Κεφάλαιο 19

4.2K 380 14
                                    


Lauren

«Θα μου χάριζες ένα φιλί;» είναι η φράση που βγαίνει από τα χείλια του και πραγματικά σαστίζω. Δεν προλαβαίνω καν να επεξεργαστώ τι μου είπε, ακούω την φωνή του Paul.

«ΔΙΑΚΟΠΤΩ ΚΑΤΙ;» ρωτά με ύφος γεμάτο έκπληξη, και άμεσα απομακρύνομαι από δίπλα του...και κοιτώ μια εκείνον μια τον Paul.

Τι θα μπορούσα να πω τώρα;
Την πάσα αλήθεια φυσικά, δεν έκανα κάτι κακό, απλά του ζήτησα να μου πει ποια θεωρεί πως είναι η τιμωρία του. Εκείνος είπε αυτό που δεν έπρεπε να πει... Και... Βασικά, αφήνω τις σκέψεις στην άκρη και λέω αυτό που πρέπει.

«Τίποτα δεν διακόπτεις. Απλά εδώ με τον Styles συζητάμε για το ποια θα μπορούσε να ήταν η τιμωρία του, ξέρεις για εκείνο το βράδυ που είχε βγει από το στρατόπεδο παρέα με τον φίλο του Payne. Έτσι δεν είναι Styles;» προσπαθώ να πω με απόλυτη χαλαρώτητα στην φωνή μου, αλλά και στις κινήσεις μου.
Ο νεαρός στρατιώτης απλά κουνάει το κεφάλι του θετικά, μην κάνοντας καμία οπτική επαφή μαζί μου παρά μόνο κοιτώντας κάτω. O Paul δεν βλέπω να το πιστεύει, αλλά αυτό ήταν όλο. Τι άλλο άλλωστε; Σιγά μην ανταποκρινόμουν αν με είχε φιλήσει...ή μήπως θα το έκανα;

[...]

2,5 βδομάδες αργότερα.

«Έχεις δει πως σε κοιτάει;»

«Ποιος; Ο στρατηγός;» ρωτάω με απορία.

«Ποιος στρατηγός ρε Lauren; Ο Styles!»

«Τώρα ο Styles που κολλάει; Για τον στρατηγό δεν μου έλεγες που έκανε τον κακό χαμό στον κοιτώνα των καινούργιων;» απαντώ η ίδια.

«Αυτό το λέγαμε πριν μισή ώρα. Lauren, νομίζω είσαι πολύ στον κόσμο σου τελευταία. Για πες μου τι συμβαίνει; Μήπως είναι έρωτας που δεν σε αφήνει να συγκεντρωθείς;» ρωτά με μια πονηρή έκφραση στο πρόσωπο του.

«Έρωτας; Χαχαχαχα. Να'σαι καλά, με έκανες και γέλασα. Με ξέρεις εμένα για άνθρωπο που ερωτεύεται; Δηλαδή ρε Paul!» απαντώ με μια αρκετά πειστική έκφραση.

«Και καλή στην δουλειά σου ήσουν, αλλά τελευταία πολύ στην τύχη τους τα αφήνεις όλα. Βέβαια, εντάξει δεν σε κατακρίνω, απλά θα ήθελα να μιλάμε όπως κάναμε παλιά. Τελευταία πολύ κλεισμένη μου φαίνεσαι και δεν μου αρέσει αυτό. Με συγχωρείς τώρα, πρέπει να πάω να δω τους στρατιώτες. Τα λέμε.» λέει και σηκώνεται.

«Paul...» του λέω και γυρνάει.

«Τι έγινε;» ρωτά ο ίδιος.

«Δεν σου κρύβω κάτι. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω κι'εγώ... Απλά είμαι ακόμα κάπως χαμένη με την υπόθεση του Ben...και...» δεν τολμώ να συνεχίσω.

The captain of sex Book 1Donde viven las historias. Descúbrelo ahora