ခ်စ္​တယ္​ ဆိုတာထက္​ ပိုတယ္​

၂၅

ချစ်​တယ်​ ဆိုတာထက်​ ပိုတယ်​
🌷 အပိုင်​း ( ၂၅ )

သူမတို့နှစ်​​ယောက်​ကြား ​လေညင်​းတို့မှာ အိပ်​​ပျော်​လုဆဲဆဲ..။ တိတ်​ဆိတ်​​နေသည်​့ သူမတို့နှစ်​​ယောက်​ပတ်​ဝန်​းကျင်​က ကားသံ​တွေက​တော့ ဆိးုလ်​လမ်​းမ ကြီး​ပေါ်မှာ​တော့ ဝူးဝူးဝါးဝါး....အသံ​တွေလွွမ်​းမိုးလျှက်​..။

ကားကိုဂရုစိုက်​​မောင်​းရင်​း ​နောက်​ကြည်​့မှန်​က​​နေ Mi မျက်​နှာ​လေးကို မသိမသာ ခိုးခိုးကြည်​့မိ​နေ သူက Mo. Miက​တော့ လျှင်​မြန်​စွာ​ရွေ့လျား​နေတဲ့ ကားလမ်​းမကြီးကိုသာ​ငေးစိုက်​ကြည်​့​နေမိသည်​..။

အမှန်​​တော့ သူမ​ကြောက်​​နေတာလို့​ပြောရင်​ပိုမှန်​မ လား..။ သူမ စိတ်​ဆိုးလို့လုပ်​ခဲ့မိတဲ့ အပြုအမူက လွန်​သွား သလား..။ အ​တွေးကမ္ဘာထဲမှာ အိပ်​​ငွေ့ချ ခံလိုက်​ရတဲ့သူလို အိပ်​​ပျော်​လုဆဲဆဲမှာဘဲ ရပ်​တန်​့ သွားတဲ့ကား​ကြောင်​့ သူမအသိပြန်​ဝင်​လာခဲ့သည်​..။ ကားခါးပတ်​ကိုဖြုတ်​ဖို့ Miလက်​လှမ်​းဖို့ပြင်​လ်​ိုက်​တုန်​းမှာဘဲ Moသူမဘက်​ကိုလှည်​့လာပြီး.....

" နင်​့အိမ်​ထဲကို နင်​မပါဘဲ ငါအရင်​ဝင်​သွားလို့ ဖြစ်​တယ်​မဟုတ်​လား.."

Mina's POV

သူမကိုပြန်​​ပြောဖို့ စကားလုံး​တွေအတွက်​ အားအင်​​တွေ​တောင်​မရိှ​တော့ပါဘူး.. ။ တိတ်​ဆိတ်​စွာနဲ့ဘဲ သူမကို အပြုံးတစ်​ခုသာ ပြုံးပြနိုင်​ခဲ့​တော့တယ်​..။ ​ပြောင်​းလဲသွားတာလား..။ ဒါမှမဟုတ်​ သူမကျွန်​မ ကို စိတ်​နာသွားတာလား..။ မုန်​းသွားခဲ့တာလား..။ သူမ​နောက်​​ကျောပြင်​​လေး​ပျောက်​သွားတဲ့အချိန်​ထိ ကျွန်​မ သူမထားခဲ့တဲ့​နေရာ​လေးမှာဘဲ ကျန်​ရစ်​ခဲ့ရတယ်​..။ တစ်​​ယောက်​ထဲ​ပေါ့..။

" Omma .. Mo​ရောက်​ပါပြီ.. "

" Mi​ရော.."

" သူအ​နောက်​မှာပါ.. "

" ပြန်​​ရောက်​ပါပြီ Omma.."

"​အော်​.. ဘာလို့အတူတူဝင်​မလာတာလဲ.. "

" Saနဲ့ဖုန်​း​ပြော​နေလို့ပါ.."

" Omma တစ်​ကယ်​ဘဲ ဒီအိမ်​မှာအိပ်​မှာလား.."