Hediye almayı sever misiniz?
Peki ya aldığınız hediye kutularının içinden eski sevgililerinize ait kalpler çıkmaya başlarsa? Hâlâ hediye almayı sevdiğinizden emin misiniz?
Öldürdüğü adamların kalplerini hediye kutusuyla gönderen psikopat bir katil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Savaş;
Notu okuduktan sonra Pınar'ın yüzündeki dehşeti anlatmaya kelimeler yetmiyordu. Resmen saniyeler içinde allak bullak olmuş gibiydi. Tabii benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu. Şaşkınlıkla elindeki kağıdı kapıp bir kez de kendi gözlerimle okudum.
"Bu gerçek olamaz, biri bizimle kafa buluyor olmalı."
"Böyle bir konuda kim şaka yapar ki Savaş? O ölmedi işte, hayatımı mahvetmek için geri döndü."
"Sizi aylarca kandırdı, yine yapmış olamaz mı? Sonuçta o labaratuvarda çalışıyordu. Sonuçlarla oynamıştır, bir şey yapmıştır. Nasıl bu kadar emin olabiliriz ki öldüğüne?"
Derin bir iç çekip Pınar'ın ruh halini çözümlemeye çalıştım. Katilin öldüğüne aylarca inandıramamıştım zaten. Tam kabullendi artık kendini toparlıyor ilişkimiz normale dönecek derken de bu not çıkmıştı karşımıza. Hayat bu kadar acımasız olamazdı değil mi?
Pınar kendisine hak verdiğimi duymak ister gibi bana bakarken başımı iki yana salladım.
"DNA kıyaslamaları sadece bizim labaratuvarlarda yapılmadı. Aynı zamanda Ankara'ya da örnekler yolladık. Yani sonucu değiştirmesi mümkün değil. Başta senin kadar ben de hemen kabullenmek istemedim öldüğünü. Yani birden fazla kez analiz yapıldı. Hepsinde de ölen beden Oktay'a ait çıktı."
"O zaman bu not ne demek oluyor?! Tam da bugün geliyor. Dalga geçer gibi, biyolojik babamla buluştuğumuz gün ve bu notu yazan benim nerede olacağımı, kiminle görüşeceğimi biliyor. Bunu ondan başkası yapamaz. Beni takıntı haline getirecek başka bir psikopat olduğunu sanmıyorum."
"Hemen celallenmeyelim, notu incelemesi için ekibe bir götürüp araştırmaya başlarım. Sen de önlem olarak bu süreçte yalnız kalmamalısın. Bu notu yazan ruh hastasını bulana kadar gerekirse her adımında benimle olacaksın. Bu işkenceye şimdiden alışsan iyi olur."
Tek kelime bile etmeden kapıyı açıp arabadan indi. Hemen notu kutuya bırakıp ben de peşinden indim. Eve girmeden önce eskisi gibi önden gidip güvenli olduğuna emin olunca Pınar'ın içeri girmesine izin verdim. O ise umursamaz bir tavırla mutfağa gidip bize birer kahve yapmaya koyuldu. Ağzını bıçak açmıyordu. Kim bilir aklında kaç tilki dolanıyordu da haberim yoktu. Bu anlarını sevmiyordum. Ona yakın olmak istedikçe beni uzaklaştırıyor gibiydi. Bu sessizliğe daha fazla dayanamadım.
"Yarın işten izin almaya çalışacağım. Önce şu notu bırakır sonra beğendiğin eve bakmaya gideriz. Yeni bir ev fikri şu süreçte ne kadar canımı sıksa da sanırım en mantıklısı bu olacak. Yeni bir adres, bilinmeyeninden. Bir süre daha bizi bu notlardan korur."
"Yeni ev fikri niye canını sıkıyor?"
"Bu adres ne kadar biliniyor olsa da her köşesini tanıyorum. Binaya giriş çıkışların hepsini, en ufak güvenlik kaçağının nereden kaynaklanacağını. Oktay buraya girdikten sonra bu konuda epey araştırma yapmıştım. Oysa yeni eve adapte olmam zaman alacak. Yine de bize bu süreçte zaman kazandırır."
