Hediye almayı sever misiniz?
Peki ya aldığınız hediye kutularının içinden eski sevgililerinize ait kalpler çıkmaya başlarsa? Hâlâ hediye almayı sevdiğinizden emin misiniz?
Öldürdüğü adamların kalplerini hediye kutusuyla gönderen psikopat bir katil...
Selam dedektifler, medyadaki şarkımızı açalım ve bölüme başlayalım bakalım. Başlamadan oy tuşuna basarsanız sevinirim. Okunma sayısına göre oylarda ciddi düşüş fark ettim 🥺
İyi okumalar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pınar ;
Vücudumda hissettiğim sıcak ıslaklık, gözlerimi açmama sebep oldu. Önce ellerim görüş açıma girmişti, kıpkırmızı olmuş, damlalar halinde süzülen kanlarla kaplı ellerim!
Neler olduğunu anlamak için bakışlarımı yavaşça aşağı indirdiğimde; alt bedenimin koyu kırmızı bir suyun içinde, çeşitli organlarla çevrili olduğunu gördüm. Ağzım sıkıca bağlanmıştı ve çığlık bile atamıyordum. Debelenmeye başladım. Debelendikçe daha dibe batıyordum sanki. Saçlarım etrafta yüzen ellerin parmaklarına dolanıyordu.
Dibi olmayan bir havuzun içindeydim sanki. Su yerine kan dolu bir havuz! Her hamlemde beni daha da içine çeken bataklık misali...
Yüzmeye çalıştıkça ayaklarıma dolanan parçalar buna izin vermiyordu. Olduğum yerde deli çırpınıyordum sadece.
Elimi suya daldırıp, kulaç atmaya çalıştığımda kesik bir eli tutunca daha da panikledim. Parmağındaki yüzükten tanımıştım elin sahibini. Enes'in eli! Çığlık atmaya çalışarak elimdeki şeyi fırlattım.
Boğuk bir sesle yardım istemeye çalışıyordum. Havuzdaki kesik eller hareketlenmeye başlamıştı. Parmakları tenime dokunuyor, ayaklarımı tutuyordu. Elimle ağzımdaki bez parçasını çıkartıp bağırdığımda, onun sesi yankılandı boş odada.
"Bu senin için hazırladığım final sürprizi Pınar. Yoksa, aşk havuzunu beğenmedin mi?"
Kırılgan bir tonla söylediği sözler karşısında ne diyeceğimi bilemiyordum. "Bana yardım et. Ben sana ne yaptım ki bana bunu yapıyorsun?"
"Beni görmezden geldin Pınar. Ben hiç var olmamışım gibi davrandın. Buna rağmen sana zarar vermiyor oluşum, sevgimin ne kadar büyük olduğunu göstermedi mi sana?" Sesi yankılanırken etrafı saran nane kokusu ciğerlerime işlemişti. Bu koku artık beynimde tehlike olarak kayıt altına alınmıştı bile. Kalbim yerinden çıkacak hızda çarpmaya başlamış, gözlerimde yaşlar birikmişti.
"Özür dilerim, gerçekten üzgünüm. Çıkar beni buradan." diyebildim ağlamamak için kendimi tutarken.
O boğuk sesiyle attığı kahkaha uzun süre kulaklarımda yankılanırken gözlerimi kapattım. Bu bir kabus olmalı diye sayıklıyordum içimden. Uyanmam gerekiyordu, hem de hemen!
"Ah Pınar, senden tek bir şey istedim. Beni bulmanı. Oysa sen, beni büyük hayal kırıklığına uğrattın. Sanırım artık bu oyuna bir son vermemiz gerekiyor. Benim de bir hediye almam gerek artık. Kendim için en büyük hediyeyi sona sakladım, senin kalbini..."
