Son Evlilik Bükücü

💐SEB/36💐

~Son Evlilik Bükücü~

"Ben de bileklik sözü veriyorum," dedim. "Sonsuza kadar seni dinlemeye."

Sonsuza kadar seni kalbime sarmaya...

Gözlerimi bileğinden çekip gözlerine diktim.

Ellerim titriyor muydu bilmiyorum ama kalbim tir tir titriyordu.

Çok çabuk kapılmıştım.

Cihangir bir ânda elimin arasında ki bileğini boğazını temizleyerek çektiğinde ben de irkilerek ellerimi kucağıma aldım.

Derin bir nefes alırken gülümseyerek elini saçına attı, ardından etrafa göz gezdirdi ve bakışları yiyecekle dolu sepeti buldu.

Çekip alarak sepeti ortamıza yerleştirdiğinde, "Senin sevdiğin çikolatalardan var içinde, yer misin?" Diye sordu. Şaşırarak sepetin içine doğru eğildim.

"Bu arada sen bunları ne ara hazırladın?" Bana uzattığı çikolatayı alıp paketini açtım.

"Dün akşam."

"O yüzden geç geldin yani?"

"Gibi gibi," dedi başını bunu belirten bir şekilde iki yana sallarken.

"Öncesinde medreseye uğradım aslında. Aslan'ı görmeye gittim."

"Yaa," diye bir nida döküldü dudaklarımdan.

"Nasıl, ne yapıyor?"

"İyi," derken nefes alıp verdi. "Aslında gerçekten çok iyi. Babana bir teşekkür borcum var."

"Babam da sevinmiştir Aslan için, teşekkür beklemediğine eminim."

"Olsun," diyerek omuz silkti.  "Ben yine de teşekkür edeceğim."

Bir şey demeyerek çikolatamdan bir ısırık aldım.

Kendimi reklamlarda ki kızlar gibi hissediyordum.

Bir çıtırtı ve tüm erkekler dönüp sana bakıyor.

Geri çekilip çikolataya baktım.

Çikolata reklamları ne kadar saçma cidden?

"Ne oldu, son kullanma tarihi mi geçmiş?"

"Neyin?" Diye sordum boş bulunarak.

Gözleriyle elimde tuttuğum çikolatayı işaret etti.

Ben de başımı iki yana sallayarak reddettim.

"Öyle garip baktın ki ben de tarihi geçtiği ve artık onu yiyemeyeceğin için üzüldüğünü düşündüm."

"Öyle bir şey olsaydı gerçekten içim giderdi." Dedim gülerek. "Ama yok, çikolata reklamlarını düşünüyordum bana biraz garip geldiler de."

Düşünüyormuş gibi çıkardığı sesten sonra konuşacağı sırada telefonu çaldı.

Telefon.