W przedziwnym świecie – morskiej głębinie – Żył tryton w miłej rodzinie. Pewnego razu tą morską drogą Płynął królewski okręt z załogą; Zerwał się wicher! Połamał żagle! A fala pokład zalała nagle! Długo szalała potworna burza; Okręt się groźnie w otchłań zanurza...
Wtedy tryton w swoje objęcia Nieprzytomną chwycił księżniczkę, Żeby ją szybko na brzeg wydostać. Odtąd nie chciał z dziewczęciem się rozstać I zapragnął być przy niej wiecznie; Opuścić dom – gdzie żył bezpiecznie.
Więc popłynął do morskiej wiedźmy, By ogon rybi zmienić na nogi. Oddał za to swój piękny głos. Ale czy księżniczka za niego wyjdzie?
poem by Mirosława Woźna
(Na potrzeby scenariuszy w wierszu zostały zmienione płcie bohaterów lirycznych).
