermin teyzeyi dinleyip kaçmıştı.

Polis arabasına gördüğümüzde hemen Yiğit'in ölüsüne yaklaştım ve ağlıyor numarası yaptım. Kaan'a baktığımda "ne yapıyor bu!" der gibi  bakış atmıştı bana.

Yapmaya mecburdum.

Polis geldiğinde burada ne olduğunu kimin yaptığını öğrenmek için bize soru soruyordu. Ne kadar biz bilmiyoruz, dışarıdan ses geldi bizde evdeydik dışarı  çıktık. Böyle bir  görüntü ile karşılaştık desek de  inanmamıştı ve ifademizi almak için karakola götürmek istemişti.

O sırada arkadan ambulans geldi ve yolun ortasındaki Yiğit ve Ali amca ile ilgilenmeye başladı o sırada, " Birisi öldü nabzı yok." Dedi ambulanstaki adam. Hangisi ölmüş merak ediyordum.

" Hangisi ölmüş?" dediğimde etraftakiler bana garip bir şekilde bakmışlardı.

" Yaşlı olan!" dediğinde Nermin teyzeye baktım.

Nermin teyze tam olarak şöyleydi. Ağlamak istiyordu ama bir yandan da kendini sıkıyordu ağlamamak için.

Nermin teyze'nin omzuna elimi koyduğumda ağlamaya başlamıştı. Zor tutmuştu kendini zaten.

Ömer'in kaçtığı tarafa baktığında uzaklaşmıştı ve artık gözükmüyordu.

Ama sorun şu ne zamana kadar kaçacaktı? Hatta nerede kalacaktı?

Kaan, Nermin teyzenin yanına gelmiş onu teselli ediyordu.
Kaan'ın yüzüne baktığımda o da şaşırmıştı ne yapacağını..

Nermin teyze biraz iyi olduktan sonra karakola  gittik ve yarım saat gibi bir sürede sorgudan çıkmıştık.  Sorguda çok zorlanmıştık. Soruların cevapları çelişkili olmasın diye de olayı üçümüzde kısa kesmeye çalışmıştık.

Sonuç olarak bize hiçbir şey olmadı serbest bıraktılar. Ali amca vefat etti Yiğit ise hastanede..... Peki Ömer nerede?

Nermin teyze, Kaan ve ben, Nermin teyzenin evine gittiğimizde onun yanında olup ona destek vermek istiyorduk ama sadece evine kadar bırakmamızı istedi. Neden diye sorduğumuzda da artık senin okulun var cenazeye de gelme Ali amcanla ben ilgilenirim sana fazlasıyla yük oldum demişti.

Ne kadar da ısrar etsem, yardım etmek istiyorum desem de kabul etmemiş  ve beni kendi evime gitmemi istediğinde daha fazla ısrar edememiştim ve kabul etmiştim.

Şu anda benim evime doğru Kaan'la beraber gidiyorduk.

"Neden bu kadar suskunsun?" dedim Kaana  bakıp. "Ne dememi istiyorsun? Bir geldim buraya Selin ölmüş, Ali amca öldü, Yiğit vuruldu, Ömer kaçıyor ,Selin hamile ne diyeceğimi şaşırdım. Bensiz ne hallere düşmüşsünüz. Ne yaptığınızın farkında mısınız?" diye biraz sesinin tonunu yükseltmişti Kaan.

Daha sonra devam etti. " Bir de sen evlisin!" demişti ...

Bağırdığının farkında olacak ki elini saçıma getirip saçımı okşamıştı.

"Alınmadım merak etme. Gerçekten de çok haklısın ne hallere düştük. Neydik, ne olduk!" dedim ve saçımdaki elini tuttum.

" Neyse İrem ben gidiyorum. Yanında kalmak çok isterdim ama hastanede bir sorun çıkmış, 2 gün daha orada kalacağım ama tekrar geleceğim ve seni hiç bırakmayacağım.  Bu arada da numaranı ver!" dediğinde  üzülerek numaramı vermiştim. Yine gidiyordu.

Seni yine kaybediyorum demek istiyordum da benim olmuş muydu ki? Benim olmayan şeyi kaybedebilir miydim?

"Üzülme İrem. 2 gün sonra geleceğim önemli bir şey yok. Sen derslerine de çalış biraz aksattın!" dedi.

"Tamam ama 2 gün sonra kesinlikle gel bekliyorum. Kalbimin sensizliğe alışmadan gelmeni istiyorum!" dedim Kaan'a bakarak.

"Tamam canım."  dedi ve  yanağımdan öpüp ,uzunca gözlerime baktı.

Ben de yanağından öptüm ve  boynuna sarıldım. Vedalaşmamız bittikten sonra arkasını yine döndü ve yine gitti. Vedaları hiç sevmezdim aslında. (Aklıma şey geldi vedaları sevmem s*ktir git didbsidn)

Hep bekleyen taraf Ben oluyordum. Ama yinede beklerdim.

--------------------------------------------------------
Evet kısa oldu kusura bakmayın.

Ömer kaçmak ile iyi mi yaptı sizce?

Nermin teyze bu olanları nasıl atlatacaktı?

Ömer nerede kalacaktı?

Kaan yine gidiyordu.  Tedavisinde sorun mu olmuştu?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
3 bine adım adım.
( Benim kadar yavaş büyüyen kimse yoktur 😂)

Görüşürüz ❤️

--------------------------------------------------------