My Alien Soulmate (boyxboy) [COMPLETED]

Chapter Nineteen (Best friends are the best)

"Everything is backwards now, like out there is the true world, and in here is the dream."

Jake Sully, Avatar

_____

"Abby! Abby!! Lumabas ka riyan sa lungga mo!"

Naririnig niya ang kanyang kaibigan sa labas. Patay si Celeste. Nandito na agad ang loka-loka. Tinext niya kasi ito kagabi na nandito na siya sa kanyang apartment. Pinatay niya agad ang kanyang cellphone dahil paniguradong uulanin siya nito ng tanong. Nakalimutan niya palang buhayin kanina ng magising siya.

"Abby! Sisirain ko 'tong pinto!" banta nito. Kinalampag pa talaga nito ang pobreng pinto. Mukhang magigising tuloy ang mga natutulog sa sala. Nasa sofa si Philcan samantalang sina Zion naman at Cerus ay magkatabi sa baba ng sofa. Natawa siya sa itsura ng mga ito, ginawa kasing hotdog pillow ni Cerus si Zion samantalang si Philcan naman ay lagpas ang mga paa sa maliit niyang sofa.

Nagulat ata si Philcan sa pasigaw ni Celeste kaya nahulog ito sa sofa. Si Zion naman ay bigla na lang itinulak si Cerus sa pagkakayakap nito pero mukhang balewala lang iyon kay Cerus. Hindi man lang ito natinag sa pagtulog.

"Abenido Legarda!" sigaw na naman ni Celeste.

"Andiyan na, wait lang naman!" sigaw na rin niya tutal naman nagising na nito ang mga gwapong alien.

Binuksan niya ang pinto pero iniharang niya ang kanyang katawan. Handa na ba siyang ipakilala sa kaibigan niya ang mga kasama niya ngayon sa bahay? Bahala na nga.

"Bakit naman ang aga-aga nag-eeskandalo ka?"

"Huwag mo akong artehan, tumabi ka r'yan, marami kang dapat ipaliwanag sa akin," itinulak talaga siya nito. Parang reyna itong pumasok sa kanyang apartment.

"Waah!" sigaw nito. Bigla na lang nagulat si Cerus sa ginawang pagsigaw ni Celeste kaya napayakap ito sa binti ng nakaupo nang si Philcan. Si Zion naman ay nakatayo na ng mga oras na 'yon.

"Abenido Legarda! Magpaliwanag ka now na!"

Nagmamadali ring bumaba si Alala, mukhang narinig din nito ang sigaw ni Celeste, nauna pa kasi itong magising sa kanya kanina, inaayos lang nito ang mga gamit nila kaya hindi ito nakabuntot sa kanya.

Tumingin din dito si Celeste, "Abby what this is all about?! Nawala ka ng mahigit isang buwan tapos ganito ang madadatnan ko!"

"P'wedeng kumalma muna, ang aga-aga pangbest actress agad ang mga lines mo!"

Nag-inhale exhale muna ito bago nagsalita ulit, "Seryoso ako Abby, alam mo bang nag-alala ako ng husto sa'yo, muntik na kitang ipahanap sa nbi, nakatanggap lang ako ng text na nasa mabuti kang kalagayan, tumawag ako sa opisina niyo pero AWOL ka na raw,"

"Ano?!" tiningnan niya ang mga lalaking nag-uumpukan sa maliit na sofa. Patay malisya lang ang mga ito.

"Oo, tinawagan ko rin ang mga kamag-anakan mong walang kwenta, naghihintay lang ng padala mo, nagtext ka raw na okay ka lang, kaya naman wala silang pakialam kung nasaan ka, as long as nagpapadala ka, ang mga walanghiya!"

Alam ng kanyang kaibigan ang mga hinakit niya sa buhay, ito lang kasi ang napaglalabasan niya ng sama ng loob kapag nagsasawa na siya sa pag-iintindi sa mga mahal niya sa buhay. Napapagod din kasi siya minsan lalo na kapag sobra ng demanding ng mga ito. Aminado siyang malaki ang naitulong ng mga ito para makapagtapos siya sa pag-aaral pero minsan kasi abuso na rin. Naiiyak na naman tuloy siya.

Niyakap niya ang kanyang kaibigan. Namiss niya ito, "I missed you," tumugon naman ito sa pagkakayakap niya mas lalo tuloy siyang naiyak.

"Sino kaya sa atin ngayon ang best actress?!"