One Last Lie (LCS #2)

Chapter 27

Never win

Magdamag ako nag isip tungkol sa ginagawa ko. Naisip ko na mali yatang I trato ko siya ng masama. Actually dapat siya ang magalit saakin dahil niloko ko siya, should I treat him good? Better? Hindi naman niya alam ang nangyari kaya bakit pa ako mag papanggap na mataray. I don't want to be rude or mean.

Kaya ng mag umaga. At tama ang hinala ko narito nanaman siya. Gusto ko sana tanungin na nag ta-trabaho ka ba talaga dito? I katulad kita na mukang turista lang. I smiled to him sweetly like how i did to him years ago. Natigilan pa siya ng makita ang matamis kong ngiti sakanya. I even greet him good morning.

"What happened to your peevish attitude?"

Umiling lang ako. "Nothing. I just don't like bad impression about me"

He smiled. "I like you" nanlaki ang mata ko at mabilis napaiwas ng tingin. "I like your smile I mean" bawi niya.

Umakto akong ayos lang. Ganon din ang ginawa ko sa sumunod na araw. Mas masarap pala kapag hindi ako galit sakanya. Ng mag lunes mag kasabay ulit kaming nag lunch sa restaurant dito sa hotel.

Natigilan ako sa pagkain ng mapatingin sa kapapasok lang na lalaki. Napatayo ako.

"Lanz!" Tawag ko.

Agad siyang napatingin saakin at ngumiti, lumabas ang dimple niya.

"Misty"

Mabilis siyang lumapit ngunit agad ding bumagal ang lakad ng makita ang kasama ko sa mesa. Napatingin din ako kay Vain na uminom ng tubig pagkatapos ay tumayo. Nag iba ang mood niya.

"Excuse me" he said at iniwan kami. Sinundan ko pa siya ng tingin.

"You didn't tell me that you're with him" sabi ni Lanz.

Tinignan ko siya. "Mamaya ko na iku-kwento" nilapitan ko siya at hinampas.

"Para saan 'yon?" Natatawang tanong niya.

"Para sa pag papadala mo saakin dito pero wala namang trabaho!" Halos sigawan ko na siya.

"Easy.. I'll give a task don't worry"

Inirapan ko siya at tinapos ang pagkain. Sinabi niya na hihintay niya ako sa opisina niya. Kanina paktapos ko kumain ay hinahanap ko pa si Vain pero wala, hindi ko na siya makita. Anong nangyri doon?

I take a shower. Wala akong balak ngayong araw kundi kausapin si Lanz. I need to work! At noong sabado lang ay nakatanggap na ako ng sweldo. Hindi naman ako papayag na ganito. Wearing my floral summer dress i go to his office.

Saktong kabababa lang ng cellphone niya galing sa isang tawag. Umupo ako sa sofa.

"Bibigyan mo na ba ako ng trabaho?"

He nodded. "What do you want? Gusto mo ba na ikaw ang mamahala ng hotel na ito?" Tanong niya at lumapit saakin.

"Lanz. I'm not joking"

Natatawa pa siyang umupo sa tabi ko. "I'm sorry. I just like teasing you"

I rolled my eyes. "Ano na?"

He face me. "Samahan mo ako sa site. Be my secretary"

I race my brow. "May secretary ka na"

"Ayaw mo ba ng trabaho?"

"K. Fine anong requirements?"

He laughed. "Wala"

"Lanz!"

"Just kidding. Maybe later...." Tumayo siya. "Let's go"

Inirapan ko siya bago tumayo. "What kind of boss is you?"