In Love With The Demon (Hudson Series # 2)

Chapter 19

# ILWTD CHAPTER 19

A loud noise filled my ears as I close my eyes. I felt the pain all over my body as it goes wet. My lips parted, and I tasted a metal which I know my blood. I don't know what happened, because my eyes is close. All I can just feel is water and pain.

I can't breath...

Pakiramdam ko ay unti-unti akong nilalamon... ng tubig. Well, I guess, I'm in the water, sinking slowly. That's why I can't breath, and wet. My face... parang bumangga ang mukha ko sa isang matigas na bagay. It's so hurt, to the point that, my tears fell. I can feel my warm tears streaming down my face.

And my head... pakiramdam ko, pinukpok ako ng sobrang daming beses dahil sa sobrang sakit.

Pilit kong minumulat ang mga mata ko para malaman kung anong nangyayari sa paligid ko. At nung nagawa ko, pakiramdan ko, naubos lahat ng hangin na natitira sa'kin dahil sa nakita ko.

Nasa loob ako ng kotse... ni Caezar. Nasa driver seat siya at pilit na tinatanggal ang seat belt niya. Wala na ako sa upuan ko. Nasira ang pinto sa gilid ko kaya unti-unti akong lumulubog pailalim dahil nasa labas na ako ng kotse.

Hindi na ako nagtataka kung bakit, wala akong seat belt, kaya malamang, tumilapon ako. I guess, I know what's the reason of why my head hurts and bleeding.

Dilat na dilat ang mga mata niya at pilit akong inaabot ng isang kamay niya, pero hindi niya magawa. Nanghihina na ako... Hindi ko na kaya. Hindi na talaga ako maka-hinga. Pinikit ko ulit ang mga mata ko, kasabay ng pagdama ko sa sakit na tamo ng katawan ko. At hinayaan ko na ang sarili kong, lamunin ng dilim ng dagat na hinihila ako pailalim. Wala man lang akong nagawa, hindi man lang ako lumaban, para sa sarili ko.

* * *

"Fuck! Come on, wake up! Damn it! Open your fucking eyes, Morgianna Mirthyl!" Rinig kong sigaw ng isang boses lalaki. I felt a cold soft thing touched my lips, and then, an air enter my mouth down to my cage. "Don't fucking die yet, and open your eyes! Wake up! Just this one, can you do what I said?! Why are you so hard headed and so stubborn?!" He shouted again while pumping my chest.

Unti-unti akong nakalanghap ng hangin habang patuloy siya sa ginagawa niya at mura ng mura. Seriously? Makiki-usap na nga lang siya, magmumura pa? What's wrong with him?

I felt a cold and soft thing again touched my lips, which I guess his lips, and he's giving me an air. He's doing a CPR—I know that, I'm medicine student after all.

Bigla nalang akong napa-ubo at napa-buga ng tubig. Whew! Ang sakit ng esophagus ko! Pati ilong ko! I enhaled and exhaled. Hinabol ko ang hininga ko hanggang sa kumalma ako. Kasabay nun ay ang pagsigaw ko.

"Agh! Aaahhh! Shit! It's so hurt!" I scream and touch my head. Naka-ramdam ako ng malapot na tubig nung hinawakan ko ang ulo ko. Nanginginig na binaba ko ang kamay ko at tinignan yun... A blood... Kaya pala. Kaya pala sobrang sakit. Parang binibiyak ang ulo ko. I look at the man who cause me this. "You—Agh!" Napa-hawak ulit ako ng ulo ko.

"Tsk! You're really stubborn, you know? You know it's hurt, yet you're blah blah blah blah blah." hindi ko gaanong naintindihan ang pinagsasabi niya dahil pinagbabato ko siya ng kahit anong mahawakan ko. "Fucking fuck! Shit! Stop it, you bitch!" Aba't tinawag pa akong bitch! His lips parted as I position the thing that'll throw him. "Don't you dare, stubborn Creus, or I swear you'll regret it!" He threatened but I don't care!

Nung binato ko na sa kanya ang lagpas kamaong laki na bato ay agad siyang tumayo at iniwasan yun kasabay ng pagmura niya sa'kin. "Bwisit ka! Kasalanan mo 'to! Kung hindi mo 'ko pinilit na sumabay sayo, hindi mangyayari sa'kin 'to!" Sigaw ko. Nakakainis talaga siya kahit kailan. Lalong nadagdagan ang galit ko sa kanya to the point na, gusto ko siyang patayin ngayon din, pero hindi ko magawa. Hindi naman ako mamamatay tao—kung tao nga siya dahil tingin ko sa kanya hayop—at ayokong maging ganun.