Chapter 33: Resentment

2 1 0
                                    


    Habol ko ang hininga ng magising sa nakakatakot na panaginip, Ilang araw ko ng napapaniginipan ang bagay na iyon. Ano bang meron sa babaeng nawalan ng pakpak?
  
Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kusina para kumuha ng tubig, Ilang beses nakong ginugulo ng panaginip na yon, Araw araw akong dinadalaw sa pag tulog ko. Its really creep me out.

Napa upo ako sa kusina at muling nag landas ang aking luha ng maalala ang pag uusap namin ni Oxomon, Sapul non ay hindi na ulit sya nag pakita o umuwi manlang dito sa condo ko.
Kahit sinaktan nya ako ay Miss na miss ko padin sya I really want to see him right now.

Agad kong pinunasan ang luha ko ng makitang papunta dito si manager.

"Ang aga mo namang magising"
Panimula nito sakin bago kumuha ng tubig sa ref.

"Cant sleep" saad ko kahit ang totoo ay binangungot lang ako.

"Hmmmm, Where's Oxomon? Ilang araw na syang hindi umuuwi dito."

Saad nito at umupo sa may harapan ko. Napa irap ako sa ere at kinimkim ang luhang gusto nanamang kumawala sakin.

"He left"
I said between my boredom.

I saw the side of his lips curve.

"If you dont mind, Is theres something between you and that man?"

Napatingin ako sa kanya, Between? Samin? Meron ba? Nag ka meron ba? Malapit na sana kaso hindi nya pinanindigan ang pag mamahal nya sakin.

"No"
Saad ko dito.
Pero he laugh sarcastically

"Find other people to joke with"
Saad nito. Kung sino mang nakaka kilala sakin ay walang iba kundi si manager dahil sapul na maging artista ako ay sya na ang nakasama at tumayong magulang ko.

I sigh as defeat.

"We really dont have a relation manager but"

"But what?"

"I love him and he-"

" He loves you?"

Napatingin ako sa kanya? Alam nya? Dont tell me sinabi ni Oxomon sa kanya?

"I can see in his eyes Elisha, The way he look at you is full of admiration"

Ngumiti ito sakin, Muli akong nalungkot sa sinabi nito. Kung nasa normal akong sitwasyon baka kiligin nako sa sinabi nya sakin pero hindi dahil ang sakit marinig na gusto nya ko pero wala syang magawa.

"So whats the deal? Hindi ka pa nililigawan? or baka naman break na kayo? Hindi mo manlang binalak sabihin sakin? Madaya!"

Doon nag bagsakan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Sa tulong ng liwanag ng buwan na lumalampas sa salaming pader ay kitang kita kong gumuhit ang pag aalala sa mukha nya kaya mas lalo akong naiyak.

"Hey, Why are you crying? Something happened? tell me"

Pero hindi ako naka imik dahil na uunahan ako ng mga hikbi ko. Kaya tumayo ito sa pag kaka upo at tumungo sakin at mabilis akong niyakap, Agad ko namang binaon ang sarili sa kanya.
Ilang minuto rin bago nya ako napakalma.

Muli niyang inangat ang aking mukha nag aantay na mag salita ako, siguro nga kailangan kong ilabas ang hinanakit na ito at kay manager ako mag labas ng hinanakit.

" Fine, Kung ayaw mo mag kwento i Understand just dont hesitate if you need someone to talk to, ok?"

Muli akong yumakap sa kanya kaya hinaplos nyamg muli ang aking likudan para pakalmahin.

" We have a very twisted love story, its like a water and fire that cant be together"

Muling tumulo ang luha ko pero wala ng boses, Siguro napagod narin ako at sa kamanhidan ay kusa ng bumabagsak ang luha ko.

Angelus AmareTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon