WIZARD? (2)

32. Bölüm ~ Uyanmak ~

" Sevgili arkadaşlar. Bu, kaosu tadacağımız son bölüm. Bundan sonra her şeyi ağırdan alacağız. Uyarımı yapmak istedim ki sonra ne siz ne ben üzüleyim :)

Keyifli Okumalar...

......................................................................

Beyaz.

Görebildiği tek şey koca, beyaz bir hiçlikti. Yattığı zemin bile beyazdı. Yerinden dogrulmaya çalıştı, üzerinde hiçbir giysinin olmadığını dehşet verici şekilde o zaman fark etti.

Etrafına birini görebilmek için hızlı hızlı bakındı. Neyseki kimse yoktu ama bu yine de içinin rahatlamasına engel değildi. Doğal olarak kimse, hiç bilmediği yabancı bir yerde çıplak olarak dolaşmak istemezdi.

Bakışlarını ileri çevirdiğinde beyaz bir saksının yanında tıpkı etraf gibi beyaz cübbelerin olduğunu gördü. Hızla yanina koşup üzerine geçirdi.

Evet, böylesi daha iyiydi.

Şimdi nerede olduğuyla ilgili kafa patlatabilirdi.

Sanki..Biliyordu ama aynı zamanda da bilmiyordu.

" Seni yeniden görmek çok güzel Harry."

Harry, arkasında beliren sesle yerinden sıçradı. Beyaz sakallı bir Dumbledore ona gülümsüyordu. Adam ellerini arkasında kavusturup ağır ağır yanına yürüdü.

" Ben öldüm, değil mi?"

Dumbledore yeniden gülümsedi.
" Hem evet, hem de hayır."

Bu Harry nin kafasını daha çok karıştırdı. " Biz neredeyiz?"

Dumbledore " Aslında, ben de bunu sana sormayı planlıyordum." dedi.
" Nerede gibi görünüyoruz?"

Harry yeniden etrafa bakışlarını çevirdi. Nedense beyaz merdivenler kafasındaki ampullerin yanmasına sebep olmuşu.

" Big Ben."

" Mhmm..demek öyle." dedi Dumbledore. Bakışlarını yukarı çevirdi.
" Ben de bu saat sesi nereden geliyor diyordum."

Harry " Neden Big Ben'deyiz profesör?"

" Çünkü burası her şeyin başlangıcının olduğu nokta Harry. Zihnin kapanışı da burada yapmak istiyor olmalı." dedi Dumbledore.

Harry " Yani gerçekten de ölüyüm?"

Dumbledore sadece tebessüm etmekle yetindi.

Harry, ona sormak için can attığı o soruyu sordu. " Neden bana o gün karargahta gerçeği söylemediniz profesör? Sizi suçladım...Oysa masumdunuz."

" Sevgili çocuğum, kimse masum değildir. Eger suçu üstlenmeseydim Profesör Snape ten tüm o yardımı nasıl alabilirdin? Voldemort a karşı yoldaşlığın hiçbir şansı olmazdı."

" Bana yardım eden sizdiniz." dedi Harry. " Snape sadece aracıydı."

" Çoğu insan, tanımadan birbirleri hakkında peşin hüküm verme hatasına düşerler Harry... Profesör Snape in babana karşı olan öfkesi gözünü kör etmişti. Senin James ten daha farklı bir karaktere sahip olduğunu ona göstermek istedim... Nasıl bir çocuğu ailesinden uzakta büyümeye zorladığını, hatasından ders çıkarmasını sağlamak istedim."

" Peki işe yaradı mı?" dedi Harry. Babasının bahsi üzerine kalbi ağırlaştı.

" Kim bilebilir?" dedi Dumbledore.
" Şunu unutmamalısın ki gözünü nefret bürümüş insanların içinde bile iyilik vardır. Sadece nefreti üst üste yığımaktan altta unuttukları sevginin farkına varamazlar."