One Last Lie (LCS #2)

Chapter 29

Still

Hindi ko alam kung paano ako nakasakay sa sasakyan ni Vain. Basta ang alam ko nalang ay nakasakay na ako. At ngayon hindi ko na alam kung nasaan kami, pinaandar niya ang sasakyan at itinigil lang basta sa isang basement. Puro sasakyan lang ang nakikita ko sa labas at ang liwanag sa buong basement. Hindi ko alam kung nasaang tower kami.

Baby.. I know everything. Please. I can't take this anymore. Stop pretending that you didn't know me.

Hindi ko alam ang sinasabi mo.

Shhh.. baby stop torturing me.

I can feel his gaze. Kanina pa siya nakatitig saakin habang ako ay nakatingin lang sa kamay ko.

Alam niya? Paano? Sino? Si Margaux?

Marahan niyang hinawakan ang kamay ko. Napasinghot ako.

"Uuwi na ako" Pilit kong inayos ang tinig kong nababasag. Kinakabahan ako dahil baka sigawan niya ako.

"No let's talk"

Umiling ako. "Wala akong dapat sabihin dahil hindi ko alam ang sinasabi mo"

He sighed heavily in pain. I can see in my peripheral that he disjunct his seatbelt. He move forward ang hold my hands firmly.

"Baby.."

"Stop calling me like that.. I'm not yours" naiiyak na sabi ko.

"Baby please.."

"I said stop calling me like that! I'm not your fiancee! I'm not Margaux!" Sigaw ko at nilingon siya.

His eyes is bloodshot. Kinuha ko ang kamay kong hawak niya. "Ibalik mo na ako sa hotel"

He shook his head. "No. Let's stop pretending"

"Vain just go and call my cousin.. I think you just missing her"

Umawang ang labi niya habang tinitignan ako. Iniwas ko ang tingin sakanya dahil hindi ko kayang makita siyang nasasaktan . Hindi na ako nagsalita.

"Why can't you say the truth?"

"I don't know what are you talking about"

"Then why did  you cry?"

Natigilan ako. May nag babara sa lalamunan ko at hindi ko na kayang dagdagan ang kasinungalingan ko.

"Please Vain.. ibalik mo na ako sa hotel"

"No"

"Why not!" Muli ko siyang nilingon at ganon parin ang mga mata parang konting hangin nalang ay babagsak na ang luha niya.

"Don't make this hard for me please baby.. Im waiting for you for years, you leave me in pain" paos ang boses niya.

Muling namuo ang luha sa gilid ng aking mga mata. Anong ibig niyang sabihin? "W-what are you taking about?"

"I know you know what I'm saying.. ikaw lang ang hinihintay kong mag sabi ng totoo.. Why you lie to me? You used me to earn money? And to be with your boyfriend" mapait na sabi niya.

Kumalabog ang puso ko. Money? Wala akong alam tungkol sa pera. "What money?"

Tumitig lang siya saakin at doon ko napag tanto kung anong sinasabi niya. Inalok ako noon ng tseke ni Tita Lerica pero hindi ko 'yon tinanggap! Umiling ako. "No wala silang binayad saakin.. Hindi ako nag pabayad"

I can see the agonizing pain in his eyes. Natigilan ako at nanlaki ang mata. Napagtanto kung anong sinabi ko, parang inamin ko na rin na nag panggap ako dati. I looked away.