Hayatın yollarını kesiştirdiği insanlar birlikte tüm yaşananlara rağmen mücadele edecek, mutlu olmağı öğreneceklerdi.
Pamir Karabulut: hayatın sert darbelerini defalarca yemiş yaralı bir adam.
Fatih Karabulut: Pamir'in yeğeni, küçük omuzlarında hunh...
*Seni sevmekten çok korkuyorum, ama kaybetmekten daha çok korkuyorum." (Sarah McLachlan.) •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Lalin'den: ••••••••••••••
Hisler mi önemli insan hayatında? Yoksa mantık mı? Bazıları karar alırken hislerine güvenir, kalbinin sesini dinler. Bazılarıysa kesinlikle aklına güvenir, mantığıyla hareket eder.
Gerçekten de çoğu zaman duygular bizi korkutur. Duyguları dinlersek yara alabileceğimizden korkar ve canımız yanmasın diye duygularımızdan kaçmaya çalışırız. Böyle zamanlarda kendini haklı sayan mantık girer devreye. Kalbimize meydan okurken buluruz beynimizi, akılmızı. Fakat anlamadığımız bir şey var ki, kalp de, mantık da, duygular da, akıl da aynı insana ait.
Şu an tam da konumlandığım durum buydu. Aslında bir psikoloğ olarak akıl ve mantık, kalp ve duygular arasında ki çatışmayı insanın tamamen kendisinin geliştirdiğini biliyorum. Zira insan yapmaktan kortuğu, yapamayacağını sandığı şeylerle ilgili düşünürken benliği ikiye parçalanır. Yapayım mı? Yapmayayım mı. Ve böylesi durumlar genelde sevgiyle ilgili oluyor...
Benim düştüğüm karmaşa gibi... Pamir'e çekilmek neyle sonuçlanacak hiç bilmiyordum, kendimi durdurmak istiyorum, fakat başaramıyorum... Belki de sadece akışa bırakmalıyım. Zaten bir şekilde kendi yolunu bulacak...
Beynimi istila eden düşüncelerimden kurtularak dolabımı karıştırmaya devam ettim. Çünkü, bir saate hazır olarak evden, çıkmalıydım. Partinin sürpriz kısmını kaçırmak istemiyordum.
Uğraşlarım sonucu siyah hafif göğüs dekoleteli ve kol detaylı olan mini elbisemde karar kılmıştım. Zira şu an dolabımda en uygun elbise bu gibi duruyordu. Dolanımda olan çoğu şeyi artık çok kullandığımı fark etmem, alış verişe çıkma gerçeğini gün yüzüne çıkarmıştı. Elbisemi üzerime giydikten sonra altına da siyah sitilettolarımı geçirdim. Hafif tonlarda makyajımı yaparak, saçıma da fön çekince hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Lalin'in kiyafeti)
Odamdan çıkarak kapıya doğru gidecekken duyduğum sözler duraksamama sebep oldu.
"Kız bu ne güzellik, bir içim su olmuşsun. Maşallah." diyerek bana hayran bakışlar atan Ayfer halaya gülümsedim. Aslında çok abartmamıştım. Şimdi orada ne tipler vardı kim bilir.
"O sizin gözlerinizin güzelliği Sultanım"-diyerek kıkırdadığımda o da gülmüştü.
"Deli kız." başını onaylamaz biçimde sallayarak mutfağa giden halaya omuz silktikten sonra ben de çıkışa doğru gittim. Tabii ki omuz silkmemi görmemişti yoksa bu kadar kolay kurtulamazdım dilinden...
