"ငယ္ေလး...ေနာက္ထပ္တစ္ဇြန္းပဲစားလိုက္ေနာ္...ၿပီးရင္ ေဆးေသာက္ရဦးမယ္ေလ.."
"ဟင့္အင္း...မစားခ်င္ေတာ့ဘူး...
ဆန္ျပဳတ္ႀကီးက အရသာမရွိဘူး...
ေဆးလည္း မေသာက္ခ်င္ဘူး..ခါးတယ္..."
"ငယ္ေလးကလည္းကြာ..ဆန္ျပဳတ္မေသာက္ရင္ ေမေမျပန္လာရင္ဆူလိမ့္မယ္...
ထေနာ္...မငယ္ မဆူခ်င္ဘူး..."
ေနမေကာင္းလို႔ ဆန္ျပဳတ္တိုက္ေနတာကို..၃ဇြန္းေလာက္စားၿပီး ဆက္မစားေတာ့ဘဲ..ျပန္အိပ္ေနတဲ့ ငယ္ေလးကို မငယ္အတင္းနႈိးၿပီးဆန္ျပဳတ္တိုက္ေနျခင္းျဖစ္သည္..။
"မေသာက္ခ်င္ပါဘူးဆို...
မလတ္ေဆးထိုးထားလို႔ ေပါင္ကတန္းေနကၾကားထဲ ဒီအရသာမရွိတဲ့ဆန္ျပဳတ္ႀကီးကိုလာတိုက္ေနတယ္...မစားခ်င္ဘူးဆို..."
အမွန္ေတာ့..ဆန္ျပဳတ္ကအရသာမရွိတာမဟုတ္ဘူး..။ ေနမေကာင္းလို႔ ခံတြင္းပ်က္ေနတဲ့ သူရဖုန္းျမင့္ကသာ အရသာမရွိဘူးလို႔ ထင္ေနျခင္းျဖစ္သည္..။
"အဲ့တာဆိုလည္း...ေဆးေလးေတာ့ေသာက္လိုက္...ၿပီးရင္ အိပ္လိုက္ေတာ့ေလ..."
"ဟင့္အင္း...ေဆးက နံလည္းနံတယ္ ခါးလည္းခါးတယ္ မေသာက္ခ်င္ဘူး..."
"ေမေမတို႔ကလည္းေနာ္...
ငယ္ေလးေနမေကာင္းရင္္ က်စ္တိုက္တတ္တယ္မွန္းသိရက္နဲ႔ မငယ္နဲ႔ထားသြားေသးတယ္...
ဟူး.....
ရတယ္ေလ...ေမေမတို႔ျပန္လာမွ ငယ္ေလးဘာသာၾကည့္ရွင္း..မငယ္ကေတာ့ ငယ္ေလးမေသာက္ဘူးလို႔ေမေမ့ကိုတိုင္မွာ..."
"တိုင္တိုင္...မေၾကာက္ဘူး..."
"ဒီေကာင္ေလးကေတာ့..."
"တီ!...တီ!...တီ!..."
ငယ္ေလးကိုေဆးေခ်ာ့တုိက္ေနရင္း..ၿခံေရွ႕က ကားဟြန္းတီးသံၾကားတာမို႔..
"ေမေမျပန္လာၿပီလားမသိဘူး...
ငယ္ေလး မင္းေတာ့မလြယ္ဘူးမွတ္..." လို႔ ေျပာၿပီး မငယ္က ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကို စားပြဲခံုေပၚတင္ၿပီး ေအာက္ကိုဆင္းသြားတယ္...
"ေၾကာက္စရာလား...
လံုးဝမေၾကာက္ဘူး...ဟြန္း..." လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေစာင္ကိုေခါင္းကျမႇီးၿခံဳၿပီး အိပ္လိုက္တယ္..။
....................
မငယ္လည္း ကားဟြန္းတီးသံၾကားလို႔...အိမ္ေအာက္ကိုဆင္းလာေတာ့ ၿခံေရွ႕မွာ ရပ္ထားတာကေတာ့ ကိုေနမင္းရဲ႕ကားျဖစ္ေနတယ္..။ မငယ္လည္း ၿခံတံခါးကိုဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး...
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
