"Νικόλας" (#2 Σαντα Ροζα Τζουνιορ)

Κεφαλαιο 66.

66.
Ένα χρόνο μετά.

Αφού το πλένω πρώτα με νεράκι μετά το σαπουνίζω.Βαζω μπόλικη σαπουνάδα.Μονο έτσι θα γυαλίσει η Μέρσε μου.

«Μετά θα πλύνεις και τον Μπενιτο μου;»ρωτάει η Ελλη τώρα καθώς βγαίνει από το αμάξι της με καμία δεκαριά σακούλες σούπερμαρκετ.

Αφήνω το σφουγγάρι κάτω και παω να της πιάσω τις σακούλες.

«Είσαι τέλειος!»λέει και δίνει ένα φιλί στο μάγουλο.
«Το ξέρω»λέω.
«Μπορείς να τα πας μέσα στην μαμά μου;Θέλω να πεταχτό να πάρω μήλα για τον Μηνά...»λέει.
«Θα τα παω εγώ.»λέω και μπαίνει πάλι στο αμάξι της.

Τα παω μέσα και χτυπάω την πόρτα όταν ανοίγει η μαμά της Έλλης.Ηρθε πριν δυο μέρες.Και μετά από ένα χρόνο η σχέση μας είναι καλύτερη.

«Καλώς τον»λέει και μπαίνω.
«Έφερα τα ψώνια.Η Ελλη πετάχτηκε κάπου και έρχεται»λέω.
«Ευχαριστώ αγόρι μου»λέει και μου γελάει.

Πήγα να φύγω αλλά βλέπω μια βαλίτσα κοντά στην πόρτα.
«Κυρία Δέσποινα;Αυτό;»ρωτάω.
«Δικιά μου.Αυριο πρέπει να φύγω»λέει.

Μου φαινεται  περίεργο αν και δεν θα έπρεπε.

Ήθελα να πω τόσα αλλά όχι.Δεν θα το κάνω.Ας κάνει ότι θέλει.Μην χαλάσω την σχέση μας.Κριμα είναι.

Γυρνάω να φύγω αλλά...δεν κρατήθηκα τελικά.
«Αν σας το πω ξέρω ότι θα νευρίασετε μαζί μου και θα με πείτε πάλι αλήτη αλλά η Ελλη θέλει να πάρει και αλλά μαθήματα στην σχολή.Αλλα δεν μπορεί επειδή έχει τον Μηνά.»
«Που το πας;»λέει.
«Θέλω να μπορώ να την παω ένα ταξίδι,να καθόμαστε κάπου μέχρι αργά,να βγαίνουμε για ποτό,να κάνουμε ότι άλλο κάνουν παιδιά της ηλικίας μας.Και αυτά δεν μπορούμε.Επειδη η Ελλη έχει τον Μηνά.Και δεν θα έπρεπε να είναι έτσι.Ειναι νέα και δεν έχει δει τίποτα.Ξερω ότι η δουλειά είναι σημαντική αλλά αν μπορούσατε να είστε εδώ περισσότερο και να ήσασταν πιο κοντά στον Μηνά έτσι και εγώ θα ήμουν περισσότερο με την Ελλη.»λέω.

Προσπαθώ να είμαι ευγενικός αφού με τον άλλο τρόπο δεν πιάνει.Το δοκίμασα.

«Δεν ξέρω για ποιο λόγο μένετε μακριά,ξέρω όμως ότι δεν είναι για την δουλειά.Αυτο είναι πρόβλημα σας δεν με ενδιαφέρει αλλά με ενδιαφέρει η Ελλη.Επειδη την νοιάζομαι.Και θα πρέπει να ξεκινάει να κάνει πιο πολλά πράγματα για αυτήν.Εκανε την μαμά για πολύ καιρό νομίζω.»λέω ήρεμα.

Εκείνη με κοιταζα με αυτά τα μεγάλα μάτια της και έβγαλε τα γυαλιά  μειωπιας που φόραγε.