KARANLIKTAN DOĞAN IŞIK

46.bölüm:)

Eve varınca, göz yaşlarıma hakim olamadım. Ne yani şimdi gerçekten son zamanlarımımı geçiriyordum burada?
-Batın; şş sil o gözleri geçecek hepsi geçecek tamam mı?
- umarım diyerek arabadan indim.

Eve girer girmez odama gidip alabileceğim şeyleri almaya başladım. Ama burada benim hiçbir şeyim yoktu. En küçük bir tokayı bile bana onlar almıştı. Ve ben bu evden bir çöp dahi almadan çekip gidecektim. Telefonu bile bırakmayı düşünüyordum. Kapım çalınca hemen, efendim dedim.
-Vural abi; konuşabilir miyiz?
- tabii diyerek içeri gelmesini sağladım.
-Vural abi; ne yapıyorsun?
- eşyalarımı toplayayım dedim ama hiçbir şey benim olmadığı için vazgeçtim.
-Vural abi; istediğini al canım bunların hepsi senin. Nerede mutlu olursan ben ve Sezende bir o kadar adına mutlu olacağız. Kendini boş yere üzme Sezen gideceğini anlayınca normal olarak üzüldü o kadar. Ona zaman ver olur mu?
- ben bilerek yapmadım, benim bir suçum yok gerçekten.
-Vural abi; ağlama biliyorum kızım. Ama elimden bir şey gelmiyor. Babanı bulmana senden daha çok sevindik inan ama ayrılık var diyede biraz üzüldük o kadar.
- Sezen ablayı üzmeye hakkım yoktu. O çok iyi bir insan.
-Vural abi; şimdi yanına geldiğimi görünce, seninle oda yalnız konuşmak istedi. İnan bana seni çok seviyor.
- bende onu çok seviyorum tabii gelsin konuşalım.
-Vural abi; ben çıkayım o zaman
- tamam diyerek gelmesini bekledim. Ne diyecek acaba diye düşünüyordum ki içeri girip heyecanlı bir şekilde kapıyı kapatıp yanıma geldi. Çok özür d...
-Sezen abla; annem ben hamileyim
- ney? Tam özür dileyip üzgün olduğumu söyleyecekken ney? Diye amansız bir laf çıktı ağzımdan.
-Sezen abla; evet kızım duydun işte. Mide bulantısından yataktan kalkamıyordum. Hatırla yemek dahi yemeden odama gittim. Dayanamadım test yaptım. Pozitifti sonra bugün hastaneye gittim. Sonuç pozitif ama çok yeni Hazal çok garip hissediyorum. Çok değişik
- o kadar masum bakıyordu ki yüzüme küçük bir çocuk gibiydi. Yemekten benim için kalktı sanıyordum oysa midesi bulanıyormuş. Hemen en çok merak ettiğim soruyu sorarak, peki Vural beyimizin haberi var mı? Deyip cevabını söylemesini beklerken gülüp, hayır utanıyorum demesiyle kahkaha patlattık. Gerçekten çocuk gibi olmuştu. Adına çok sevindim annem. Sağ Salim gelsin İnşAllah diyerek iyi dileklerimi sundum.
-Sezen abla; sağ ol annem amin.
- her neyse ya çabuk söyle de biraz gülelim adamların o halleri çok komik oluyor.
-Sezen abla; şimdi söylemeye ne dersin?
- Allah derim diyerek kolundan tutup yavaşça aşağı indirdim.
Vural abi salonda oturmuş belgesel izlerken, hadi tam vakti diyerek Sezen ablayı dürtüyordum.
-Sezen abla; tamam ya bir dakika çok heyecanlıyım
- kahkaha atarak iyi doğru zamanı bekle diyerek şakalaşıyordum.
-Sezen abla; Tamam söylüyorum. Vural
-Vural abi; efendim canım
-Sezen abla; sana söylemem gereken önemli bir şey var.
-Vural abi; söyle tabii kötü bir şey değil öyle değil mi?
-Sezen abla; hayır çok iyi bir haber.
-Vural abi; Allah Allah neymiş? Patlatmada söyle
-Sezen abla; Vural ben şey, ben hamileyim
-Vural abi; hadi ya
- artık ne kadar şaşırdıysa? Sanırım idrak edemedi. Ne dediğini anladın mı? Baba diye sorunca, değişik değişik bakıp,
-Vural abi; sen ne dedin? Sen ne dedin duyamadım? Ney?
-Sezen abla; hamileyim dedim.
- Vural abi; Allaahh ben şimdi baba mı oluyorum? Şaka yapmıyorsun öyle değil mi?
-Sezen abla; ne şakası ya?
- o kadar şaşırmıştı ki gözleri dolu dolu olmuştu. Az değil 9 seneye yakın evlat sahibi olmak istiyorlardı. Sonunda istedikleri oluyordu. İkiside ağlayarak birbirlerine sarılmışlardı ama Vural abi Sezen ablayı kucağına alıp öyle döndürüyordu ki Sezen abla bağırarak kusacam bırak diyerekten gülüyordu. Ama sonunda inmeyi başarmıştı.
-Vural abi; yürüyün gidiyoruz.
- nereye? Diye sorunca,
-Vural abi; nereye olacak? Kutlamaya
- yaşasın hemen hazırlanıp geliyoruz diyerek odamıza çıktık. Sezen abla çok güzel olmalıydı.

Sezen hanım, kırmızı bir diz altı elbise, altına siyah bir stiletto, saçlarını çok şık bir topuz yapıp, dudaklarına sürdüğü kırmızı rujla fazla cool duran bir hanımefendi olmuştu adeta. Çok şıksınız Sezen hanım diyerek ona bir madam edasıyla yaklaşıyordum.
-Sezen abla; teşekkür ederim güzel kızım yanında sönük kalıyorum ama olsun.
- ettiği sözlerle beni de övdüğünün farkındaydım. Teşekkür ederim diyerek gülümsedim.
Bende siyah bir tulum giymiştim. Ama tulumun altı siyah üstü altın sarısı ve çok parlak şık bir kıyafetti. Saçlarımı Sezen ablanın fön makinesiyle düzleştirmiştim. Çok hanım hanımcık bir kız olmuştum.
-Vural abi; oo hanımlar bu ne şıklık?
- sizde çok coolsunuz Vural bey diyerek sırıttım. Teşekkür ederim hanımlar hadi inelim o zaman diyerek aşağı doğru ilerledik.
Vural abi gerçekten çok cool olmuştu. Giydiği yeşil kadife smokinle ve yeni tıraş olmuş saç ve sakalıyla oldukça cool bir beyefendiydi bu gece.

çok şık bir mekanın önünde durunca, Vural abi inip araba kapılarımızı açarak, lütfen buyurun hanımlar diyerek bizi güldürmeyi başarıyordu.
-Vural abi; harika bir gün olacak inanın bana.  -diyerek koluna girmemizi sağlayarak güzel bir masaya oturmamıza yardımcı oldu. Garson yanımıza gelerek hoş geldiniz ne alırdınız? Diye sorunca, Vural abi siparişleri verdi.
Sezen abla çok mutlu bir şekilde etrafa gülücükler saçarken, keşke ben bugün sizinle gelmeseydim, çok özel bir an burada olmamam gerekiyordu. Diyerek yüzümü asınca,
-Sezen abla; saçmalama lütfen kardeşin oluyor. Bu mutlu anda tabii yanımızda olacaksın. Ve senden bir isteğim daha olacak kızım.
- diyerek söze başlayınca merak edip tabii dinliyorum deyip yüzüne baktım.
-Sezen abla; şu hamilelik sürecimde yanımda olmanı çok istiyorum. Kim bilir belki bir kız olur güzelliği ile sana benzer. Belkide erkek olur babasına benzer ama bu süreç içinde dahi olsa yanımda olmanı çok isterim kızım.
- ne diyeceğimi bilmez bir halde teşekkür ederek tabii yanınızda olurum deyip gülümsedim. Emekleri vardı hemde çok onları bu küçük isteği için kırmaya hakkım yoktu. Sohbet etmeye devam ederken yemeklerimiz gelmişti. Yemekleri afiyetle yemeye başlayıp, güzel gülücüklerimizi etrafa saçmaya devam ediyorduk.