Κεφαλαιο 64.

1K 125 40
                                    

64.
Χριστούγεννα μέρος Α'.


«Και για πείτε.Πως τα πάτε στο σχολείο;»ρωτάω και τις δυο.
«Ήμαστε σε διακοπές»απαντάει η Αλεξάνδρα απότομα.
«Καλά τα πάμε.Μια χαρά.»λέει η Χαρά με ένα χαμόγελο.

Κοιτάω την Αλεξάνδρα.Δεν με αγκάλιασε όταν ήρθα.Γενικα από όταν έφυγα από την Σαντα Ροζα δεν μου φέρεται το ίδιο.Ειναι ψυχρή μαζί μου.Μου κρατάει μούτρα.

«Τι όμορφη η κοπέλα σου Νικόλα μου.Πολυ όμορφη.»λέει η γιαγιά που από τότε που ήρθαμε δεν έχει ξεκόλλησει από την Ελλη.
«Σας ευχαριστώ.Χαρηκα που σας είδα και εγώ.Ο Νικολας μιλάει συνέχεια για σας.»λέει η Ελλη.
«Το αγόρι μου είναι αυτό.Το παιδί μου το όμορφο.Στα χέρια μου μεγάλωσε»λέει αυτή συγκινημένη.
«Και τώρα σε παρατησε...!»λέει η Αλεξάνδρα και τώρα όλοι γυρνάμε σε αυτήν.

«Αλεξ.Αντε να βοηθήσεις την μαμά σου.»λεει ο Μαριος.
«Γιατί;Γιατί δεν σας αρέσει η αλήθεια;»λέει και σηκώνεται και πάει μέσα.

«Μην της δίνεται σημασία.Εφηβεια .»την δικαιολογεί η γιαγιά.
«Μια ζωή εφηβεία περνάει η Αλεξάνδρα.»λέει ο Μαριος.

«Έτοιμο το φαγητό»φωνάζει η μαμά από μέσα και σηκωνόμαστε και πάμε στο τραπέζι.

«Εσυ Ελλη μου θα κάτσεις δίπλα μου!»λέει η γιαγιά και την τραβάει από το χέρι μπροστά.Εγω αγκαλιάζω την Χαρά που μου ελειψε καθώς πάμε μέσα.

«Είναι ωραία που ήρθες Νικόλα»λέει ο Μαριος.
«Και εγώ χάρηκα που σας είδα όλους»λέω και του χαμογελάω.

***

«Όλα είναι υπέροχα μαμά»λέω.
«Ευχαριστώ αγάπη μου»λέει εκείνη και τρώγαμε όμορφα και ωραία όλοι μαζί γύρω από το τραπέζι.

Αυτό δεν σημαίνει Χριστούγεννα άλλωστε;Να είσαι με την οικογένεια σου;

«Πως πάει η δουλειά γιε μου;Έχεις;»ρωτάει ο Μαριος και δεν πρόλαβα να απαντήσω αφού πετάχτηκε η Αλεξάνδρα.
«Λες και δεν έχει εδώ συνεργεία...»

Δεν της δίνω σημάσια για να μην χαλάσω αυτήν την μέρα.
«Καλα.Πολυ καλά.Εχω δουλειά ευτυχώς.»λέω.
«Όχι μόνο έχει.Τον μαθαν από τα γύρω χωριά και μόνο σε αυτόν έρχονται!Εχει γίνεις κάπως διάσημος»λέει η Ελλη και όλοι γελάνε.
«Μπράβο»λέει η Χαρά.

«Διάσημος σε ένα κατσίκοχωρι...»σχολιάζει πάλι η αδερφή μου.

Ήθελα να απαντήσω αλλά η Ελλη μου σφίγγει το χέρι έτσι δεν το κάνω.Μου ρίχνει ένα χαμόγελο σαν να μου λέει άστο.

"Νικόλας" (#2 Σαντα Ροζα Τζουνιορ)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora