Κεφαλαιο 50.

1K 130 8
                                    

50.
Δεύτερη εβδομάδα.


Ανοίγω την πόρτα αφού χτύπαγε κάπως επίμονα και βλέπω έναν άντρα που δεν είχα ξαναδεί στην ζωή μου γύρω στα πενήντα με γκρίζα μαλια και κάπως καλά ντυμένα.

«Ναι;»ρωτάω.
«Καλημέρα.Ειναι εδώ ο κύριος Σταύρος;»με ρωτάει.
«Ναι.Ποιος είστε;»ρωτάω.

«Αστον μέσα Νικόλα...!»φωνάζει όσο πιο δυνατά μπορεί από μέσα ο Σταύρος.

Κάνω στην άκρη και αυτός μπαίνει μέσα.Ποιος είναι αυτός τώρα;Τι θέλει άραγε;

«Γεια σας.Ελπιζω να μην άργησα»λέει αυτός και τον πλησιάζει.
«Καθόλου.Ευχαριστω που ήρθατε μέχρι εδώ.Καθιστε»λέει και  κάθεται δίπλα του.

«Νικόλα μου μπορείς να φύγεις για λίγο;Άσε μας μόνους για καμία ωριτσα.»λέει.

Ε;

«Μα...»
«Σε καμία ώρα θα έχουμε τελειώσει.»λέει μετά.

Θα μπορούσα να κάτσω μέσα στο δωμάτιο αφού ενοχλώ αλλά αφού δεν με θέλει.Δεκτο.

«Θα είμαι δίπλα στην Ελλη»λέω και φεύγω και τους αφήνω μόνους.

                                            ***

«Ο Μηνάς;»
«Βόλτα με την Ζαχαρούλα»
«ΕΥΤΥΧΩΣ!»φωνάζω και ξαπλώνω με όλο το βάρος πάνω της και εκείνη πέφτει πίσω μέχρι που ξαπλώνει στον καναπέ.

«Τι ακριβώς κανείς;!»λέει ενώ γελάει.
«Θα εκμεταλλευτώ λίγο ότι λείπει ο αδερφός σου...!»απαντάω και κολλάω τα χείλη μας.

Εκείνη βάζει τα χέρια της στο στήθος μου και με σπρώχνει απαλα πίσω.
«Θες να πεις κάτι για τον αδερφό μου;»λέει παρεξηγημένη.
«Ότι έχει κολλήσει πάνω σου σαν σαρδέλα και ούτε να σου μιλήσω δεν μαφηνει...»λέω την αλήθεια.
«Απλά έχει συνηθίσει όλη την προσοχή πάνω του και τώρα ασχολούμαι μαζί σου και....»
«Προφανώς και θα ασχολείσαι μαζί μου.Το αγόρι σου είμαι...»λέω.
«Ναι αλλά ο Μηνάς δεν ξέρει από αυτά»
«Τότε να του εξηγήσεις»
«Δεν θέλω να νιώσει ότι δεν τον θέλω επειδή ήρθες εσυ...»
«Δεν μου φενεται καλή ιδέα το να μην του λες πως δουλεύει ο κόσμος.»

Τώρα με έσπρωξε και άλλο μέχρι που σηκώθηκα από πάνω της.Τι το ανοίγω το στόμα μου;

«Απλά τον προστατεύω.Για να μην τρομάξει.»
«Δεν ξέρω για την κατάσταση του πολλά αλλά αν θες την γνωμη μου πιστεύω ότι το να τον κρατάς και κλεισμένο εδώ δεν του κάνει και πολύ καλό»
«Το λες επειδή δεν μας αφήνει μόνους;»
«Ναι!!»λέω αμέσως υπερβολικά πολύ γρήγορα και κάνει μια γκριμάτσα.

"Νικόλας" (#2 Σαντα Ροζα Τζουνιορ)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz