"ေဒါက္!..ေဒါက္!..." ဆိုၿပီး ကားမွန္ေခါက္သံၾကားရတာမို႔..လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အန္တီသီတာ
"ေမေမ..." "အန္တီသီတာ.."
"ဦး ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?...
ေမေမေတြ႕သြားၿပီ..."
"ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔..ဦးရွိတယ္ေနာ္.."
"ဟုတ္.."
ကေလးကိုသာ စိတ္မပူဖို႔ေျပာေနတာ..ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ အရမ္းကိုစိတ္ပူေနပါတယ္..။ အန္တီသီတာမ်က္နွာမွလည္း တစ္ခုခုကိုေဒါသထြက္သလိုအမူအရာေတြ ထင္ဟပ္ေနပါသည္..။
ကားမွန္ကိုလည္း ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ေရာ...
"မင္းတို႔အဲ့တာဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ?..."
"အန္တီသီတာ..ကြၽန္ေတာ္ရွင္းျပ..."
"ေမာင္ေနမင္း မင္းဘာမွမေျပာပါနဲ႔...
လာခဲ့...သူရဖုန္းျမင့္...
ျမန္ျမန္ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့.."
"ေမေမ..."
"မင္းကို ျမန္ျမန္ဆင္းလာခဲ့လို႔ေျပာေနတယ္ေလ..."
"ဟုတ္....ဟင့္..." ဆိုၿပီး စူစူပုတ္ပူတ္နဲ႔ကေလးက ေအာက္ကိုဆင္းသြားတာမို႔..ကြၽန္ေတာ္လည္း အေနာက္ကေန ဆင္းလိုက္တယ္..။
"လာခဲ့...မင္းနဲ႔အိမ္ေရာက္မွ ရွင္းမယ္..."
ေဒၚသီတာက ေျပာလည္းေျပာ..သူရဖုန္းျမင့္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး ဆြဲေခၚေနတာေၾကာင့္..ေနမင္းဧကရာဇ္မွာ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ..
"အန္တီသီတာ...ကေလးကို အခုလိုအၾကမ္းပတမ္းမလုပ္ပါနဲ႔..."
"ဘာ!!...ဟင္း....
မင္းတို႔၂ေယာက္လံုး အေနာက္ကေနလိုက္ခဲ့ၾက..."
"ဟုတ္..."
ေဒၚသီတာက သူရဖုန္းျမင့္ရဲ႕လက္ကိုလႊတ္လိုက္ၿပီး..အိမ္ထဲကို အရင္ဝင္သြားတယ္..။
ေနမင္းဧကရာဇ္နဲ႔သူရဖုန္းျမင့္လည္း ေဒၚသီတာနဲ႔ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဝင္လာလိုက္ၿပီး..ေဒၚသီတာထိုင္ေနတဲ့ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ဆိုဖာမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္...။
"ေမာင္ေနမင္းပါလား...ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ?.."
ကေလးရဲ႕အေဖက ဧည့္ခန္းထဲကိုဝင္လာၿပီး..ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ေတာ့ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္..။
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
