Melez Kız

Yarışma

Medya:Chris

Sabah erkenden kalkıp hazırlandım. Bugün beni Sol ve diğerleri alacaktı. Çantamı alıp bahçenin önünde onları beklemeye başladım. Bugün yarışma olduğu için büyücü kısmına girmeyecektim. Birkaç dakika sonra gelmişlerdi. Bende hemen arka koltuğa oturdum.

-Günaydın, dedi Sol gülerek.

-Günaydın, dedim bende.

-Bugün yarışma var heyecanlı mısın?, dedi Eric abim.

-Heyecanlanacak bir durum yok. Aptal bir yarışma sadece, dedim sert bir dille.

-Aynı babam, dedi Lio abim. Bu dediği beni tuhaf hissettirmişti. Sonra aklımı kazıyan o sorusu sordum.

-Annem nasıl?, dedim zorlukla. Sonra Lio abim konuşmaya başladı.

-Annem bir yandan seni çok özlüyor. Diğer yandan aynı babam gibi, dedi. Bende başımı sallamakla yetindim. Sonunda okula gelmiştik.

-Siz burada bırakın beni vampir tarafına gideceğim, dedim.

-Pekala sana iyi şanslar ikiz, dedi Sol.

- Size de, dedim. Hemen profesörün yanına gittim.

- Evet Luna'da geldiğine göre artık yarışmaya gidebiliriz, dedi. Sonra yarışma yapılacak yere gittik. Gittiğimizde kurt takımı da oradaydı. Olabildiğince Edward ile göz göze gelmemeye çalışıyordum. Sonra sunucu konuşmaya başladı.

- EVET SEVGİLİ SEYİRCİLER HEPİNİZ HOŞ GELDİNİZ. BUGÜN HER YIL YAPILAN YARIŞMAMIZI YAPACAĞIZ. EVET İLK ETABI AÇIKLIYORUM. ÖFKE KONTROLÜ.

-Kaybettik haberiniz olsun, dedim.

- Luna ama böyle düşünme, dedi Mia.

-Bakın benim zaten öfke kontrol sorunum var ben her ihtimal kaybederim, dedim.

-Merak etme Luna diğerlerini geçen seneden biliyorum onlar öfkelerini kontrol edebiliyor, dedi profesör.

- EVET ŞİMDİ İLK OLARAK LUNA NİGHT VE LAURA SWAN.

Adım okunduğunda görevlilerin bize gösterdiği yere gittik ilk olarak ben bağlanacaktım. Beni koltuğa yatırıp kelepçeledikleri an iki çizgi yanmıştı.

- EVET LUNA NİGHT KELEPÇELENDİĞİ AN İKİ ÇİZGİ YANDI. BU İŞ KOLAY OLACAĞA BENZİYOR.

Az sonra Laura sırıtarak yanıma geldi. Ve konuşmaya başladı.

-Nasılsın Luna?, diye sordu.

- Seni gördüm daha iyi oldum, dedim alayla.

-Öyle mi? Merak etme fazla zamanını almayacağım. Şimdi insanın özel hayatı diye bir şey var diye şuan konuştuklarımızı kimse duymuyor.

- Ne kadar iyisin, dedim alayla.

-Neyse artık başlayalım. Sana acıyorum biliyor musun? Katilsin sen. Kendi öz abinin katilisin. Baban ve annen bile senden nefret ediyor. Sana kimse inanmıyor. Bak Edwardler sana inandı mı? Hayır inanmadı. Sen hayatın boyunca hep yalnızdın. Şimdide yalnızsın. O aptal abin bile senden nefret ediyordur, dedi.

Artık tüm ışıklar yanmıştı. Kırmızı alarm veriyordu. Kelepçeleri saniyesinde kırıp Laura tutup duvardan geçerek fırlardım. Ve konuşmaya başladım.

-DEDİĞİN HER ŞEYE BİR ŞEY DEMEDİM. AMA ABİM HAKKIMDA BÖYLKE KONUŞAMAZSIN. ANLADIN MI? BENİM ABİM APTAL DEĞİL. BENDEN DE NEFRET ETMİYOR, dedim. Bunları söylerken aynı zamanda onu yumrukluyordum. Sonra birisi onu benden ayırıp yüzüme yumruğu geçirdi. Tahmin edin kimdi. Drake.