Nekomata'nın Torunları {Haikyuu!}

«Sıra Sende»

Orino mezuniyetin bu kadar can yakacağını bilmiyordu. Kalbine bir ok saplanmış gibiydi. Aimi, Hokona ve Rini'ye baktı gülümseyerek. "Sizinle geçirdiğim üç yıl... Hayatımdaki en iyi üç yıldı." Hokona yaşaran gözlerini sildi. "Kes be! Ben sizi hiç özlemeyeceğim!"

Rini, Hokona'ya sarıldı ağlayarak. "Neden üniversiteye aynı yerde gitmiyoruz biz! Aimi voleybola devam edecek zaten! Televizyonda onun muşmula suratını göreceğim!"

Aimi göz devirerek arkadaşlarına sarıldı. "Hepiniz geri zekalı baş belalarıydınız! Hiçbirinizi özlemeyeceğim! Belki Orino'ya tekme atmaya özleyebilirim."

Orino güldü. Hepsi gözlerindeki yaşlarla gülümsediler. Bugünün geleceğini biliyorlardı. Orino iç çekti. Birkaç gündür Alluriana ile konuşmaya çalışıyordu. Beyaz saçlı olan anında ortadan kayboluyordu. Sinir bozucu.

Üçüncü yıllar salona girdiğinde takım sıraya girmişti. Alluriana ile göz göze gelmeye çalıştı Orino. Beyaz saçlı kız sadece yere bakıyordu. Aimi iç çekerek omzunu pat patladı Orino'nun. Rini gülümseyerek herkese teker teker baktı. İlk konuşmayı ona yaptıracaklardı.

"Öncelikle harika bir yıl oldu bu benim için. İlk defa Ulusallara gittim. Teşekkür ederim size. Hepinizi ayrı ayrı sevdim, ayrı ayrı kucakladım. Küçük kardeşlerim gibisiniz. Sizi çok seviyorum. Mezun olmamak istiyorum yeminle! Niye gidiyoruz biz ya! Neyse öyle bakma Aimi. Demek istediğim suçlu hissetmeyin. Maçı kaybettik. Her maçı kazanacağız diye bir şart yok. Daha da güçlenin ve gelecek sene onları devirin tamam mı?"

Takımın geri kalanı başlarını salladılar. Miku dudaklarını sarkıttı. Rini'yi özleyecekti. Hepsini özleyecekti. Ağlamak istiyordu! Ayrılıkları hiç sevmiyordu. Hokona bir adım öne çıktı konuşmak için.

"Rini gibi hissediyorum ben de. Küçük kız kardeşlerim gibi oldunuz. Hepiniz ayrı ayrı güçlüsünüz. Size inanıyorum. Ağlarsanız ben de ağlarım! O yüzden ağlamayın! Miku! Aynı pozisyonda oynuyorduk. Görevim artık senindir! Çok hırçın oynuyorsun. Kes bunu!"

Miku gözyaşlarını sildi gülerek. Yakalanmıştı. Hokona aniden gözyaşlarına boğuldu. Rini arkadaşının sırtını sıvazladı gülerek.  Aimi bir adım öne çıktı.

"Size bakınca küçük, ağlak veletler görüyorum. Hepiniz şu an ağlıyorsunuz. Kesin ağlamayı. Anneniz gibi davranmak buraya kadarmış. Bu görevi Kireina'ya devrediyorum. Kaptan yardımcılığını devrettiğim gibi. Hanae! Sana da pozisyonumu devrettim. Size güveniyorum. Gelecek sene o Yukidoke Akademisi'nin kı**mı tekmeleyin!"

Aimi'nin son dediği ile güldü hepsi. Ayrılık anında bile gülebiliyorlardı. Garip bir takımdı. Orino, Aimi geri çekilince bir adım öne çıktı. Herkese teker teker baktı. En son gözü hâlâ yeri izleyen albinoda kaldı. Sonra ise konuşmaya başladı.

"Sizinle çok eğlendim. Resmi maçlarımız bile komikti, eğlenceliydi. Hep böyle bir takım olarak kalın. En ciddi anlarda bile ciddiyetsizliğin dibine vurun. İnsanlar size gülsün ama rezil olduğunuz için değil, eğlenceli olduğunuz için. Nekoma'nın erkek takımının bilindik olduğunu biliyorum ama bu yıl siz, biz bunu değiştirdik! Böyle kalmasını sağlayın."

Takım heyecanla onayladı kaptanlarını. Meraklı bakışlarla yeni bir açıklama beklediler. Resmi olarak yeni kaptanı tanıtmasını beklediler. Herkes kim olduğunu biliyordu ama yine de resmileşmemişti. Orino iç çekerek Alluriana'nın yanına yaklaştı. Bileğinden yakaladığı gibi üçüncü yılların arasına çekti.

"Nekomata Alluriana, sizin gelecek yılki kaptanınızdır. Size çok iyi liderlik edeceğine inanıyorum."

➵➵➵ ➵➵➵ ➵➵➵ ➵➵➵ ➵➵➵