The captain of sex Book 1

Κεφάλαιο 31

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

Harry

«Lauren;» λέω με κοφτή ανάσα, και αφήνω τον σάκο με κάποιες αλλαξιές να πέσει κάτω. Αυτή και ο Paul; Και οι δύο γυρνάνε να με κοιτάξουν. Δεν φαίνεται να την νοιάζει που είμαι εδώ, που τους είδα...ζηλεύω; Γαμώτο. Πάω από το κακό στο χειρότερο.

«Harry...δεν περίμενα να είσαι τόσο νωρίς εδώ.» λέει στεγνά και με απογοητεύει.

«Είδες; Όμως, καλύτερα να πηγαίνω. Μην σας διακόπτω.» πρέπει να σταματήσω να μιλάω σαν πληγωμένη γκόμενα. Είμαι άντρας ρε γαμώτο, γιατί αντιδρώ έτσι; Και στο κάτω, κάτω τίποτα δεν είχαμε ουσιαστικά...έτσι δεν είναι;

«Περίμενε, περίμενε. Θα ήθελα να μιλήσουμε Harry. Σε παρακαλώ. Paul, μπορείς να μας αφήσεις για λίγο μόνους;» του λέει και εκείνος γνέφει. Για κάτσε όμως. Μου μιλάει μπροστά του στον ενικό; Εκείνος ξέρει;

«Εντάξει. Όμως, σκέψου όλα όσα είπαμε. Μην βιαστείς.» της λέει και εκείνη του δίνει ένα χαμόγελο. Τι είπανε; Τι πρέπει να σκεφτεί; Της μίλησε για ποιο θέμα;
Αφού αυτός ο Paul φεύγει, εκείνη ξεφυσάει και κάθεται στην καρέκλα του γραφείου της. Περνάνε κάποια λεπτά, ώσπου να μου κάνει νόημα να κάτσω και εγώ. Τι θέλει να μου πει άραγε;

«Λοιπόν Harry, πρώτα από όλα συγνώμη για το χθεσινό. Εντάξει, ήμουν ένα σκέτο έλεος, όμως, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί αντέδρασα έτσι. Ίσως, να ήμουν κάπως υπερβολική και όλα όσα είπα να μην τα εννοούσα.» τελικά λέει και νομίζω πως γεμίζω χαρά μέσα μου...άρα, θέλει να συνεχίσουμε την όλη προσπάθεια μεταξύ μας έτσι δεν είναι; Άρα...

«Δηλαδή...» με διακόπτει.

«Μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Το οτι ήμουν υπερβολική δεν σημαίνει οτι τα ξεχνάμε όλα και συνεχίζουμε σαν να μην έγινε τίποτα. Συνεχίζω να έχω αμφιβολίες για το όλο αυτό που έχουμε...όπως και να λέγεται τέλος πάντων.» μου λέει και ξανά πέφτω, έτσι όπως ανέβηκα πριν λίγα λεπτά.

«Άστο Lauren, αυτή την φορά κατάλαβα εγώ. Κοίτα, δεν θέλω να πιέσω κανέναν. Αν δεν με θέλεις ας το τελειώσεις εδώ, δεν μου αρέσει να κρατάω κανέναν και τίποτα με το ζόρι...και το κυριότερο δεν μου αρέσει να είμαι το παιχνιδάκι κανενός. Το να είσαι μια κρύο, μια ζέστη μαζί μου καταντάει κωμωδία μεταξύ μας. Οπότε...πες μου απλά πως δεν με θες να ταλειώνουμε.» της απαντάω με σοβαρό τόνο στην φωνή μου και σηκώνομαι να πάρω τον σάκο μου από το πάτωμα, για να βγω έξω από το κωλογραφείο.
Μα με προλαβαίνει και στέκεται μπροστά από την πόρτα. Αυτή την φορά όμως, είμαι εγώ αυτός που δεν θέλει να ακούσει.