"Νικόλας" (#2 Σαντα Ροζα Τζουνιορ)

Κεφαλαιο 62.

62.
Η ζωή στο χωριό.

Αφου συμμαζεύω λίγο το συνεργείο παω πάλι στον Γκόλντεν να δω αν έφαγε.Τιποτα.Δεν άγγιξε τίποτα.

Δεν είναι καλά.Δεν είναι όπως ο συνηθισμένος εαυτός του.
«Τι έγινε;Σου λείπει ο Σταύρος ε;»ρωτάω ενώ τον χαϊδεύω λίγο.

Το κεφάλι του κάτω και φενοταν δεν είχε όρεξη για τίποτα.
«Θα με αναγκάζεις να σε παω στο γιατρό.Και ξέρω ότι δεν σαρεσει να φεύγεις από εδώ.Για αυτό σήμερα θα το φας όλο.Αλλιως δεν φεύγω!»του λέω και αυτός δεν κουνιέται.

Άκουσα κάποιον να καθαρίζει τον λαιμο του και σηκώνω το βλέμμα και βλέπω κάποιον εκεί να με κοιτάει.

«Καλησπέρα Νικόλα»λέει και τον πλησιάζω.

Προσπαθώ να θυμηθώ που τον έχω δει.Σωστα.

«Ο κύριος Τάκης σωστα;Ο φούρναρης του χωριού;»λέω.
«Ναι εγώ είμαι.»λέει.

Σοβαρεύει τώρα.
«Για αρχή συλλυπητήρια για τον μπαμπά σου.Ηθελα να έρθω αλλά είμαι όλη μέρα στον φούρνο ξέρεις.Εχω να φτιάξω ψωμί για όλο το χωριό»λέει και γελάω με αυτό.
«Καταλαβαίνω.Μην ανχωνεστε»
«Δεν ξέρω αν έπρεπε να έρθω.Εμαθα ότι φτιάχνεις αμάξια και έχω ένα πρόβλημα με το αμάξι.Και το χρειάζομαι να πηγαίνω στην πόλη να παίρνω αλεύρια ξέρεις.Μπορεις μήπως να το κοιτάξεις;»λέει.

Λες και έχω τίποτα καλύτερο να κάνω...

«Θα το κοιτάξω τώρα»λέω και παω έξω που είχε το αμάξι του.Με ακολουθεί.

Βλέπω ότι είναι ένα Peugeot του 2018.
«Ποιο είναι το πρόβλημα;»ρωτάω ενώ ανοίγω να μπω.
«Όταν βάζω μπρος έχει έναν αφόρητο θόρυβο»λέει και βάζω αμέσως μπρος.

Όντως  αφόρητος.

«Χαλασμένα τακάκια είναι.Αν έρθεις σε τρεις ώρες θα το έχω ετοιμο»του λέω.
«Σοβαρά τώρα;Το βρήκες τόσο γρήγορα;»λέει εντυπωσιασμένος.
«Ναι.Δεν είναι κάτι.Θα τα αλλάξω.Εχει ο...»λέω.

Περίεργο να μιλάω για αυτόν και να λείπει.

«Έχει πίσω ο Σταύρος»λέω μετά.
«Άρα σε τρεις ώρες θα είναι ετοιμο;»
«Σε τρεις ωριτσες σε περιμένω»του λέω και με χτυπάει στην πλάτη πολλές φορές.

«Είσαι άρχοντας.Ερχομαι μετά τότε.Ευχαριστω»λέει και άρχιζε να απομακρύνεται.

Βγαίνω από το αμάξι για να ανοίξω την πόρτα του συνεργείου την μεγάλη για να περάσει μέσα το αυτοκίνητο.

«Θα είναι περήφανος ο Σταύρος για σένα!»λέει και γυρνάω να τον δω αλλά έχει εξαφανιστεί.