ခ်စ္​တယ္​ ဆိုတာထက္​ ပိုတယ္​

၂၉

ချစ်​တယ်​ ဆိုတာထက်​ ပိုတယ်​
🌷 အပိုင်​း ( ၂၉ )

သူမဆီ​ရောက်​လာတဲ့ Mi ရဲ့ မျက်​ဝန်​း​တွေမှာ ဝမ်​းနည်​းခြင်​း​တွေကြီးဆိုး​နေ​လေ၏..။ မျက်​​တောင်​ကို ပုတ်​ခက်​လိုက်​ပြီး သူမကိုကြည်​့လာတဲ့ Mi ရဲ့မျက်​ဝန်​း​တွေဟာပြန်​လည်​​မေှးဆက်​သွားခဲ့သည်​..။

" ဘာလို့ သူ့ကိုဘဲမြင်​​ယောင်​​နေမိတာပါလိမ်​့.." * mind *

" သတိပြန်​ရလာတာ မဟုတ်​ဘူးလား.." * whisper *

Mo - သူမကို်​ယ်​သူမပြန်​​မေးမိသည်​..။ ထို့​နောက်​ သူမခပ်​ဖွဖွဆုပ်​ကိုင်​ထားသည်​့ Mi လက်​ကို ကုတင်​​ပေါ်အသာပြန်​ချ လိုက်​ပြီး အနားက ဆရာဝန်​​ခေါ်bellကိုနိှပ်​ရန်​ ​နေရာကထကာ လှည်​့ဖို့အပြင်​မှာဘဲ သူမလက်​ကိုပြန်​လည်​ လှမ်​းဆုပ်​ဖမ်​းကာ ကိုင်​လာသည်​့ Mi လက်​က​လေ..။ Mi ကိုင်​လာသည်​့ သူမလက်​ကို သူမပြန်​ကြည်​့လိုက်​ပြီး Mi ကို ကြည်​့လိုက်​​တော့ မျက်​ဝန်​း​တွေ​မေှးဆက်​ထားဆဲပင်​ဖြစ်​သည်​့ Mi ဆီမှ စကားသံထွက်​​ပေါ်လာခဲ့သည်​..။

" မသွားပါနဲ့ .. အနားမှာဘဲ​နေပါ .. ဘယ်​ကိုမှ ထွက်​မသွားပါနဲ့​တော့.. "

ဝမ်​းသာစိတ်​​ကြောင်​့ တစ်​ဖြည်​းဖြည်​းဖြစ်​တည်​လာသည်​့ သူမပါးပြင်​​ပေါ်က မျက်​ရည်​​တွေကို သူမလက်​ဖမိုးနဲ့ ခပ်​ကြမ်​းကြမ်​းသုတ်​လိုက်​သည်​..။ နှာ​တစ်​ချက်​ရွုံ့လိုက်​ပြီး........

" သတိပြန်​ရလာပြီလား.."

" အွန်​.. "

သူမစကားအဆုံး မျက်​လုံးတို့ဖွင်​့ကာ Mo ကိုကြည်​့လာသည်​..။

" ခဏ​လေးပါ.. ခဏ​လေးပါဘဲ .. ငါ့အနားမှာ ​နေ​ပေးလို့ရမလား.. "

" ......"

အ​ဖြေ​တော့ပြန်​မ​ပေးမိ​ပေမယ်​့ သူမထိုင်​ခုံမှာ ပြန်​ထိုင်​လိုက်​သည်​..။ ဒါဟာ သူမရဲ့ အ​ဖြေဆိုတာကို​တော့ Mi နားလည်​မည်​ထင်​ပါ၏..။

" ​တောင်​းပန်​ပါတယ်​.. "

သူမစကား​ကြောင်​့ ဖြစ်​တည်​လာတဲ့ Mi မျက်​နှာ​ပေါ်က အပြုံးတစ်​ခုဟာ အရင်​အချိန်​ သူမမြင်​​တွေ့ခဲ့ဖူးသည်​့ အပြုံး​တွေ​လောက်​ မ​တောက်​ပတာအမှန်​ပါ..။ သို့​ပေမဲ့ Mi အပြုံး​တွေက​တော့ သူမအတွက်​ အမြဲတမ်​းလှမြဲလှ​နေဆဲပါ..။