The captain of sex Book 1

Κεφάλαιο 6

Harry 

«Προχώρα γρήγορα και σταμάτα να το γρουσουζεύεις. Αν είναι να μου τα πρήζεις για το ότι θα μας πιάσουν και θα φάμε φυλακή καλύτερα γύρνα πίσω και κάνε τον καλό φαντάρο. Εγώ απόψε θα βγω και θα το γλεντήσω.» λέω θυμωμένα στον φίλο μου Liam, ο οποίος δεν παύει να με ζαλίζει με φλυαρίες του τύπου θα μας πιάσουν, θα βρούμε τον μπελά μας και άλλα πολλά. 

«Ναι όμως αν...» 

«Αν δεν σκάσεις μα τον θεό θα σε χτυπήσω.» φωνάζω ενώ παράλληλα κοιτώ τριγύρω μήπως μας έχει ακούσει κανείς. 

«Ok, ok, ok σκάω. Που θα πάμε;» ρωτάει σχεδόν ψιθυριστά. 

«Δεν ξέρω ακόμα που ακριβώς. Περιμένω το όνομα του κλαμπ από την Jessie... προς το παρόν πρέπει να βγούμε από τον στρατιωτικό χώρο, πριν κανένα μάτι μας δει... ύστερα όλα είναι εύκολα.» 

* * * * 

«Star'sbar. London 34st.» 

Εδώ είμαστε! 

Κάνω νόημα στον Liam να με ακολουθήσει. Με λίγη τύχη σταματώ ένα όχημα, όπου οδηγεί ένας νεαρός κοντά στην ηλικία μας. Μας παίρνει μαζί του, ευτυχώς για εμάς. Του λέω την διεύθυνση και γνέφει. Ο καθαρός αέρας που μπαίνει από το ανοικτό παράθυρο μου, μου είχε λείψει. Η αίσθηση αυτή, του να νιώθεις ελεύθερος. Το ξέρω πως δεν είμαι ούτε μια βδομάδα στον στρατό, όμως και πάλι νιώθω κλεισμένος, χωμένος μέσα σε κάτι που δεν θέλω, δεν μου αρέσει.  

Κατά την διαδρομή λαμβάνω διάφορα μηνύματα από την Jessie. Την οποία δεν σας έχω συστήσει ακριβώς. Είμαστε μαζί. Κατά κάποιο τρόπο ζευγάρι. Γνωριστήκαμε στην σχολή. Πάνε περίπου 6 χρόνια από τότε. Σπουδάζαμε και οι δύο υποκριτική. Πάνω της με μάγεψαν όλα, μια ματιά της, ένα χαμόγελο της και έτσι απλά η μαγεία δημιουργήθηκε μέσα μου. Αν και μερικές φορές δεν μου φαίνεται, σε ότι αφορά τον έρωτα, την αγάπη χαρίζω τα πάντα. Δίνομαι ψυχή και σώμα. Όμως, αν κάτι πάει στραβά, αν μου την φέρει πισώπλατα τότε μπορώ να γίνω ο πιο εχθρικός άνθρωπος του κόσμου. 

Το αυτοκίνητο σταματά έξω από το κλαμπ, και οι δύο ευχαριστούμε τον νεαρό που μας έφερε και βγαίνουμε έξω. Οδηγούμαστε προς την είσοδο όπου η σειρά δεν είναι και μεγάλη για να μπούμε μέσα. Αφού περιμένουμε κάποια λεπτά και έρχεται η σειρά μας, δείνουμε το ανάλογο ποσό και μπαίνουμε. Μέσα επικρατή πανικός. Όλοι οι νέοι στην ηλικία μας χορεύουν στους ξέφρενους ρυθμούς της μουσικής, άλλοι έχουν απομονωθεί και κάνουν τα δικά τους είτε τις μιας νυκτός... είτε ξέρω'γω τι άλλο. Προσπαθώ μέσα σε όλο αυτό το πλήθος κόσμου να εντοπίσω εκείνη. Μα με προλαβαίνει. Νιώθω τα χέρια της να τυλίγονται γύρω από την μέση μου, τα χείλη της να ακουμπούν το πίσω μέρος του λαιμού μου. Ένα λοξό χαμόγελο καλύπτει άμεσα τα χείλη μου, ενώ η παλάμη μου χαϊδεύει απαλά τα χέρια της. Γυρνάω αμέσως και την αντικρίζω. Όμορφη όπως πάντα. Τα χείλη μου πέφτουν άμεσα πάνω στα δικά της, η γεύση τσίχλα φράουλα ποτέ δεν χάνεται από αυτά. Πόσο μου έλειψαν ακόμη και αν πριν λίγες μέρες ήταν που τα φίλησα μοιάζουν αιώνες... πολύ μελοδραματικός έχω γίνει. Αφού την κοιτώ πλέον στα μάτια, οι παλάμες μου χαϊδεύουν τα μαγουλά της εντοπίζω τον Liam και του κάνω νόημα να περάσει όμορφα την βραδιά.  

Ύστερα, μαζί με την Jessie οδηγούμαστε στις τουαλέτες του κλαμπ. 

«Δεν ξέρεις πόσο μου έλειψες.» λέω ενώ την κολλάω ενάντια στον τοίχο και φιλάω το ανεκτό μπούστο της. 

«Δείξε το μου... λοιπόν.» απαντά προκλητικά... με την βραδιά μας να ξεκινά όσο το δυνατόν πιο όμορφα γινόταν. 

**** 

Αφού τελειώσαμε ότι κάναμε βγήκαμε από τις τουλέτες με εκείνη να είναι μπροστά. Αχ αυτά τα καλλίγραμμα οπίσθια!  

Την ακολουθώ καθώς πλέον έχουμε βγει από τον μακρύ διάδρομο και βρισκόμαστε ανάμεσα στους εκατοντάδες νέους που είναι απόψε εδώ. Προσπαθώ να εντοπίσω τον Liam, μα ειλικρινά μου είναι δύσκολο. Έχει τόσο κόσμο. Ελπίζω να βρήκε καμία να περάσει την βραδιά του, γιατί αλλιώς δεν τον βλέπω καλά. Μόνο τον βλέπω, με την παλάμη του.

«PAYNE ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ?? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ??» μια γνωστή γυναικεία φωνή, αντηχεί σε όλο το κλάμπ... κάνοντας με να καταλάβω πως κάποιοι θα έχουν πρόβλημα απόψε.

(Λοιπόν, συγνώμη που αργώ.

Όμως, όπως ξέρετε τα κεφάλαια χρειάζονται και λίγη προσοχή. Δηλαδή να είναι καλογραμμένα. Εντάξει, δεν είναι και αριστοργήματα, αλλά χωρίς έμπνευση θα βγαίνουν πιο χάλια από οτι είναι. Τώρα, όσο αφορά το κεφάλαιο δεν έγινε κάτι το τρομερό, όμως καλύτερα η ιστορία να κυλάει σιγά, σιγά μην γίνουν όλα μαζί... έτσι πάει, τελείωσε. So, τα λέμε σύντομα. Αποφάσισα κι'όλας τα κεφάλαια να πηγαίνουν εναλλάξ Lauren&Harry POV'S ώστε να βλέπουμε και τις δύο πλευρές πως κρίνουν και αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Πολλά φιλιά. :* )