Κεφάλαιο 17

4.2K 383 14
                                    



Lauren

Πάει ένας μήνας ακριβώς από τότε που η μητέρα μου, μου τα είπε όλα για το τι ακριβώς είχε γίνει στα αλήθεια με τον πατέρα μου.
Είναι λίγο δύσκολο να το αποδεχτώ, μα όχι ακατόρθωτο. Μέρα, με την μέρα τα σκέφτομαι όλα και μπερδεύομαι. Τόσα χρόνια αγνοούσα την αλήθεια, ήμουν περήφανη για εκείνον, πάντα πορευόμουν σε όλους για εκείνον...και τελικά είχα μια λάθος εντύπωση για εκείνον.
Κάθε πρωί ξυπνάω με έναν τρομερό πονοκέφαλο. Νιώθω ώρες, ώρες πως θα σπάσει το κεφάλι μου. Ύστερα, απλά ετοιμάζομαι για την δουλειά και κάπως περνάει. Στην ζωή μου όλα τ'άλλα είναι ίδια. Τίποτα άλλο. Δουλειά, σπίτι, δουλειά και πάλι σπίτι. Σταμάτησα τα νυχτοπερπατήματα η Lily και η Mary βέβαια έχουν κάνει προσπάθειες να πάω αλλά δεν έχω την όρεξη. Το πάθος μέσα μου είναι σαν να έχει σβήσει...σαν να αναζητώ κάτι άλλο από την ζωή μου, μα ούτε εγώ δεν ξέρω τι είναι αυτό.
Γενικά εμείς οι άνθρωποι είμαστε οι μόνοι θαρρώ που δεν ξέρουμε τι θέλουμε και όταν το θέλουμε απλά δεν έχουμε τον τρόπο να το αποκτήσουμε.
Το κινητό μου δονείται, το παίρνω από το κομοδίνο και διαβάζω το μήνυμα.

''Γλύκα, θες να βγούμε απόψε;'' λέει το μήνυμα από την Mary.
Στραβομουτσουνιάζω και άμεσα απαντώ.

''Πρέπει απόψε να μείνω σπίτι, αύριο έχω πρωινό ξύπνημα.'' και αφήνω το κινητό στην θέση του για να σηκωθώ από το κρεβάτι. Τότε το κινητό μου ξανά δονείται, το αρπάζω γρήγορα και βλέπω την απάντηση της.

''Ok, στις 23:00 να είσαι έτοιμη θα περάσουμε να σε πάρουμε. Ladies night απόψε. Lily εδώ!'' απαντά η Lily από το κινητό της Mary. Είναι πραγματικά τρελή...τέρμα τρελή.

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και οδηγούμαι στο μπάνιο για να κάνω το πρωινό μου ντουζ. Νιώθω όλους μου τους μυς να με πονάνε, μιλάμε όμως για ανυπόφορω πόνο. Τον παραβλέπω και μπαίνω μέσα στην ντουζιέρα. Ανοίγω το ζεστό νερό και το αφήνω να ρέει πάνω στο κορμί μου, κάνοντας όλους μου τους πόρους να ανοίξουν. Αφού τα μαλλιά μου έχουν βραχεί παίρνω μια γερή δόση από το σαμπουάν άρωμα καρύδας, αφήνοντας μια ικανοποιητική δόση πάνω στην παλάμη μου ενώ ύστερα την απλώνω στα κόκκινα μαλλιά μου. Η αίσθηση χαλαρώτητας είναι πραγματικά μαγική, το άρωμα που αιωρείται στον χώρο του μπάνιου κάνει τα ρουθούνια μου εισπνέουν ένα απολαυστικό άρωμα. Όταν τέλος ξεπλένομαι, αρπάζω την πετσέτα μου και την τυλίγω γύρω από το υγρό κορμί μου και με τις μύτες οδηγούμαι έως το δωμάτιο μου για να φορέσω τα ρούχα μου.

[...]

Είναι βράδυ.
Είμαι έξω μαζί με την Lily και την Mary. Είμαστε σε ένα ήσυχο bar. Με λίγο κόσμο, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα, τα κορίτσια σεβάστηκαν την επιλογή μου. Ενώ η Lily είναι στο bar για να πάρει τα ποτά μας εγώ και η Mary καθόμαστε στο τέρμα τραπέζι και συζητάμε τα τις προηγούμενης βδομάδας. Γενικά από τις τρεις μας η Mary είναι η πιο λογική, ήρεμη, γλυκιά και ρομαντική. Δεν είναι ο τύπος που τα μετράει όλα μέσα σε μια βραδιά. Θέλει κάποιον δίπλα της που θα την αγαπήσει και θα της χαρίσει μια ζωή βγαλμένη μέσα από ''παραμύθι''. Βασικά το αξίζει...
Αντίθετα η Lily είναι μια γεμάτη πάθως γυναίκα. Θέλει την περιπέτειας στην ζωή της...θέλει τον άντρα στην ζωή της.
Εγώ πάλι...έχω χάσει την μπάλα για το τι θέλω στην ζωή μου.

«Λοιπόν, φιλενάδα δεν ξέρω τι θα κάνεις...θέλω να ξανά δω τον Liam.» λέει η Lily ενώ κάθεται στην καρέκλα απέναντι μου, δίπλα στην Mary.

«Li...iam; Ποιος είναι αυτός;» η Mary ρωτά μπερδεμένη.

«Αυτός που η φιλενάδα μας σου είπα πως πήρε σαν τρελή από το μπαράκι πριν κάνα μήνα...αχ ήταν κόλαση, ήταν έρωτα...θέλω να τον ξανά δω.»

«Και όταν τα κάνεις όλα αυτά... Θα τον παρατήσεις όπως άλλους τόσους στο παρελθόν.» η Mary προσθέτει.

«Με αυτόν είναι αλλιώς...»

«Ναι, ναι όπως και με τον Paul.» συνεχίζει η Mary.

«Τι συζητάω μαζί σου; Που να καταλάβεις εσύ...εδώ ακόμα περιμένεις τον πρίγκιπα με το άσπρο άλογο.» η Lily αντεπιτίθεται.

«Δεν βγήκαμε για να τσακωθούμε...αν είναι έτσι πείτε μου να πηγαίνω.

«Εντάξει, εντάξει. Δεν μου λες, δεν νομίζω να τον τιμώρησες...» ρωτά με ενδιαφέρον.

«Όχι. Αν και ήταν λάθος, δεν το έκανα.»

«Ευτυχώς. Ο φίλος του που ήταν μαζί ωραίος είναι;» ρωτά ενώ πίνει μια γουλιά από το ποτό της.

«Ποιος φίλος του;» ρωτώ άμεσα.

«Δεν θυμάμαι όνομα, νομίζω Henry, Harold; Κάτι τέτοιο...»

«Μήπως Harry;»

«Αααα μπράβο.»

«Όχι ούτε αυτός γιατί δεν τον είδα καν.» απαντώ άμεσα.

«Έκανα μαλακία;» ρωτά εκείνη.

«Μπα...μια χαρά έκανες. Άλλωστε...» δεν ξέρει τι τον περιμένει!

(ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΥΡΙΟ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ!)

The captain of sex Book 1Donde viven las historias. Descúbrelo ahora