💐SEB/33💐

4.8K 325 56
                                    

~Son Evlilik Bükücü~

Siyah uzun kollu tişörtü alıp geri geldiğimde daha ben kilidi bir defa çevirmişken Cihangir kapının diğer tarafından kapının koluna asılıp aşağı indirmeye çalıştı. Tabi buna göz devirerek geri çekildim ve anahtarı kilitten çıkarıp yere eğildim. Kapının altından versem daha mantıklı bence. Hiç risk almaya gerek yok.

"Sahra cidden çıldırıyorum burada, aç ne olursun? Kocasını banyoya kilitleyen ilk kişi sen olabilirsin dünya üzerindeki!"

Tişört ince olduğu ve kumaş olduğu için kapının altında ki neredeyse görülmeyen aralıktan geçerken, "eğil de al şunu" diye seslendim Cihangir'e. Oflayarak tişörtünü aldığında ayağa kalktım.

"Kusura bakmayıver. Uyumadan önce gelir açarım."

"Bu yaptığını unutmayacağım."

Cidden, umarım kocasını hapseden ilk kadın değilimdir.

°°°

"Off, içim geçmiş yaa!" Diye esneyip gerildim. Gözlerimi odada gezdirirken saatin 02:43 olduğunu farkederek gözlerimi kapatıp tekrar açtım. Yok artık. Hemen ayağa fırladım ve odadan çıkarak banyonun önüne geldim. Allah beni kahretmesin ya! Ciddi ciddi kocamı banyoda unuttum. Anahtar misafir odasında orta sehpanın üstündeydi. Hemen geri dönüp anahtarı alarak, geldim. İçerden hiç ses duyulmuyordu. En son kitap okurken iki dakika gözlerimi dinlendiriyordum, ne ara uyumuşum ya? Off, süründüreceğim dedim diye bu kadarına da gerek yoktu bence.

Kilidi korkarak yavaşça çevirdiğimde Cihangir'i yerde, dizlerini kendine doğru çekmiş ve kollarını da etrafına dolamış bir hâlde duşakabinin camına yaslanarak uyurken buldum. Kafamı duvara vurmamak için kendimi zor tutuyorum. Şimdi ne yapsam? Uyandırsam mı? Yok Sahra bırak burada uyusun adam! Saçmalama istersen.
Eğilerek dizlerimin üstünde durdum ve adını fısıldadım. Duymayınca sesimi artırarak tekrar ettim. Sonra da elimi omzuna götürerek dürttüm. Tıslayarak doğrulduğunda ben geri çekilirken onun eli hemen omzunu buldu.

"Ne oluyor?"

Gözüm eliyle bastırdığı omzuna kısa bir ân takılıp tekrar yüzüne tırmandı.

"Uyumuşsun..." kısık sesle söyledim ve telaşla ekledim.

"Cihangir ben özür dilerim seni burada kilitli unuttum. Unutmazdım gerçekten ama kitap okurken uyuyakalmışım. İsteyerek olmadı."

"Sana bırak dışarı çıkayım dedim ama değil mi?"

Cevap vermedim. Daha bugün gördüğüm o videonun üzerine mümkünse ne dışarı çıksın ne de yanında bir erkek göreyim.

"Hem bunu sana kim söyledi?"

"Of o macun zaten saçma sapan bir şeye benziyordu, annenin zorla yedirmesinden anlamamız gerekiyordu."

"Ağrı kesiciymiş," derken güldü. Ben de yüzümü buruşturdum.

"Bir iki saat önce gelseydin büyük bir kavga ediyor olurduk."

"Şimdi neden etmiyoruz?" Diye sordum.

"Kavga edemeyecek kadar üşüyorum ve uykum var."

Son Evlilik BükücüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin