Parr-36

13.4K 765 17
                                    

"ဦး...မၿပီးေသးဘူးလား...
ျပင္ေနတာအေတာ္ၾကာၿပီေနာ္..."

"ၿပီးပါၿပီ ကေလးရယ္...ခဏေလးပဲ..."

"ဘာေတြအဲ့ေလာက္ေတာင္ျပင္ေနတာလဲ?...
ဘြဲ႕ယူရမွာ သားေနာ္..."

"ဟုတ္ပါတယ္ဗ်ာ...ဘြဲ႕ယူရမွာ ကေလးပါ...
တစ္နည္းအားျဖင့္ ဦးရဲ႕ေယာက်္ားေလးေလ..."

"ေျပာတတ္တယ္...
ၿပီးၿပီလား..သြားၾကမယ္...
အေမတို႔ေစာင့္ေနတယ္..."

"အင္းအင္း...သြားၾကမယ္.."

ဒီေန႔က သူရဖုန္းျမင့္ရဲ႕ဘြဲ႕ယူျဖစ္တာေၾကာင့္..ဟိုဘက္မိဘေတြေရာ ဒီဘက္မိဘေတြေရာပါ ျပင္ဆင္ၿပီး ဘြဲ႕ယူသြားၾကမယ္ျဖစ္သည္..။

"ကေလး ဘာမွမေၾကာက္နဲ႔ေနာ္...
ရဲရဲတင္းတင္းသာေလ်ွာက္ သိလား..."

"ဟုတ္..."

"ၿပီးေတာ့ ဗိုက္ကလည္း အဲ့ေလာက္မေပၚပါဘူး..ဘာမွစိုးရိမ္မေနနဲ႔...
ကေလးကိုဘယ္သူ႔မွ ဘာမွမေျပာဘူး သိလား..."

"ဟုတ္.."

"ၿပီးေတာ့ေလ..."

"ေနမင္းေရ...မွာလို႔မၿပီးေသးဘူးလား...
ေရာက္ပဲေရာက္ေတာ့မယ္.."

"အေမပဲေျပာပါေတာ့...
ဦးကေလ..အိမ္မွာထဲက မွာလာတာ..
ေက်ာင္းေတာင္ေရာက္ေတာ့မယ္ဟာကို..."

"ဟုတ္ပါ့ကြယ္..ေနမင္းရယ္ အဲ့ေလာက္လည္းစိတ္ပူမေနပါနဲ႔..သားငယ္ေလးလည္း သိမွာပါ.."

"ဟုတ္ကဲ့ပါ..ေမေမ..." ဆိုၿပီး ကေလးရဲ႕လည္ကတံုးအက်ႌကိုၾကယ္ေစ့တပ္ေပးေနရင္း ေမေမ့ကို ျပန္ေျဖလိုက္သည္..။

ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့လည္း..ကေလးရဲ႕မိဘေတြနဲ႔ေတြ႕ကာ..ကေလးက မနက္ပိုင္းယူရမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဘြဲ႕နွင္းသဘင္ခန္းမထဲကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဝင္လိုက္ၾကသည္..။ ဘြဲ႕မယူခင္မွာလည္း မွာေနက်အတိုင္း..စိတ္မလႈပ္ဖို႔ကိုသာ တတြတ္တြတ္မွာေနရသည္..။

..............................

"ဟူး.....ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဦးရာ...
သားမွာ ရင္တုန္တုန္နဲ႔ေလ်ွာက္သြားရတာ...
ေတာ္ေသးတယ္ မေခ်ာ္လဲလို႔...ဟီးဟီး...."

"အဟက္...ဦးလည္းအတူတူပါပဲ...
ကေလး ေခ်ာ္မလဲပါေစနဲ႔လို႔ဆုေတာင္းၿပီးၾကည့္ေနရတာ..."

ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)Where stories live. Discover now