One Last Lie (LCS #2)

Chapter 4

Maybe

My headache when I try to get up. My phone is ringing. Kinapa ko ang cellphone sa gilid at ng mahawakan. Minulat ko ang isang mata para tignan kung sino. Kumurap pa ako para mabasa ng ayos. Mom!

Naalimpungatan ako at agad bumangon.

"Mom!" Tawag ko.

Tumawa siya sa kabilang linya "Hello my dear"

Hinawakan ko ang noo "Mom bakit ngayon lang kayo tumawag, hindi niyo sinasagot ang tawag ko"

"I have meetings kaya ngayon lang"

Ginulo ko ang buhok "i hate you, kinakabahan ako baka mahuli tayo"

Muli siyang tumawa "Don't be nervous Misty, I know you can do it"

"Mom ano bang gagawin ko"

She sighed "Just act like you're Margaux"

I rolled my eyes "Thats what im doing"

"Kaya nga ipag patuloy mo"

Tumayo ako at dumeretso sa bathroom. Kahit medyo hilo ayoko naman may makarinig ng pinang-uusapan namin ni mommy.

"Until?"

I can see my mother rolling eyes "Kapag naka balik na si Margaux, napag usapan na natin to diba"

"I know, I mean anong gagawin ko should I treat him better?"

"Ofcourse!"

Matagal kaming nag usap ni mom, alas nuebe na at katatapos ko lang maligo. Kanina pa ako kinakatok ni Hilda. Ang sabi ko ay susunod nalang. While brushing my hair I remembered what happened yesterday night. Hindi umalis si Vain sa tabi ko kahit saan ako mag punta. Masama rin ang tingin nito sa pinsan.

Marami akong nainom kaya ng ihatid niya ako sa kwarto ay hindi ko nakita ang kabuuan ng katawan niya. Gosh nakakahiya.

"Vain lets go I want to take a shower with you" yaya ko ng nasa tapat na kami ng kwarto.

Binato ko ang suklay ng maalala. Fuck! Ginawa ko yon? I closed my eyes at pilit inalala kung nakita ko ba ang katawan ni Vain but its blurd! Damn bakit ko ba iniisip ang katawan niya. I don't care. Tsk gusto ko lang makita. Argghhhh.

Padabog akong bumaba. And as usual mag isa nanaman ako sa mesa. Ang magaling kong Fiance ay nasa trabaho nanaman. Sinabi rin ni Hilda na maagang umalis sina Kenji.

"Bago po pala umalis binilin sakin ni Sir Kenji na pasensiya na daw kayo sa nangyare kagabi at kapag umuwi ulit sila hindi na daw nila aasarin si Sir Sylvain" sabi pa niya. Hindi man lang ako nakapag paalam.

Actually mabait siya pati si Dash i like them as a friend. Ngumingiti hindi tulad ni Vain.

Pagkatapos kumain agad akong lumabas para pumunta sa garden.

Kumahol si Railey ng makita ako. Niyakap ko ito, ang bango at ang lambot.

"Sama ka sakin punta tayo sa garden" pag kausap ko rito. Kumawag kawag ang buntot.

"Nako maam, Hindi po pinapapunta si Railey sa garden dahil masyadong magulo" biglang sulpot ni Kuya Romulo.

I pout "Bakit po?" Tanong ko habang hinihimas si Railey.

"Isang bases po na pumunta siya sa garden nasira ang mga sunflower na nakatanim dahil tinalon at pinag laruan niya, kaya po hindi na siya pinapayagang pumunta sa Garden"

"Aww makulit ka talaga" pitik ko sa tenga nito "Sige po kuya Romulo bantayan niyo muna siya baka pumasok sa garden"

Tumango ito at tinawag si Railey papunta sa dulong fountain.