Chapter 23

281 5 15
                                    

Second chances they don't ever matter, people never change.
Once a whore, you're nothing more, I'm sorry that'll never change.
- Misery Business// Paramore

~

"Kumain ka muna, Red. You'll be more relaxed in answering the questions later when your stomach isn't empty."

I smiled at Kate, "I'm fine, thank you. Ikaw? Kumain ka na ba?"

She smiled and nodded. Tumango 'rin ako bilang sagot saka siya iniwan sandali para i-check muli ang PPT. I just can't allow any room for error right now.

Today's our defense and i'm really nervous dahil ako ang leader ng grupo namin. Hindi ko na tinanggal si Cara dahil naawa naman ako sa kaniya kahit papano. Sa dami kasi ng kaaway niya ay duda ako na may grupong tatanggap sa kaniya. Hindi 'rin naman ako ganoong kasama para idamay ang studies niya kahit na may rason talaga ako para gawin iyon.

I guess i'll consider this as my way of saying sorry to her. Naging harsh din naman kasi ako sa kaniya at aminado ako doon. Hindi ako magmamalinis.

My girl friends got really mad when they heard what I did. They told me how wrong my decision is. Ayon sa kanila ay dapat na hinayaan ko na lang si Cara dahil deserve niya iyon matapos ang lahat ng ginawa niya sa akin.

I'm still mad and that thought crossed my mind but I just shrugged it off. Idinahilan ko na lang na may mali din naman akong nagawa kaya kwits lang. Sa huli ay hinayaan na lang nila dahil wala din naman silang magagawa.

Nilingon ko si Cara na mukha namang seryosong pinaghandaan ang parte niya. Dapat lang.

"Red, stand by na daw kayo. You'll enter in five minutes." Lory, my classmate told me.

Huminga ako ng malalim bago hinarap ang groupmates ko. "I'm confident that we did our best while doing the paper. Just remember to always try your best to answer every question and 'wag kayong kakabahan dahil handa naman tayo. Ngayon pa lang ay proud na ako sa inyo. Goodluck sa'tin!"

I did my best to encourage them even when i'm nervous myself. I set aside all my worries as we entered the room. I know I have to show my groupmates that i'm confident despite my doubts. Leader ako kaya dapat lamang na ako ang magpalakas ng loob nila.

"Good Morning.." I greeted and confidently started our presentation. The rest is history.

Our defense ended great. I'm confident that we are able to defend our paper well. Tuloy ay malaki ang ngiti ng mga kagrupo ko lalo na nang i-congratulate kami ng panel. Pansamantala kong isinantabi ang galit kay Cara dahil nakita ko naman na nag effort din siya kahit papaano.

"Good job." Sabi ko sa kaniya at binigyan siya ng tipid na ngiti. She just rolled her eyes at me.

Ngayon ay kwits na tayo. Huwag ka na sanang gumawa ng kalokohan ulit dahil hindi na kita papalampasin sa susunod. I hope you know that.

Nilapitan ko 'rin ang iba kong mga kagrupo at niyakap sila isa-isa. We ate all smiles when we parted ways.

Sa sobrang tuwa ko na 'rin ay nagkaroon kami ng mini celebration sa bahay. My friends planned to sleep over but backed out the last minute. Naalala kasi nila na hindi pa pala tapos ang defense nila.

Magaan ang naging pagtulog ko ng araw na iyon. Tuloy ay maaliwalas din ang gising ko.

Halos isang buwan at kalahati na lamang ang natitira bago ang debut ko at ang engagement party namin ni Eros. I admit, I can now feel my excitement since wala na akong iniintindi. Ang finals naman ay pagkatapos pa ng birthday ko kaya walang problema.

Just Maybe, (Squad Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon