ZÜPPE !

Süpriz

Sonunda okul bitti'. Diye fısıldadım kendi kendime. Arkadaşlarımı seviyorum ama okulu kim severki. Hayır yani yaz tatili 6 ay olsa ne olurdu ki. Ha bir de yılda iki kez olsa fena olmaz. Okul töreni bittiği gibi hemen evin yolunu tuttum çünkü annemler sabah beni bir yere göndericeklerini konuşuyolardı.  Ankara'dan fena halde sıkıldım.Acaba nereye gönderecekler ??

-izmir

-Antalya

- Bursa

-Yoksaa yurtt dışı mıı

En iyisi bir an önce eve gitmek. Hemen kaldırım kenarına yanaştım. Şansıma taksi de geçmiyor. Sinirle yanaklarımı şişirip nefesimi dışarı verdim. İleriden gelen arabayı görmemle ağzım beş karış açıldı. Ellerimi havaya kaldırdım.
"Allahım nolur bana ileride böyle arabası olan eş nasip et"
O nasıl bir arabadır ya bizim evden bile pahalı olabilirdi. Tamam fakir değildik ama bu arabayı alacak kadar zengin olduğumuzu da sanmıyorum.
Ağzım açık bir şekilde arabaya bakarken araba yanımda durdu. Siktir kafamda tehlike çanları çalmaya başladı. Hayır hayır olamaz 'okuldan dönerken siyah arabaya binip kayıplara karıştı' haberlerinin gazetelerde olmasını istemiyorum. Kafamı iki yana sallayıp kendime geldim. Bunları düşünmenin sırası değil. Arabanın camı yavaşça açıldı içeride kumral siyah saçlı bir adam vardı. Gözlüklerini çıkarıp bana baktı.
"Sonsuza kadar seni bekliyemem"
Dedi ve tek kaşını kaldırdı. Hem kendi duruyo hemde bana kızıyo. Bende tek kaşımı kaldırmaya çalıştım ama başarılı olamayınca tekrar indirdim. Adam bir an gülümser gibi oldu ama sonra hemen eski ifadesiz haline geri döndü. Tipsiz halinede diyemedim çarpılırım diye.
"Biniceğimi nerden çıkardın?"
Dedim ciddi ciddi. Adam hiç düşünmeden cevap verdi.
"Birincisi elini maymun gibi salladığın için durdum. İkincisi arabama her an bir parçasını söküp gidicek gibi mal mal bakma!"   
Sinirden kızardığımı hissettim. Bu kime denk geldim ya. Tamam arabasına öyle bakıyor olabilirim ama bana ne mal diyebilir ne de maymun.
"Sersem sen kimsin ki ben sana otostop çekiyim! Ordan bakınca gurbetten gelmiş mahmuta mı benziyorum"
Dedim. Söylediklerimin saçmalığını ve onun sırıtan tipini görmemek için ileri doğru yürümeye başladım. Ev o kadar da uzak değil yürürüm.
Birkaç adım attığımda arabada ilerledi. Tam yanımda geçerken bana doğru bağırdı.
"O giydiğin şeylerle evet tam mahmut'a benziyosun"
Dedi ve gazı kökleyip gitti. Hemen yere çömelip taş aldım ve arkasından salladım. Tabi bu beceriksizlikle tutturamadım. Ellerimi sıktım tırnaklarımın elimi tahriş etmesi sinirimi hafifletiyordu. Ayaklarımı vura vura eve ilerledim.
Eve girdiğimde valizlerim hazırdı. Ne yani hemen mi gidiyorum. Bana uyar.

"Anneee"

" gel kızım salondayız bizimde sana bir süprizimiz vardı"

Tabi bildiğimi bilmiyolar. Bari şaşırmış gibi yapıyım.

"Aaa gerçekten mi ne süprizi?"

"Karadeniz'e Esra teyzenin yanına gidiceksin"

-KARADENİZ Mİİ??

***
Hira: shelley hennig