My Ruthless Professor(COMPLETED)

Kabanata 9- The Past

Akala ko ba nakauwi na siya. Ano pang ginagawa niya dito sa school?

"Hey," bati niya pagkababa ng salamin ng kotse niya.

Hindi ako agad sumagot. Bigla ko naalala ko yung cellphone ko. Aww kunin ko na kaya sa kaniya ngayon? Pero paano naman kung naiwan niya pala sa faculty at hindi niya dala? Tinitingnan ko lang siya hanggang nagpasya na siyang bumaba. Ano bang balak gawin dito ni Sir?

"Bakit nandito ka pa?" He asked me when he came close.

"Ah... May hinihintay lang po." Magalang kong bati. Hindi ko alam kung anong trip niya at talagang nilapitan pa ako. Nabubuang na naman siguro. Medyo napayuko ako. Nahihiya ako magtanong kung nasa kaniya ba yung cellphone o naiwan niya ba sa loob. Umaatake na naman pagkamahiyain ko.

"Seems like your waiting here for ages. Busangot na mukha mo."

"Sir, nakalimutan ko nga pala sabihin kanina." Instead, I changed the topic. Bahala na, kailangan ko na talaga makuha yong phone ko para makauwi na. If tama ang hinala ko na hindi na ako maihahatid ni ate, mabuti nang makauwi na kesa maghintay pa dito.

"Ang alin?" Kunot-noo niyang tanong.

"My phone sir. Kailangan ko lang po kasi talaga."

Napatango-tango siya habang nakapamulsa ang dalawang kamay.

"Ahh.. I'm sorry but I left it at my table. Gusto mo kuhanin natin?" He looked at me like he's waiting for my answer.

Papayag ba ako? I just needed to have it badly. Baka may importanteng mensahe ang tawag na yun kanina. Pero naiilang ako sumama sa kaniya. Don't get me wrong but he's my professor. Hindi ako nakikipag-usap o sumasama sa kahit sinong teacher ko noon. It's just... It's just awkward. Gaya ng sabi ko kapag hindi pa magaan ang loob ko sa isang tao hindi ako lumalapit o sumasama sa kanila. And to think na isumpa ko pa siya noon sa pagiging ruthless niya!

I'm still undecided.

"What? Come on, hindi ako nangangain."

He half smiled. Meron sa boses niya na nakakaengganyong sumama ako sa kaniya. Umiling-iling ako. Hirap ah!

"Ano?" Tanong niya ulit. Kulit din pala nito ni sir. I wonder also, ganito rin kaya siya sa ibang studyante niya?

Tumikhim ako ng konti habang nakahawak sa shoulder bag ko. Alright. Wala naman sigurong masama sumama ,kukunin lang naman ang phone ko. Nothing serious at hindi ito yung tipong magdedate kami o ano. Hala siya, ang assuming!

"Sige." Pumayag na ako. 

"Great. I'm sorry nakalimutan ko ibigay sayo kanina. Don't worry ibilin natin sa guard na kapag dumating ang hinihintay mo sabihin lang nilang pumasok ka muna saglit." Tumango ako. Wala naman na akong sasabihin eh.

He talked to the guard at sinabi ang bilin niya.

"Let's go." Nauna na siyang maglakad.

Do you think it's really awkward? Naiilang talaga ako kapag nasa paligid siya at kung bakit ay hindi ko alam. Naman! Problema ko ba sa taong to? Tahimik ko siyang sinabayan sa paglalakad hanggang makarating kami sa faculty room. Second floor lang naman kaya mabilis at wala na rin ako masyadong makita tao sa hallway. May mangilan-ngilan na lang nagkaklase. Sabagay alas-syete na ata. 

Habang ipinapasok niya ang susi ay palingon-lingon siya sa akin. Problema nito? Hindi rin ako makatingin ng diretso kaya kung saan-saan ko binaling paningin ko. Hindi umayos tong si Sir eh. May balak atang pagsamantalahan ako. Argh! Gutom na siguro ako kung ano-ano pinag-iiisip ko. Bakit niya naman ako pagsasamantalahan? Manyak kaya siya? Wah ang gwapo nya namang manyak. I silently laughed at my thought. Kung ano man tong iniisip ko siguradong may nangkukulam ngayon sa akin tapos kinakalikot utak ko.