The captain of sex Book 1

Κεφάλαιο 1

 Lauren

Το βουητό του ξυπνητηριού, αρκεί για να καταλάβω πως είναι η ώρα να ξυπνήσω. Το κλείνω και με νυσταγμένες κινήσεις πάω να σηκωθώ από το ζεστό κρεβάτι μου. Είμαι γυμνή, ενώ στο κρεβάτι μου υπάρχει μια αντρική παρουσία όπου κοιμάται γαλήνια. Σηκώνοντας προσεκτικά τα σκεπάσματα, διακρίνω πως και ο ίδιος είναι γυμνός. Ωραία. Πόσο ήπια και δεν θυμάμαι πως πριν δύο ώρες, το έκανα με αυτό τον άγνωστο; Δεν δίνω περισσότερη βάση, ούτε με ενδιαφέρει βέβαια. Σηκώνομαι από το κρεβάτι μου και οδηγούμαι έως το μπάνιο μου. Ένα πρωινό ντους, πάντα βοηθάει το σώμα αλλά και το μυαλό να ξυπνήσει, στην περίπτωση μου βέβαια φαντάζει ιδανικό.

Το κρύο νερό κυλάει πάνω στο κορμί μου, ανοίγοντας κάθε πόρο του δέρματος μου προσφέροντας μου χαλάρωση. Η στιγμή, αν κάποιος ρωτήσει είναι κάτι παραπάνω από ηδονική. Ο τρόπος που νερό αγκαλιάζει κάθε σπιθαμή του κορμιού μου, το πώς με μια στάλα του κάνει το σώμα μου να θέλει να μουλιάσει με τις ώρες στην μπανιέρα και όχι να αρκεστεί σε ένα κρύο, πρωινό ντους. Ξεπλένω, τις σαπουνάδες μου και ύστερα τυλίγω μια λευκή πετσέτα γύρω από το κορμί μου, ενώ για τα μαλλιά μου, αρπάζω μια κόκκινη πιο μικρού μεγέθους.

Στις μύτες των ποδιών μου, και σκουπίζοντας τα μαλλιά μου ταυτόχρονα οδηγούμαι στο δωμάτιο μου. Αντικρίζω τον νεαρό άνδρα που ούτε το όνομα του θυμάμαι, απορώ αν συστηθήκαμε κι'όλας χθες το βράδυ, να κοιμάται ακόμα. Ομολογώ πως είναι ωραίος. Ψηλός, μελαχρινός με καλλίγραμμο σώμα, σαν αρχαίος έλληνας θεός. Σχεδόν όλο του το κορμί, είναι καλυμμένο από τατουάζ. Ξεκινάνε από τον λαιμό και καταλήγουν στην μέση, έχει μανίκια τατουάζ στα χέρια, ενώ πλησιάζοντας στο κομοδίνο για να πάρω εσώρουχο διακρίνω και ένα πίρσινγκ πάνω στο πτερύγιο του αυτιού του. Τώρα που παρατηρώ και τα μακριά σκούρα μαλλιά του, αυτός είναι δεν είναι 23 με 25 το πολύ. Ήμουν, πολύ μεθυσμένη τελικά.

Δεν δίνω πάλι άλλη σημασία. Παίρνω το εσώρουχο μου και γρήγορα φοράω τα ρούχα μου. Είναι 5:30π.μ. και μέσα σε μισή ώρα πρέπει να είμαι στο στρατόπεδο. Η αλήθεια είναι, πως τις καθημερινές δεν συνηθίζω να πηγαίνω σε πάρτι και κλαμπ, αλλά, χθες η Lily, μια από τις κολλητές μου παιδικές φίλες είχε γενέθλια. Όσο και να προσπαθούσα να απαρνηθώ την πρόσκληση, μάταιος κόπος. Όμως, τα χθεσινά μου καμώματα, τα πληρώνω τώρα με έναν έντονο και ανυπόφορο πονοκέφαλο.

Αφού φορέσω και τις μαύρες μου αρβύλες, χτενίζω στην τουαλέτα ομορφιάς του δωματίου μου τα κόκκινα σαν την λάβα μαλλιά μου και ύστερα αφήνω τη βούρτσα πάνω στο ξύλινο έπιπλο. Γράφω ένα πρόχειρο σημείωμα στον άγνωστο νεαρό για να φύγει αφού ξυπνήσει και πως αν θέλει καφέ ή κάτι να φάει έχω στην κουζίνα, μην με περάσει και για αγενή. Όχι ότι δεν είμαι, αλλά, εντάξει! Τέλος, παίρνω τον καφέ μου και κατεβαίνω στο πάρκινγκ της πολυκατοικίας για να πάρω το μαύρο μου Range Rover και να ξεκινήσω για την δουλειά.