~Bölüm:28~

6.2K 533 127
                                    

Medya: Lalin Yılmaz
••••••••••••••••••••••••••••

🦋
••••

Senin baktığına herkes bakar ama, senin onda görebildiğini herkes göremez. Herkes aşık olabilir; ama hiç kimse senin gibi sevemez. Tek fark sensin. Seni özel kılan sevdiğin değil, sevgin....
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Lalin'den:
••••••••••••••

Güne alarm sesi olmadan, sıcak temmuz güneşiyle uyanmak gerçekten de çok güzeldi.

Çiftlik evinden döndükten sonra her ne kadar Pamir ve Eda yeniden onlara gitmem için ısrar etseler de, kabul etmemiştim. Zira artık iyiydim ve onlarda kalmama gerek yoktu.

Başıma gelen olaylar, kolumun alçıya alınması derken kullandığım yıllık iznim birkaç güne biteceği için en kısa zamanda İzmir'e gidecektim. Akşam uçak saatlerine bakarak en geç yarına, olmazsa da diğer güne falan bilet almak istiyordum. Tabii Pamir de benimle gelmek istediği için ona da sormam şarttı.

Düşüncelerimden kurtularak komodinin üzerinde duran saate baktığımda saatin on buçuk olduğunu görmemle şaşırmıştım. Evde yata yata iyice alışmıştım yahu tembelliğe.

Hızla yataktan kalkarak artık alıştığım pratiklikle yatağımı toplamıştım. Tam banyoya girmek için hareketlenmiştim ki odada yankılanan telefonumun tiz sesi beni duraksatmıştı. Arayan kişinin kimliğini gördüğümdeyse istem dışı kocaman gülümsemiştim.

"Efendim" diyerek telefonu açtığımda hala gülümsüyordum.

"Ne yapıyorsun sevgilim?" ses tonundan onun da gülümsediği anlaşılıyordu.

"Yeni uyandım inanabiliyor musun? Evde kalmaktan iyice uykucu oldum." sitemli çıkan sesime kahkaha atmıştı. Eş zamanda benim de kaşlarım çatılmıştı.

"Yaa, niye pislik yapıyorsun?" dediğimde kızgın sesimle, kendini toparlamaya çalışıyordu fakat hala güldüğünü biliyordum.

"Tamam, tamam kızma hemen, dinlenmelisin tabii ki güzelim," ses tonundan da anlamıyordum ki, dalga mı geçiyordu bu adam?

"Sen neden aramıştın?" dedim kocaman puflayarak, en iyisi konuyu dağıtmaktı. Zira ben uzatsam o da benimle uğraşmaya devam edecekti.
Haliyle ona laf yetiştiremeyen de ben oluyordum. Çünkü kimse laf canbazlığında beyefendinin eline su dökemezdi.

"Akşama Eda bizi evlerine davet etti. Yaşanan olaylardan dolayı yeni evlerine adam akıllı gidememiştik. O yüzden ben de kabul ettim. Bir programın yoksa gideriz değil mi?" gerçekten de onların yeni evine hediye bile alamamıştım yaşadıklarımızdan dolayı.

"Yok programım gideriz tabii, erken haber vermen çok iyi oldu canım. Birazdan çıkar hediye alırım" demiştim daha çok kendi kendime planlar yaparak.

"Birlikte çıkarız, bir saat kadar sonra gelir alırım seni" dediğinde sevinmiştim. Çiftlikten döneli iki gün oluyordu ve bu iki günde onu görmemiştim.

"Olur, ben hazırlanayım o zaman" dediğimde sesim çok hevesli çıkmıştı.

"Kahvaltı yapmayı unutma" diyen adam beni kesinlikle çok iyi tanıyordu.

"Tamam sevgilim, görüşürüz" dediğimde. O da aynı biçimde cevap verince telefonu kapatarak, yüzümde engel olamadığım gülüşümle birlikte banyoya geçmiştim.

Güz Çiçeği (Tamamlandı🦋)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin