17.
Η ερώτηση της χρόνιας.Ξυπνάω και ψάχνω το κινητό να δω τι ώρα είναι αλλά δεν το βλέπω πουθενά.Πραγμα περίεργο επειδή χθες το βράδυ είμαι σίγουρος το άφησα εδώ πάνω.
Σηκώνομαι και κοιτάω γύρω στο δωμάτιο αν είναι κάπου σε αυτόν τον χαμό αλλά δεν βλέπω κάτι.
Ας κατουρησω και το ψάχνω μετά.Ανοίγω την πόρτα να βγω και βλέπω ένα χαρτί κολλημένο σε αυτήν.Τι είναι αυτό πάλι;Το βγάζω από εκεί και το διαβάζω.
...Έχω πάρει το κινητό σου.Μην θυμώνεις αλλά μόνο αυτό σκέφτηκα για να έρθεις στο συνεργείο να τα πούμε λίγο.Αν το θες έλα να με βρεις.Σταυρος. ...
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ;
Δεν θα τα πάμε καλά...
Όχι ότι τα έχουμε πάει μέχρι τώρα βέβαια.
Τι μαλακας άνθρωπος.
Άκου πήρε το κινητό μου.Παω τουαλέτα επειδή δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο και μετά ντύνομαι για να παω να μαλώσουμε λίγο γιατί πως θα αρχίσει ωραία η μέρα μου εδώ στα Πετρολια αν δεν μαλώσω λίγο μαζί του;
Ανοίγω την κουρτίνα και βλέπω το δωμάτιο απέναντι πάλι άδειο.Απορω τι ώρα ξυπνάει αυτό το κορίτσι.
Τρώω κάτι και ήμουν έτοιμος να φύγω,δηλαδή ήμουν στην πόρτα με το ένα ποδι έξω όταν γυρνάω το κεφάλι μου και την βλέπω εκεί.
Ήταν στην αυλή,αυτή που είπε ο Σταύρος ήταν κοινή.Ηταν ξαπλωμένη στο γρασίδι κάτω με την κοιλιά με το κεφάλι της πάνω στα χέρια της.Το κινητό της δίπλα της και άκουγε μουσική.
Δεν κοιμοταν.Εβλεπε κάτι πάνω.Νομιζω απλά σκάλωσε και σκεφτόταν.
Άς της πω ένα καλημέρα και παω μετά στον Σταύρο.
Κάπως με επηρέασε η χθεσινή συζήτηση.Πλησιάζω και από την μουσική δεν άκουσε ότι περπάταγα και έκατσε δίπλα της.
«Απορώ τι ώρα ξυπνάς κάθε πρωί και δεν σε πετυχαίνω ποτέ»λέω μετά και γυρνάει να με δει.
«Τι;»ρωτάει.
«Λεω πρέπει να ξυπνάς πολύ πρωί έτσι;»Εκείνη σηκώνεται και κάθεται όπως εγώ απλά ακουμπάει τα ποδια της κάτω και κάθεται σε αυτά.
«Όταν ξύπνησα η κουρτίνα σου ήταν κλειστή.»λέει.Άρα κοιτάει το παράθυρο της για να με βρει μόλις ξύπνησει.Ενδιαφερον.
«Τελοσπαντων εγώ ξυπνάω με τον Λολιο της κυρα Σοφίας δίπλα.»λέει.
Λολιο;
«Δεν καταλάβαινω»
«Τον Λολιο.Τον κοκορα της γειτόνισσας.Με ξυπνάει αυτός.»λέει.
BẠN ĐANG ĐỌC
"Νικόλας" (#2 Σαντα Ροζα Τζουνιορ)
Lãng mạn18 βιβλίο. 2ο της σειράς Σαντα Ροζα Τζούνιορ. Ο Νικόλας ήταν ένας συνηθισμένος 19 χρόνος που ζούσε μια ήρεμη ζωή στην Σαντα Ροζα.Ολα άλλαξαν όταν εμφανίστηκε στην ζωή του ο πατέρας που μισεί όσο τίποτα.Οχι όχι δεν τον μισεί.Επειδη απλά δεν τον νοιάζ...