Güz Çiçeği (Tamamlandı🦋)

~Bölüm:36~

Medya: Sinem feat. Mustafa Güngece ~ Aşk duası
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

🦋
••••

*Seni bana yazdı mevlam, şükürler olsun...
Leyla ile Mecnun ikimizi kıskansın...
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Lalin'den:
••••••••••••••

Ben hamileydim... karnımda Pamir'le bir parçamızı taşıyordum. Allah'ım bu ne güzel bir mucizeydi böyle... Bizim küçük mucizemiz... Pamir'le benim minik bebeğim...

"Güzelim iyi misin?" endişeyle gözlerimin önünden elini sallayan adama çevirdim bakışlarımı dalgın dalgın. Doktor diyeceklerini diyerek, bize kadın doğum uzmanı önermiş, sonraysa odadan çıkmıştı. Doktor gittikten sonra kaç dakikadır Pamir'le şoktaydık. Anlaşılan şoktan ilk ayılan Pamir olmuştu.

"Ben hamileyim Pamir, karnımda ikimizden bir parça taşıyorum. Bizim mucizemiz şu an benim karnımda" sanki Pamir bilmiyormuş gibi elimi karnıma bastırarak çocuksu bir heyecanla söylediklerime gülümsemişti. Benimse gözlerim dolu doluydu.

"Evet, güzel karım benim. Sen hamilesin, bizim çocuğumuzu taşıyorsun" aynı benim gibi tek tek söylemişti laflarını, sonraysa dudaklarını alnıma bastırarak uzun soluklu bir öpücükle sevgisini mühürlemişti.

"İyi hissediyorsan, gidip bebeğimize bakalım mı?" dediğinde hevesli bir şekilde başımı olumlu anlamda sallamıştım.

"Gidelim, ama önce Fatih'i görmem gerek. Önce onun kaldığı odaya uğrayalım olur mu?" her ne kadar sevinsem de, aklımın bir köşesi Fatih'in yanındaydı. Dediklerimle Pamir parlayan gözlerle bana bakarken, bu kez de elimi kavrayarak, nabzımın üzerine peş peşe öpücüklerini dizmişti.

"Kurban olurum senin güzel yüreğine, olur tabii. İlk Fatih'imizi görelim" dediğinde nereden geldiğini bile bilmediğim duygusallıkla birkaç damlanın gözlerimden süzülmesine engel olamamıştım. Ama yaşlı gözlerime inat yüzümde kocaman bir gülümsemeyle onu onayladığımda kalkmama yardımcı olmuştu...

Ondan sonra ilk önce Fatih'in durumuyla ilgilenmiştik. Genel olarak iyiydi, hatta doktor uyandığı zaman eve bile gidebileceğimizi söylemişti. Ama tedbir amaçlı bu gece burada kalmasının iyi olacağını belirttiğinde hemen kabul etmiştik. Zira zedelenme olmasa da başını çarpmıştı ve doktor nezareti altında kalsa çok daha iyi olacaktı...

Daha sonraysa heyecandan elim ayağıma dolaşan bir şekilde doktorun bize önerdiği kadın doğum uzmanı Rabia hanımın odasında almıştık soluğu. Kocaman kahverengi gözleriyle, kapalı baş örtüsüyle çok güzel ve tatlı gözüküyordu doktorum.

Kapıyı çalarak içeri girdiğimizde güler yüzle bizi karşılayan kadına kısaca durumu açıklamış, hamile olduğumu daha bugün öğrendiğimi belirtmiştim.

"İnanın bu konuda ilk değilsiniz, hamile olduğunu anlayamayan nice kadın geliyor yanıma, kan tahlilleriniz zaten yapıldığı için tekrar yapmaya gerek yok, ultrasonda da baktıktan sonra bebeğimizin kaç haftalık olduğunu daha net öğreneceğiz" hamile olduğumu bilmememden can sıkıntısıyla bahsettiğimden dolayı gülümseyerek beni sakinleştirmeye çalışmış, ardından ultrasona yönlendirmişti.

Pamir'in de yardımlarıyla ultrason cihazının yanında olan sedyeye uzandığımda, bluzumu da yavaş yavaş yukarı doğru sıyırmıştım.
İlk önce doktor bana bebeğin kaç haftalık olduğunu öğrenmek için sorular sormaya başlamıştı. Tabii ki ilk sorusu son regl olma tarihimdi ve ben bu soruyu cevaplarken kendime kızmıştım. İki hafta gecikmiştim ve ben hamile olabileceğimi hiç düşünmemiştim. Allah beni ne etmeye.