Angelus Amare

Chapter 22: Feeling

  Ilang oras din akong nag kulong sa kwarto dahil sa nangyari samin kanina ni Oxomon, Oo natutuwa ako dahil hindi nya na intindihan ang ibig kong sabihin sa sinabi kong iyon, Pero at the same time gusto kong malaman ang response nya at talagang nainis ako sa sagot nya. Ngayon ko lang nalaman na napaka Manhid ng mga Angel.

Lumabas ako ng kwarto dahil nakakaramdam ako ng gutom, tinungo ko ang kusina at mag bukas ng pagkain, nag salin ako ng gatas at kumuha ng tinapay at nutella.

Maya maya lang ay pop ang cellphone ko kaya agad ko itong tiningnan.
Napairap naman ako sa ere, Saan naman nakuha ng babaeng ito ang number ko?

Nag text sakin si Terrie at may kasama pang mga screenshot, Pinalaki ko ito.
Isang litrato ko at litrato ni Liana, Kasunod noon ang video ng pag aaway namin noon.
Tapos sa pangatlong screen shot ay mga comments sa baba ng post.

"Damn that bitch! How come na nakalabas pa sya ng kulungan."

"I thought she's so nice, yun pala mamamatay tao."

"Yeah your right, Napanood mona ba yung video nya? Nakakaawa sya. Muka syang basura."

"Wag naman kayong ganyan guys, Malay nyo hindi talaga sya ang may gawa hindi ba? Lets here her word first before we react."

"Words? e hindi nga sya nag sasalita about dito ei, Im sure guilty sya!"

"Yah, makita ko lang talaga yon kakalbuhin ko sya!"

"I hope Liana is still there, mu gosh bakit kase hindi na lang sya ang nawala diba?!"

"#Lianajustice"

"Elisha go to hell!"

"Makukulong ka din! "

"Umamin kana Elisha"

"Nakakaawa ka, hindi habang buhay ay matatakasan mo ang batas."

"Hey guys stop blaming her, Hindi pa natin alam ang totoong kwento."

"You'll be dead soon."

Napa igting ang aking panga dahil sa mga nabasa ko.
Ng may biglang humamblot ng cellphone at nakita ko si Manager na nakatingin sa screen ng phone ko.
Pasalampak akong umupo sa upuan, Sanay nako sa mga haters dahil sa mundo ng artista talagang hindi maiiwasan ang mag karoon ng haters, masabihan ng masasama, pero hindi ko maiwasang hindi magalit at masaktan lalo nat sinasabi nila na sana ako nalang ang namatay. How could they to wish something that ruin other people's life.

"Hindi mo na dapat pang pinapansin ang mga ganito Elisha."

Balik sakin ni manager ng cellphone ko. Umiling iling lang ako dito.

"Anong nangyari Manager? Bakit nag kaganito?"

Nag pakawala ito ng buntong hininga at umupo sa gilid ko, He grab my hands and squeeze it. Nasasaktan ako yah Im strong but i cant help to feel sorry for my self, ang tagal kong binuild at pinasikat ang pangalan ko tapos mawawala lang sa isang iglap? and worst is ayaw na sakin ng buong mundo.

"Hey Elisha, We will clean this, Lalabas din ang totoo. Isipin mo nalang na nasa bakasyon ka  okay? Wala kang kasalanan kaya lalabas din ang totoo at sa oras na lumabas ang totoo, Mag sosorry ang lahat ng taong
nang husga sa pag katao mo."

Napapikit ako ng mariin.

"But how? Wala akong ebedensya na inosente ako kung hindi ang sarili kong statement mismo."

He tap my Head and hug me tightly. Oh gosh I wish my real father do this to me but yeah its just a wish and will never be come true.

"Shhhh, Dont worry we will find a way ok? Everything gonna be okay so hold tight Ms. Elisha."