Son Evlilik Bükücü

💐SEB/19💐

Elimde bölüm varken bekletmeden atayım dedim. Önce aklımdan bekle bari bir iki kişi daha beğensin öyle, yarın falan atarsın düşüncesi geçti. Sonra dedim boşver be Zeynep at gitsin, oymuş yorummuş bölümü bekletmeye değmez. Kendimden biliyorum beğenen her türlü beğeniyor. Bitmiş bir kitabın her bölümünü itinayla beğendiğimden biliyorum(yazarı da bayadır yok ortalıkta😂)
Sonuç olarak bölüm atmış bulunuyorum.
Son kısa, ufak bir not; Bana yazar demeyin Allah aşkına kskjjks bir iki defa belirttim daha o yola çok var. İsmimle seslenebilirsiniz  ya da direk etiketleme yaparak kullanıcı adımla, hatta abla bile diyebilirsiniz ama yazar demeyin ne'olur😂😂
Durun bi saniye, söyleyeceklerim bitmemiş; Bu bölümü dediğiniz gibi yazdım ortadan değil düz ve konuşmaların çoğunun arasına boşluk attım😉
Tamam bitti bu kadardı, eminim.

~Son Evlilik Bükücü~

berkyoruk_: Geçen gün konuştuğumuz yerde seni bekliyorum.

berkyoruk_: Lütfen gel seninle konuşmak istediklerim var

Cam kapıyı itip içeri girdiğimde aklımdan geçen şey şimdiden etrafta ne dönüyorsa adım adım içine bulaştığımdı. Kabul edip gelmem zaten saçmalıktı. Üstüne bir de kendimi gizli işler çeviren bir pislik gibi hissediyordum. Berk denen çocuğun mesajını ilk gördüğümde aklımda buraya gelmek ve onunla konuşmak yoktu. Aradan geçen bir saatte ise kuşku ve merak beni kemirip buraya getirmeyi başarmıştı. Yine aynı köşede oturduğunu görünce içimde köpüren tüm duygularla oraya ilerledim.
Beni görünce ayağa kalktı, elini uzatmasını beklemiyordum fakat elini uzatıp tokalaşmak istedi. Görmezlikten gelerek sandalyeyi çekip oturdum.

"Buyur, ne konuşacaksan?"

Diye hemen de konuya girdim. Hemen konuşup kalkmalıydık çünkü perşembe günleri dersim yoktu ve Cihangir beni evde zannediyordu. İçimde  rahatsız ve tedirgin bir his vardı bu yüzden. Ona haber vermek kiminle konuşup konuşmadığımı söylemek zorunda değildim belki ama rahatsız hissetmiştim işte. Berk de oturup masaya doğru eğildi.

"Bak nereden başlayacağımı bilmiyorum."

Burada nereden başlayacağını tartar gibi durdu ve düşündü. Ardından biraz tereddütlü bir ifadeyle olsa da devam etti.

"Sevdiğim bir kız var. Ve ayrılmak zorunda kaldık. Şimdi onu unutamıyorum ve bu yüzden saçma sapan şeyler yapıyorum."

Garipseyerek aklımdan geçeni dilime döktüm.

"Bu konuda ben ne yapabilirim? Madem saçma şeyler yapıyorsun ve bunun farkındasın neden bırakmıyorsun?"

Nefes alıp verdi. Bu sırada benim aklımdan Cihangir geçiyordu. Ben kara sevdaya düşmüş erkek çeker miyim, neyim? Nerede seven erkek var gelip benim başıma bela oluyor.

"İşte öyle bırakılmıyor hemen. Bana yardım e-"

"Dur dur dur!"

Diyerek iki elim havada susturdum onu.

"Ne isteyeceksin benden? Kıskandırmamı falan isteyeceksen ağzını açıp boşuna yorulma." 

Ne çektim ben bunlardan ya?
Buruk ve hüzünlü bir şekilde gülümsedi. Burada başka bir şey vardı da hadi hayırlısı olsun.

"Hayır, senden sadece testlerimde psikolojik bir sorun varsa hocalardan önce bana söylemeni isteyecektim. Okuduğum bölümü seviyorum ve okul hayatıma psikolojik sorunlar yüzünden zarar gelsin istemiyorum. Doktor olmak istiyorsam bu okulu bitirmem lazım."