Nekomata'nın Torunları {Haikyuu!}

«Burada Yerin Yok»

Alluriana sinirli bir şekilde ayağını yere vuruyordu. Gerçekten sinirliydi. Fazlasıyla sinirliydi. Her an yanında sırıtan birinci sınıfa bir yumruk atıp üstüne çıkabilirdi. Alluriana yerine Hana girmişti. Koç Miyana ise Alluriana'ya inanmamıştı. Beyaz saçlı kız çıldıracaktı. "Sada."

Sada merakla kaptanına baktı. Ona tepeden bakıyordu şu an. Alluriana'ya tepeden bakıyordu! Bu harikaydı! "Bir şey başarmadın. Gururlu gururlu durma." Alluriana bakışlarını zeminden maça doğru çevirdi. Mor gözleri parlıyordu. Sulanmış mıydı? Bu Sada'yı keyiflendirdi. Ne yazık ki bu kısa sürdü.

Mor gözlü kız psikopat halinde daha korkunçtu ama şu an siniri ile birleştiğinden ayrı bir korkunçtu. Sada kızla göz göze gelince titredi. "Bu maçtan sonra gözüme görünme. Takımda yerin yok."

Koç Miyana sahadaki kızlara bakarak iç çekti. Yavaş yavaş sayı alıyorlardı. Aradaki farkı açmak zordu. İtachiyama'nın kız takımı, erkek takımı kadar güçlüydü. Sayı yapabilen Miku zar zor sayı yapıyordu. Reiki ise sürekli bloklandığı için içine kapanmıştı.

"Hana'nın yerine gir Nekomata."

Alluriana anında Hana ile yer değiştirdi. İkinci yıl gözleri yaşlı bir şekilde Alluriana'nın yanından geçti. "Özür dilerim Alluriana-san." Beyaz saçlı olan Hana'nın omzunu sıvazladı. "Ben özür dilerim asıl. Şimdi dinlen Hana."

Shibayama sahaya geldiğinde hiç beklemediği bir manzarayla karşılaşmıştı. Maç ilk başladığı zamanlarda gelmişti ve Tamika'dan olanları öğrenmişti. Şimdi ise tekrar gelmişti ve Alluriana oyundaydı. Ellerini saçlarından geçirdi. Diğerleri duyunca ne olacaktı acaba?

Sada şaşkındı. Alluriana neden oyundaydı! Sakat olduğunu düşünmeleri gerekiyordu! Üstelik onu tehdit etmişti! Onu! "Akarui iyi bir oyuncusun." Koç Miyana'nın sesi ile Sada gururla ona doğru döndü. Sonunda övülmek iyi gelmişti.

"Ama berbat bir kişiliğe sahipsin. Bu takıma giren çıkan herkes benim kızımdır. Onlar kocaman bir aile. Ben de onların annesiyim. Ya da büyükanneleri. Sen şu an kızlarımın yorulmasının, sinirlerinin gerilmesinin ve özgüven kaybı yaşamalarının nedenisin. Ne kadar iyi bir oyuncu olsanda seni takıma kabul edemem. Lütfen işleri zorlaştırma ve kendi isteğinle kulüpten ayrıl."

Sada günün ikinci şokunu yaşadı. Aniden ayağa kalktı. Ondan ayrılmasını mı istemişti koç? İyi bir oyuncuydu! Daha ne istiyorlardı! Fırsat istiyordu sadece! Alluriana ve Miku'yu geçebilirdi! "Neden koç! Onları geçebilirim."

Miyana cevap veremeden onun yanında oturan Nozomi cevapladı kızı. "Sahada altı kişiyiz. Tek kişi değil.  Sen ise geri kalan beş kişiyi düşünmüyorsun. Paslaşmayı devam ettiremezsin. Güvenilir bir smaçör olamazsın. Kısacası işe yaramazsın. Hiçbir Libero senin defalarca top kurtarmaz."

Alluriana sahadaki beş kişiye gülümsedi. Biraz moral gerekiyordu. Herkesin sinirleri gerilmişti, yorgundu ve keyfi kaçmıştı. Doğru cümleyi aradı bir süre. En doğru cümle gerekiyordu.

"Ciddiyetsizliğinizi evde unutmuşsunuz anlaşılan. Takımın kimliğini evde unutması inanılır gibi değil."

Sıcak ve güvenilir gülümseme ile kızlar gülümsediler. Alluriana'nın varlığı rahatlatıcıydı. Alluriana insana güven veriyordu. Herkes gevşediğini hissetti kaslarının. Alluriana'nın yüzündeki gülümseme silindi. Dik bakışlarını rakibin üstünde gezindirdi.

"Kaybettiğimiz sayıları geri alma vakti."

"Alluriana havalı davranmayı kes!"

➵➵➵ ➵➵➵ ➵➵➵ ➵➵➵ ➵➵➵