In Love With The Demon (Hudson Series # 2)

Chapter 26

#ILWTD CHAPTER 26

Nagising ako dahil sa sinang ng araw na tumama sa mukha ko. Marahan akong bumangon at mabagal na binaling ang ulo ko. Napa-buntong hininga ako. Ano ba ang aasahan ko? Na pag-gising ko, nandiyan parin siya sa tabi ko?

Kailan ba nangyari yun?

Napa-hawak ako sa ulo ko, nung bigla itong sumakit. Nalasing nga pala ako kagabi. First time yun. Hindi na ako nagtaka. Sandali pa akong natulala, dahil inaalala ko yung mga nangyari. Napa-iling nalang ako at tumayo na.

Naglakad ako papuntang kusina para kumuha ng tubig, para naman kahit papaano, gumaan ang pakiramdam ko. Bago ako maka-rating sa kusina ay dadaan muna ako sa sala. Pero napahinto ako nang makita ko ang isang lalaki na prenteng-prenteng naka-upo sa mahabang sofa na naka-harap sa'kin.

Mataman niya akong tinignan at tumayo. "Anong ginagawa mo dito?" I asked him. Iniwas ko ang tingin ko, dahil iba ang nakikita kong tingin niya sa'kin. Ngayon ko lang nakita. Ibang-iba sa mga mata niyang kumikinang lagi, dahil lagi siyang naka-ngisi. Ngayon ay seryoso ang mga matang yun.

"Look at me, M." I slowly looked at him. "What happened?" Naka-rating siya sa harap ko.

Hindi siya tumigil sa pag-hakbang, kaya napa-atras ako. "I asked you first. Why are you here?"

"Don't ask me that bullshit, M!" nag-igting ang panga niya dahilan para umawang ang labi ko. He lend his face closer to mine. "You have a lot to explain." Matigas niyang sabi.

Hindi ako nakapag-salita. Naka-titig siya sa mga mata ko. Lumunok ako at tinulak siya. "Ano ba, Morales?!" inis kong sabi pero tinawanan lang niya. Baliw talaga. "Bakit ka ba nandito?" tanong ko ulit. He just smirk.

"Ang ingay niyo." Agad akong napa-tingin sa pintuan ng kusina. Nakita ko si Arah, naglalakad habang may hawak na mangkok. "As what he said, you have a lot to explain." She said, straightly looking at my eyes. I get it. She's mad.

Umupo ako at bahagyang minasahe ang sintido ako. Lalong sumakit ang ulo ko. Arah sit beside me and handed me the cup she's holding. "What's that?"

Inirapan niya ako. "Just drink it. Remember, may hangover ka? Para naman mawala agad yan." Hindi na ako nag-salita at ininom nalang ang laman ng mangkok. Hindi ko alam kung saan niya 'to nakuha o ginawa ba niya, kasi hindi ko naman alam na may nalalaman pala siya pagdating sa hangover.

Kaka-baba ko palang nung mangkok, nagtanong agad si Morales. "Anong nangyari kahapon?"

Tinignan ko siya ng masama. "Kanina kapa ha! Pwedeng sandali lang?" sarkastikong tanong ko at inirapan siya. And he just scoffed! The nerve of this guy!

Ilang segundong katahimikan. The moment I sigh, Arah look at me. Maybe, that was the sign she's waiting for. Pero si Morales ulit ang nagsalita. "Anong nangyari kahapon? Sabi mo, bibili ka lang ng pagkain, bakit hindi kana bumalik? Tinatawagan ka naming, pero iniwan mo pala ang cellphone mo. At bakit ka naglasing?" Ang kulit talaga ng lalaking 'to.

Sinamaan ko ulit siya ng tingin. "Bakit ba, hindi ka maka-paghintay? Pwede bang, isa-isa lang?"

Nag-buntong hininga siya. "Fine. Bakit hindi kana bumalik kahapon?"

"Just because of some reason---"

"So ano?! That's it?! Yun lang ang sasabihin mo, pagkatapos mo kaming pag-aalalahin?! Just because of some reason?! Oh, shut up! I know, Zab is something to do with it, because I saw him, walking out of your room! So, don't give me a damn, Morgianna Mirthyl!"

Napa-kagat ako ng labi dahil sa sigaw ni Arah. Napa-hilamos din ako ng mukha gamit ang mga palad ko at tumingala. "I'm sorry..." I said while closing my eyes. I can hear her heavy breath. She's really different when she's mad. Gone with the calm, Arah, and change it into, a devil. This is happening sometimes, and it's always because of me and Zilpah, at ito na naman.