"ဟာ!...မခုန်ပါနဲ့တော့..."
အန်တီသူဇာတို့အိမ်ပြန်လာတဲ့အချိန်ထဲက..ညတုန်းကလည်း အိပ်လို့မပျော်....
နေ့လယ်ရောက်လာတော့လည်း..ဦးရဲ့မျက်နှာကိုမြင်ပြီး ရင်တွေကတလှပ်လှပ်နဲ့..သကြားရည်သောက်လွန်းလို့လည်း..ဆီးချိုဖြစ်တော့မယ်..။
"ငါ စိတ်ကယောင်ခြောက်ခြားဖြစ်နေတာလားမသိဘူး..."
ဟူး.......မုန့်သွားဝယ်စားရမယ်...
အဲ့တာဆို ကယောင်ခြောက်ခြားမဖြစ်လောက်တော့ဘူး...သွားမယ်...
မုန့်သွားဝယ်စားမယ် လို့တွေးပြီ...ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲကိုပိုက်ဆံထည့်လိုက်ပြ်ီး..လမ်းထိပ်ကိုထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်..
လမ်းထိပ်ကမုန့်ဆိုင်မှာ မုန့်ဝင်ဝယ်ပြီး..ဇီးထုပ်တစ်ထုပ်ကိုဖောက်ကာ စားလာလိုက်တယ်..။ အစားစားရတော့ နည်းနည်းပျောက်သွားသလိုပဲ...ဟဲဟဲ...
"သူရ...သူရဖုန်းမြင့်..." ဆိုပြီး အနောက်ကခေါ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့...
ကျွန်တော်တို့အိမ်နားက ကိုကြီးမင်းဇော်ဖြစ်နေတယ်..။
"ပြော...ဘာကိစ္စလဲ?.."
"မင်း မကြီးကို စာပေးပေးပါလား..."
"သြော်...." လို့ပဲပြောလိုက်ပြီး..ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်..။ ကိုကြီးမင်းဇော်ကတော့ ကျွန်တော့်ဘေးနားကနေ ကပ်ပြီး လိုက်လာတယ်..။
"ကိုကြီး..မင်းအတွက် ဘောင်းဘီတိုတစ်ထည်ဝယ်လာတယ်လေ..."
"အဟမ်း...ပြီးရောလေ...
ကျွန်တော်ပေးပေးမယ်..လက်ခံတာလက်မခံတာကတော့ ကျွန်တော်နဲ့မဆိုင်ဘူးနော်..."
"အေးပါကွာ...ရော့..."
"ဟုတ်...အဲ့တာဆို ကျွန်တော်သွားပြီနော်..."
"အေးအေး.."
ကျွန်တော်လည်း ကိုကြီးမင်းဇော်ကိုနှုတ်ဆက်ကာ..အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်..။ ဘာဖြစ်ဖြစ်..ဘောင်းဘီတစ်ထည် အလကားရတယ်..။ သေချာတာကတော့..မကြီးက ကိုကြီးမင်းဇော်ကိုလုံးဝပြန်ကြိုက်မဟုတ်ဘူး...ဟီးဟီး.....
ကျွန်တော့်ကိုချစ်လို့ပေးတယ်ပဲ သဘောထားလိုင်ပါတော့..ကိုကြီးမင်းဇော်ရေ....
*သူရဖုန်းမြင့်မသိလိုက်တာက..ကားတစ်စီးက ရပ်ပြီး သူတို့စကားပြောနေတာကို..ကြည့်နေတယ်ဆိုတာပါပဲ..*
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
